Επίθεση εξαπέλυσε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας κατά την παρέμβαση του επί του νομοσχέδιου για την Κύρωση της Συμφωνίας ανάμεσα στο Δημόσιο και την εταιρία Ελληνικός Χρυσός.

Τι επεσήμανε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι εκχωρεί δημόσια γη σε ιδιώτες χωρίς το Δημόσιο να έχει καμία κυριαρχία και σημείωσε πως «δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε ό,τι είναι νομίμως δυνατό να μην το αφήσουμε έτσι». Ο κ. Τσίπρας έκανε λόγο για σύμβαση εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, για συμφωνία-σκάνδαλο εις βάρος του περιβάλλοντος και για αποικιακού τύπου παραχώρηση σε μια ξένη εταιρεία που κάνει ό,τι θέλει, πάνω από τους νόμους. «Εμείς ως κυβέρνηση δεν κάναμε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από το να υπερασπιστούμε τη νομιμότητα απέναντι σε μια εταιρία που συμπεριφέρθηκε για χρόνια ως τσιφλικάς», είπε. «Πού ακούστηκε να δίνει το κράτος 800 εκατομμύρια αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη σε μια εταιρεία που έχει σωρεία προστίμων για παράβαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, [και που] στελέχη της έχουν καταδικαστεί σε ποινές φυλάκισης για τη ρύπανση παρακείμενων περιοχών», προσέθεσε και συνέχισε ότι η κυβέρνηση φέρνει μια σύμβαση που: «Ξεκαθαρίζει ότι το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας, είναι απολύτως ενδεικτικό και δεν τη δεσμεύει για τις θέσεις εργασίας, την εντοπιότητα και τα ανταποδοτικά οφέλη/πόροι προς τους ΟΤΑ, που θεωρεί την απεργία και τις εργασιακές διαφορές λόγους “ανωτέρας βίας” για να θέσει και το Δημόσιο κατά των εργαζομένων, που αποκαλύπτει ότι η Ελληνικός Χρυσός ψάχνει επενδυτές, άρα δεν έχει επενδυτική επάρκεια, και υποχρεώνει το ελληνικό Δημόσιο να τη στηρίξει και να συνεργαστεί με οποιονδήποτε χρηματοδότη της εταιρείας, χωρίς να έχει άποψη περί αυτού».


Μια σύμβαση που «δημιουργεί πλαίσιο προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ της εταιρείας, που δεν προβλέπει, ενώ απαιτείται, Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), ούτε προβλέπει την εκπόνηση και έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) ως όφειλε». Μια σύμβαση που «δεσμεύει και δένει τα χέρια του ελληνικού Δημοσίου το οποίο δεν θα μπορεί να θέσει όρους που δημιουργούν “οικονομικά βάρη” στην Ελληνικός Χρυσός για τη συμμόρφωση της εταιρείας για την προστασία του περιβάλλοντος». Που επίσης «δίνει τη δυνατότητα στην εταιρεία να προσλάβει περιβαλλοντικό ελεγκτή της αρεσκείας της για να την “ελέγχει”, χωρίς τη γνωμοδότηση του οποίου δεν θα μπορεί να εκδοθεί καμία διοικητική πράξη εκ μέρους του Δημοσίου». Μια σύμβαση που «προχωρά σε λιμενική εγκατάσταση αποδεικνύοντας ξεκάθαρα ότι μοναδικός της σκοπός είναι η εξαγωγή συμπυκνωμάτων στο εξωτερικό ενώ παραχωρεί δωρεάν δικαιώματα αιγιαλού και νομιμοποιεί αυθαίρετα στη ζώνη αιγιαλού παρότι κάτι τέτοιο δεν επιτρέπεται στη νομοθεσία».