Στην Αργεντινή των οικονομικών προβλημάτων πλησιάζει η ώρα των προκριματικών εκλογών για τις προεδρικές του Οκτωβρίου και τα πολιτικά κόμματα ολοκλήρωσαν με τις υποψηφιότητές τους.

Οι εκπλήξεις αυτή τη φορά ήταν πολλές, Κατ' αρχάς στο στρατόπεδο των περονιστών, όπου η τέως πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες (υπόδικη η ίδια για υποθέσεις διαφθοράς και φυγόδικος η κόρη της) ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την αντιπροεδρία στο πλάι ένος μάλλον άχρωμου πολιτικού που επίσης ονομάζεται Φερνάντες. Αλμπέρτο Φερνάντες.

Ήδη, πολλοί εκτιμούν ότι ο Φερνάντες ως πρόεδρος (αν εκλεγεί) θα είναι απλά μαριονέτα στα χέρια της Κριστίνα Φερνάντες ως αντιπροέδρου. Η απόφασή της να μην βγει μπροστά ως εκ νέου υποψήφια για την προεδρία (είχε το συνταγματικό δικαίωμα) έγινε προκειμένου να συσπειρώσει το κόμμα, κυρίως τον αποκαλούμενο «εκτός Μπουένος Άιρες περονισμό», ο οποίος την αντιπαθεί σφόδρα. 

Το κατά πόσο θα της βγει το ρίσκο, θα φανεί σε λίγους μήνες.

Αλλά και στο στρατόπεδο του νυν προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι υπήρξαν εκπλήξεις. Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει ασφαλώς και δεύτερη θητεία με νέο αντιπρόεδρο στο πλευρό του. Αφήνει την υπερ-συντηρητική νυν αντιπρόεδρο Γκαμπριέλα Μιτσέτι για έναν... περονιστή.

Πρόκειται για τον γερουσιαστή Μιγκέλ Άνχελ Πιτσέτο, άλλοτε σύμμαχο της τέως προέδρου Φερνάντες και νυν πολιτικό της αντίπαλο. Ο Μάκρι, που δεν έχει ιδιαίτερες πιθανότητες να επανεκλεγεί, καθώς διέψευσε οικτρά τις προσδοκίες των συμπολιτών του, χαρακτηρίζει τον Πιτσέτο ως έναν «λογικό περονιστή».

Ο λόγος; Ο Πιτσέτο θεωρείται εξαιρετικά έμπειρος πολιτικός, ικανότατος στη σύμπραξη μερίδας των περονιστών με την νυν κυβέρνηση, όταν υπήρχε η ανάγκη να ψηφιστούν νομοσχέδια στη Κογκρέσο. Κοντολογίς, οι κινήσεις του βοήθησαν στο να κυβερνηθεί η χώρα ομαλά (τουλάχιστον σε νομοθετικό επίπεδο) την τετραετία που ολοκληρώνεται.

«Στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα ή αν θα επιστρέψουμε στον αυταρχικό λαϊκισμό. Χρειαζόμαστε γενναιόδωρες και πατριωτικές συναινέσεις» έγραψε ο πρόεδρος στο Twitter, εξηγώντας την επιλογή του.

Οι Ριζοσπάστες (UCR, το πλέον ιστορικό κόμμα της Αργεντινής) έμειναν όμως παραπονεμένοι. Παρά το γεγονός ότι στήριξαν τον Μάκρι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, εκείνος δεν τους έκανε το χατίρι να προτείνει ένα στέλεχός τους για την αντιπροεδρία.  

Σε κάθε περίπτωση, το ρίσκο που πήρε ο Μαουρίσιο Μάκρι είναι τεράστιο. Σίγουρα οι πιστοί στον ίδιο ψηφοφόροι είναι δυσαρεστημένοι με την επιλογή ενός περονιστή, έστω και αν είναι «λογικός». Εξίσου δυσαρεστημένοι είναι και οι πολιτικοί του σύμμαχοι.

Όμως ο ίδιος ελπίζει ότι με τον τρόπο αυτόν θα πάρει με το μέρος του ένα σημαντικότατο μερίδιο από τους περονιστές που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία (αν όχι αντιπάθεια) την τέως πρόεδρο της χώρας.

Το δίλημμα των επόμενων εκλογών είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Αυτό θα υποστηρίξουν (και δίκαια) τα δύο μεγάλα στρατόπεδα: Από τη μία το δίδυμο Φερνάντες-Φερνάντες, που θα προσπαθήσει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι «στο παρελθόν ζούσε καλύτερα». 

Το είπε η Κριστίνα Φερνάντες ξεκάθαρα με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της: «Πρέπει σε όλους και όλες να γίνει σαφές. Καλούμαστε να κυβερνήσουμε μια Αργεντινή πάλι σε ερείπια, με τους πολίτες της φτωχοποιημένους.»

Και από την άλλη ο νυν πρόεδρος, Μαουρίσιο Μάκρι, με τον «λογικό περονιστή» θα επενδύσουν στον «κίνδυνο επιστροφής των λαϊκιστών που θαυμάζουν τον Μαδούρο». 

Και όλα αυτά με φόντο το ΔΝΤ, που επέστρεψε δριμύτερο στη μεγάλη και πλούσια σε φυσικούς πόρους χώρα της Νοτίου Αμερικής.