Η πανδημία του νέου κορονοϊού επιδείνωσε την ανέχεια στη Λατινική Αμερική: 22 εκατομμύρια άνθρωποι βούλιαξαν στη φτώχεια, που πλέον πλήττει πάνω από το ένα τρίτο των περίπου 650 εκατομμυρίων κατοίκων της περιφέρειας, καταγράφει έκθεση του ΟΗΕ, η οποία κρίνει ότι η κατάσταση ως προς τις ανισότητες πλέον «δεν είναι βιώσιμη».

Η φτώχεια (κατά τον ορισμό των Ηνωμένων Εθνών, το να ζει κανείς με εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 5,5 δολάρια την ημέρα) και η ακραία φτώχεια (εισόδημα μικρότερο από 1,90 δολάριο την ημέρα) έφθασαν σε επίπεδα που είχαν να καταγραφούν αντίστοιχα 12 και 20 χρόνια, αναφέρει η έκθεση της Οικονομικής Επιτροπής για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική (ΟΕΛΑΚ), που έχει έδρα το Σαντιάγο, την πρωτεύουσα της Χιλής.

Λόγω της οξύτατης οικονομικής ύφεσης στην περιφέρεια (-7,7% του ΑΕΠ), το ποσοστό της φτώχειας πλέον φθάνει το 33,7% του πληθυσμού (209 εκατ. άνθρωποι), ενώ το ποσοστό της ακραίας φτώχειας ανέρχεται στο 12,5% (78 εκατ. άνθρωποι, +9 εκατ. σε σχέση με το 2019).

Η ΟΕΛΑΚ διευκρινίζει ότι η φτώχεια είναι πιο εκτεταμένη στις αγροτικές περιοχές, μεταξύ των παιδιών, των εφήβων, των αυτοχθόνων, των απογόνων αφρικανών, καθώς και στις τάξεις του πληθυσμού με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης.

Το ποσοστό της ανεργίας σε όλη την περιφέρεια έφθασε το 10,7% στα τέλη του 2020, με άλλα λόγια αυξήθηκε κατά 2,6% σε σύγκριση με αυτό που καταγραφόταν το 2019.

Όπως τονίζεται στην έκθεση, τα επίπεδα της φτώχειας και της ακραίας φτώχειας θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο εάν δεν εφαρμοστούν από τις κυβερνήσεις μέτρα για να προσφερθεί βοήθεια στα νοικοκυριά.

«Η πανδημία επέτεινε βασικά διαρθρωτικά χάσματα της περιοχής και βρισκόμαστε σε περίοδο αυξημένης αβεβαιότητας, κατά την οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη ούτε με ποιον τρόπο θα υπάρξει έξοδος από την κρίση, ούτε ποια θα είναι η ταχύτητα της διαδικασίας αυτής», υπογράμμισε η Αλίσια Μπάρσενα, η εκτελεστική γραμματέας της περιφερειακής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κόστη της ανισότητας έχουν γίνει μη βιώσιμα» και «είναι απαραίτητο» να «δημιουργηθεί αληθινό κράτος πρόνοιας, στόχος που αναβάλλεται εδώ και πάρα πολύ καιρό στην περιφέρεια», πρόσθεσε.

Η ΟΕΛΑΚ κάλεσε τα κράτη της Λατινικής Αμερικής να κατευθυνθούν προς τη δημιουργία ελάχιστου επιπέδου εισοδήματος, δίνοντας την προτεραιότητα στις οικογένειες με παιδιά μικρής ηλικίας ή στην εφηβεία, και να δημιουργήσουν συστήματα πρόνοιας οικουμενικής εμβέλειας.

Η έκκληση της Επιτροπής υπέρ ενός «νέου κοινωνικού συμβολαίου» στην περιφέρεια είναι πιο επίκαιρη «παρά ποτέ»: «η πανδημία αποτελεί κρίσιμη στιγμή που επαναπροσδιορίζει τι είναι εφικτό κι ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για να αφήσουμε πίσω την κουλτούρα των προνομίων», έκρινε η κυρία Μπάρσενα.

Στην έκθεση, που φέρει τον τίτλο «Κοινωνικό Πανόραμα της Λατινικής Αμερικής 2020», προτείνεται στις κυβερνήσεις να συνεχίσουν τα έκτακτα μέτρα οικονομικής στήριξης των οικογενειών βραχυπρόθεσμα και πιο μακροπρόθεσμα να δώσουν έμφαση στη στήριξη των γυναικών και στη δημιουργία βιώσιμων μοντέλων ανάπτυξης.