Τους λόγους που τα τουρκικά γεωτρύπανα εγκαταλείπουν (ή ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν) την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας αναζητούν όχι μόνο Κύπρος και Ελλάδα, αλλά και οι αντίπαλοι του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας.

Τεχνικά προβλήματα, ανεπιτυχείς έρευνες, έλλειψη εξοπλισμού, φόβος για τα εντάλματα σύλληψης από την πλευρά της Λευκωσίας ή αδυναμία εύρεσης προσωπικού;

Το μυστήριο με την αποχώρηση του γεωτρύπανου «Γιαβούζ» από την περιοχή που υποτίθεται ότι ερευνούσε, νότια της Καρπασίας, αλλά και η διαρροή της «Γενί Σαφάκ» ότι ετοιμάζεται να αναχωρήσει και το «Φατίχ» («Πορθητής») με προορισμό τη Μαύρη Θάλασσα δημιούργησαν σειρά ερωτημάτων, με τους πραγματικούς λόγους να μην έχουν ακόμη αποκωδικοποιηθεί.

Τριπλό μπλόκο

Το πρωτοσέλιδο της αντιπολιτευόμενης «Cumhuriyet», που πρόσκειται στους κεμαλιστές και στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), είναι αποκαλυπτικό, καθώς αναφέρεται σε ένα άτυπο εμπάργκο που έχουν επιβάλει ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία απέναντι στην Τουρκία, όσον αφορά την προμήθεια υλικών και εξοπλισμού για τα γεωτρύπανά της, σημειώνοντας ότι αυτός είναι και ο λόγος που την υποχρεώνει να τα αποσύρει σταδιακά από τα ανοιχτά της Κύπρου και να τα σταθμεύσει στη Μερσίνα, επικαλούμενη «ανεφοδιασμό».

Να σημειωθεί ότι το ρεπορτάζ υπογράφεται από τον δημοσιογράφο και πολιτικό του CHP Μουσταφά Μπαλμπάι, με καταδίκες και φυλακίσεις στο ιστορικό του, ο οποίος καταγγέλλει την πολιτική Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο, σχολιάζοντας ειρωνικά ακόμη και τα ιστορικά ονόματα των τουρκικών ερευνητικών, που έχουν άμεση αναφορά στην Οθωμανική περίοδο («Πορθητής», «Γιαβούζ», «Μπαρμπαρός», «Ορούτς Ρέις») και αν και διεξάγουν εξαιρετικά δαπανηρές έρευνες, δεν φαίνεται να οδηγούν σε αποτελέσματα. Τονίζει δε ότι μια σειρά από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου έχουν υπογράψει συμφωνίες με την Κύπρο, καθώς και ενεργειακοί κολοσσοί, όπως οι Exxon, Noble, Total, Eni, Kogas και Delek Drillinig Group, ενώ η Τουρκία «δεν υπάρχει πουθενά», καθώς έχει αργήσει πολύ έχοντας μείνει μόνη της, παρότι προσπαθεί να δηλώσει παρούσα.

Το κόστος κάθε τουρκικού γεωτρύπανου ανέρχεται στα 300.000 δολάρια ημερησίως, λόγω των υλικών που απαιτούνται για τη διενέργεια των γεωτρήσεων καθώς και το μονοπώλιο των προμηθευτών-εταιρειών, με έδρα τις ΗΠΑ και συνεργάτες στη Βρετανία και στη Γαλλία. Το εμπάργκο ΗΠΑ, Γαλλίας και Βρετανίας προς την Τουρκία σε υλικά φέρεται να μετράει περίπου δύο μήνες, με τις εταιρείες να ακυρώνουν τις συμφωνίες όσον αφορά τις έρευνες γύρω από την Κύπρο. Εστω και αν η Αγκυρα απευθύνθηκε στην Κίνα για αντίστοιχα υλικά, η ποιότητά τους δεν βρήκε εφαρμογή στη συγκεκριμένη περιοχή και δημιουργούν δυσκολίες στη «Γαλάζια Πατρίδα».

Πηγή: Τα Νέα