Κανείς δεν έμαθε ποτέ το όνομά της, όμως εδώ και μέρες ολόκληρη η Νέα Ζηλανδία περίμενε με αγωνία να μάθει νέα για την υγεία μιας 50χρονης από το Οκλαντ. Την περασμένη Δευτέρα, όταν η γυναίκα αυτή συμπλήρωσε 48 ώρες χωρίς συμπτώματα, οδηγώντας τις Αρχές να ανακοινώσουν ότι και ο τελευταίος ασθενής του κοροναϊού στη χώρα έχει πια αναρρώσει, τα 5 εκατομμύρια των Νεοζηλανδών αναστέναξαν με ανακούφιση. Η χώρα τους δεν κατόρθωσε απλώς να περιορίσει τον κοροναϊό, αλλά να τον εξαλείψει. «Έκανα ένα μικρό χορευτικό», ομολόγησε η πρωθυπουργός, Τζασίντα Αρντερν, όταν τη ρώτησαν πώς αντέδρασε στο άκουσμα της είδησης.

Η Νέα Ζηλανδία έχει το προνόμιο να συγκαταλέγεται στις λιγοστές χώρες του πλανήτη που δεν έχουν κοροναϊό. Και είναι η πρώτη ανάμεσα σε εκείνες που κατέγραψαν περισσότερα από 1.000 κρούσματα που πέτυχε κάτι τέτοιο. Στις 9 Μαΐου τα Νησιά Φερόε ανακοίνωσαν ότι δεν έχουν πια ούτε ένα ενεργό κρούσμα, ενώ ακολούθησαν το Μαυροβούνιο στις 25 Μαΐου και τα Φίτζι στις 5 Ιουνίου. Η Ταϊβάν, η Ισλανδία, η Καμπότζη και το Τρινιδάδ και Τομπάγκο έχουν λιγότερα από 10 ενεργά κρούσματα, ενώ ελάχιστες είναι οι χώρες του πλανήτη πρόκειται κυρίως για απομονωμένα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, όπως τα Κιριμπάτι, Βανουάτου, Τόνγκα, Σαμόα, Τουβαλού κ.ά. όπου ο COVID19 δεν έφτασε ποτέ.

Η Νέα Ζηλανδία, πάντως, κατέγραψε το πρώτο της κρούσμα στις 28 Φεβρουαρίου. Στις 23 Μαρτίου, καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων περνούσε το φράγμα των 100, η Αρντερν ανακοίνωσε αυστηρό lockdown. «Πρέπει να απαντήσουμε σκληρά και να απαντήσουμε νωρίς», ήταν το μήνυμά της, με την πρωθυπουργό να θυμίζει ότι και η Ιταλία είχε κάποτε μόλις 100 κρούσματα.

Η καραντίνα της Νέας Ζηλανδίας, που κράτησε 51 ημέρες, υπήρξε από τις πιο αυστηρές. Μόνο τα σουπερμάρκετ, τα φαρμακεία, τα νοσοκομεία και τα βενζινάδικα έμειναν ανοιχτά, ενώ οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο απαγορεύτηκαν και οι ανθρώπινες επαφές περιορίστηκαν στα άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι. Όμως, το κλειδί για την επιτυχία της Νέας Ζηλανδίας στη μάχη με τον ιό δεν κρύβεται στην αυστηρότητα των μέτρων, αλλά στη σαφήνεια με την οποία η κυβέρνηση επικοινώνησε το μήνυμά της προς τους πολίτες.

Ενώ άλλες χώρες κήρυσσαν τον «πόλεμο στον κοροναϊό», η Νέα Ζηλανδία κάλεσε τον κόσμο να ενωθεί απέναντι στην πανδημία. Η Αρντερν αναφερόταν συχνά στη χώρα της ως «μια ομάδα πέντε εκατομμυρίων».

ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Ντυμένη με φούτερ και με τα παιχνίδια της κόρης της στο φόντο, η πρωθυπουργός εμφανιζόταν συχνά στο Facebook Live για να εξηγεί με απλά λόγια τους κανόνες της νέας πραγματικότητας και να απαντά στις ερωτήσεις του κόσμου. «Να είστε δυνατοί. Να είστε ευγενικοί», ήταν η προτροπή με την οποία έκλεινε πάντα τις δημόσιες δηλώσεις της. Και σε μια ένδειξη αναγνώρισης των δυσκολιών που περνούν οι Νεοζηλανδοί, η Αρντερν αποφάσισε να μειώσει τον δικό της μισθό, όπως και τις απολαβές του υπουργικού της συμβουλίου και άλλων αξιωματούχων κατά 20% για τους επόμενους έξι μήνες. Το ηγετικό της στυλ δεν άργησε να τραβήξει την προσοχή όλου του κόσμου, με τους επικοινωνιολόγους να θεωρούν ότι τα πολύ υψηλά ποσοστά συμμόρφωσης των Νεοζηλανδών με τα μέτρα οφείλονται στην ενσυναίσθηση που επέδειξε η Αρντερν και στην απόφασή της να δώσει στην επιστήμη τον πρώτο λόγο.

Τελικά, η Νέα Ζηλανδία κατέγραψε μόλις 1.504 κρούσματα και 22 θανάτους, την ώρα που η Ιρλανδία (χώρα με παρόμοιο πληθυσμό) μετρά τουλάχιστον 25.000 κρούσματα και σχεδόν 1.700 θανάτους. Πρόκειται, ωστόσο, για νίκη εύθραυστη, αφού οι Αρχές γνωρίζουν καλά πως νέα κρούσματα μπορεί να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή. Αλλά και νίκη με πολύ μεγάλο κόστος για μια χώρα όπου ο τουρισμός παράγει το 21% του συναλλάγματος και απασχολεί το 15% του εργατικού δυναμικού.

Η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη, αφού τα σύνορα της χώρας προβλέπεται να παραμείνουν κλειστά για όλους τους ξένους για καιρό. Ομως οι Νεοζηλανδοί μπορούν επιτέλους να αγκαλιαστούν και να φιληθούν ελεύθερα, να στριμωχτούν σε συναυλίες, να προσευχηθούν σε κατάμεστες εκκλησίες, να φάνε σε γεμάτα εστιατόρια, να επιστρέψουν στα γήπεδα του ράγκμπι και να μαζευτούν σε γάμους και κηδείες. Πρακτικά, να ζήσουν «όσο κανονικά γίνεται στον καιρό μιας παγκόσμιας πανδημίας», όπως είπε η Αρντερν.


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 13 Ιουνίου