Μία ακόμα προσπάθεια άρσης του αδιεξόδου κάνουν σήμερα οι «27» ηγέτες της ΕΕ (ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, προτίμησε την προεκλογική εκστρατεία, αφήνοντας «στο πόδι του» τον Ισπανό ομόλογό του, Πέδρο Σάντσεθ) προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία για τον διάδοχο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην ηγεσία της Κομισιόν.

Παράλληλα, καλούνται να επιλέξουν και τα πρόσωπα που θα αντικαταστήσουν τον Ντόναλντ Τουσκ στην προεδρία του Συμβουλίου και την Φεντερίκα Μογκερίνι στην Εξωτερική Πολιτική.

Ευκολότερο θεωρητικά είναι το έργο τους όσον αφορά στην προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ αργότερα ακολουθεί ο έτερος «πονοκέφαλος»: Ποιος θα διαδεχθεί τον Μάριο Ντράγκι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η αρχική αισιοδοξία ότι στην ΕΕ είχαν βρει πρόσωπο για την Κομισιόν, τον Ολλανδό σοσιαλδημοκράτη Φρανς Τίμερμανς, έδωσε τη θέση της στην απογοήτευση. 

Αρκετές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και η Ιταλία δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν το όνομα του Ολλανδού. Υπήρχαν βέβαια αντιδράσεις και από χώρες όπως η Ιρλανδία. Ο πρωθυπουργός της Λέο Βαράντκαρ δεν δεχόταν να πάει το συγκεκριμένο αξίωμα σε εκπρόσωπο της κεντροαριστεράς, δεδομένου ότι το ΕΛΚ (η κεντροδεξιά) είναι η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στην Ευρωβουλή. Για την ακρίβεια, παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στο Στρασβούργο.

Εντύπωση βέβαια έκανε από την αρχή το γεγονός ότι η «λύση Τίμερμανς» φαίνεται να αποφασίστηκε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις Βρυξέλλες. Για την ακρίβεια, στην Οσάκα της Ιαπωνίας, όπου βρίσκονταν Μέρκελ και Μακρόν για την G20.

Η ειρωνία του πράγματος: Ο Μακρόν δήλωνε οργισμένος «για την εικόνα που βγάζει προς τα έξω η ΕΕ» (λόγω αποτυχίας να συμφωνήσει στη νέα ηγεσία της Κομισιόν) ξεχνώντας το παρασκήνιο και τα παζάρια στην Οσάκα...

Υπενθυμίζεται ότι ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν δεν ήθελε ούτε να ακούσει το όνομα του Μάνφρεντ Βέμπερ, του Γερμανού υποψήφιου του ΕΛΚ, για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Στα μάτια του Γάλλου ο Βέμπερ εκπροσωπεί την πιο συντηρητική πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ. 

Στο μυαλό βέβαια του Μακρόν είναι και οι υπόλοιπες θέσεις στην ΕΕ (όπως και στην ΕΚΤ) για την οποία θα δοθεί σκληρή μάχη με το Βερολίνο. Με δεδομένη την πίεση της πλευράς Μέρκελ για Γερμανό στη θέση του Ντράγκι (Γάλλος έχει ήδη αναλάβει την προεδρία της ΕΚΤ), το Παρίσι δεν θέλει να δει στις δύο κορυφαίες θέσεις της Ένωσης Γερμανούς αξιωματούχους.

Ο Φρανς Τίμερμανς είναι αγγλόφιλος ως Ολλανδός, οπαδός του Κράτους Δικαίου και εχθρός του Μπόρις Τζόνσον. Η Πολωνία δεν του συγχωρεί ότι κίνησε τις διαδικασίες κυρώσεων εις βάρος της για απόπειρα ελέγχου της Δικαστικής Εξουσίας από την Εκτελεστική.

Στην απερχόμενη Κομισιόν υπό τον Γιούνκερ, ο Ολλανδός ήταν πρώτος αντιπρόεδρος, αρμόδιος για τη βελτίωση της νομοθεσίας, τις διοργανικές σχέσεις, το Κράτος Δικαίου και το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Πάντως, ο χρόνος τρέχει και η ΕΕ πρέπει να βρει λύση, δεδομένου ότι την Τετάρτη 3 Ιουλίου συνεδριάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την ανάδειξη του νέου προέδρου του. Ακούστηκε και το όνομα του Βέμπερ ως αξίωμα-«παρηγοριά» έναντι της προεδρίας της Κομισιόν που μάλλον έχασε οριστικά. Μαζί με αυτόν βέβαια έχασε και η Μέρκελ, οι μετοχές της οποίας είναι σε μόνιμη πτώση.

Μένει να φανεί αν θα «περάσει» του Γάλλου προέδρου Μακρόν για τον Τίμερμανς ή κάποιο άλλο πρόσωπο-έκπληξη.

Για την ιστορία: Η προεδρία της Κομισιόν ελέγχεται τα τελευταία 15 χρόνια από το ΕΛΚ. Πριν αναλάβει ο Γιούνκερ ήταν ο κεντροδεξιός πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Ζοζέ Μπαρόζο (2004-2014).  

Η τελευταία φορά που η σοσιαλδημοκρατία πήρε την προεδρία της Κομισιόν ήταν το 1999 με τον Ιταλό «καθηγητή» Ρομάνο Πρόντι.