Άρθρο-ράπισμα προς τον τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γράφει η Die Welt  με τίτλο «Υποκριτική η στάση Ερντογάν». «Άξαφνα ο πρόεδρος Ερντογάν εμφανίζεται ως εγγυητής των ελευθεριών. Πίσω όμως από τo "πλαίσιο μεταρρυθμίσεων" στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο. Η Ευρώπη δεν πρέπει να πέσει στη παγίδα», αναφέρεται συγκεκριμένα στην εφημερίδα.

Ο Ερντογάν υποκρίνεται

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει: «Ο Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι δρομολογεί διετές σχέδιο για την ενίσχυση του κράτους δικαίου και της ελευθερίας της άποψης. Ο τούρκος πρόεδρος ως αγωνιστής υπέρ των ελευθεριών; Ένας αυταρχικός ηγέτης επιστρέφει στο δρόμο της δημοκρατίας; Το πιθανότερο είναι πως ο Ταγίπ Ερντογάν υποκρίνεται».

Ποιοι είναι ωστόσο οι λόγοι που ωθούν τον τούρκο πρόεδρο σε αυτό το βήμα, διερωτάται η εφημερίδα:

«Πρώτον: Σε τρεις εβδομάδες οι ευρωπαίοι ηγέτες θα ασχοληθούν και πάλι με τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας. Και ο Ερντογάν ενδιαφέρεται για την βελτίωση του κλίματος πριν τη σύνοδο. Από τα τέλη του 2020 προσπαθεί να προσεγγίσει και πάλι τους Ευρωπαίους. Ακόμα και με την Αθήνα βρίσκεται σε διάλογο. Μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα η ελληνοτουρκική διένεξη παραλίγο να οδηγούσε σε στρατιωτική σύρραξη. Κάτι τέτοιο όμως θα προκαλούσε σκληρές οικονομικές κυρώσεις από ευρωπαϊκής πλευράς, οι οποίες δεν θα συνέφεραν σε καμία περίπτωση τον Ταγίπ Ερντογάν. .

Εντείνεται η δυσαρέσκεια του τουρκικού πληθυσμού

Δεύτερον: Ο Ταγίπ Ερντογάν συνειδητοποιεί πλέον σε πόσο άσχημη κατάσταση βρίσκεται η τουρκική οικονομία. Και δεν είναι μόνο η πανδημία. Εδώ και καιρό η τουρκική λίρα πηγαίνει από υποτίμηση σε υποτίμηση γεγονός που οφείλεται στην εμμονή του τούρκου προέδρου σε μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων.

Τρίτον: Όσο η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τόσο εντείνεται η δυσαρέσκεια του τουρκικού πληθυσμού. Εδώ και καιρό το κυβερνών ΑΚΡ βρίσκεται σε κρίση. Το 2019 έχασε στις αυτοδιοκητικές τους κορυφαίους δήμους της χώρας Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη. Επιπλέον δύο παλιοί πολιτικοί συνοδοιπόροι του προέδρου, ο Αλί Μπαμπατσάν και ο Αχμέντ Νταβούτογλου προχώρησαν στην ίδρυση δικών τους κομμάτων. Και σαν μην έφθαναν αυτά, με πρόεδρο των ΗΠΑ τον Τζο Μπάιντεν, ο πρόεδρος Ερντογάν ανησυχεί, δικαίως, πως η εποχή που έκανε ότι ήθελε έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Από τη πλευρά τους οι Ευρωπαίοι καλά θα κάνουν να μην πέσουν στη παγίδα του Ερντογάν. Κι ας είναι σημαντικές για την ΕΕ στενές σχέσεις στην πολιτική ασφαλείας. Όχι όμως με κάθε τίμημα. Η συνεργασία πρέπει να βασίζεται σε κοινές αξίες και όχι μόνο σε μια πολιτική συμβολισμών».