Με μία μακροσκελή ανάρτησή του στο Facebook ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις εικόνες που έκαναν τον γύρο των Μέσων και του διαδικτύου και έδειχναν την «ταπείνωση» που επιχείρησε ο Ταγίπ Ερντογάν, στην πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μην παρέχοντάς της καρέκλα κατά τη συνάντησή τους στην Άγκυρα.

Η τοποθέτηση του Σαρλ Μισέλ έρχεται μετά από σωρεία επικρίσεων και κατά του προσώπου του για το γεγονός πως ο ίδιος δεν φάνηκε κατά το περιστατικό να προτίθεται να παραχωρήσει τη θέση του δίπλα στον Τούρκο πρόεδρο, αφήνοντας έτσι την φον ντερ Λάιν να κάθεται μόνη της σε παρακείμενο καναπέ.

Και ενώ ο Σαρλ Μισέλ εμφανίζεται λυπημένος για το γεγονός πως ο ίδιος εμφανίστηκε σαν «αναίσθητος» όπως γράφει, σημειώνοντας πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο καθώς κατά την παραμονή τους στην Άγκυρα η αντιπροσωπεία της ΕΕ έκανε σημαντική δουλειά και μίλησε για τα δικαιώματα των γυναικών, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αφήνει... παράθυρο δικαιολόγησης του Ταγίπ Ερντογάν.

Αντί λοιπόν να καταδικάσει την ενορχηστρωμένη απόπειρα ταπείνωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Άγκυρα, ο Σαρλ Μισέλ κάνει λόγο για «αυστηρή ερμηνεία των κανόνων του πρωτοκόλλου από τις τουρκικές υπηρεσίες» που «προκάλεσε μια δυσάρεστη κατάσταση: τη διαφοροποιημένη, ακόμη και μειωμένη, μεταχείριση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».

Η ανάρτηση του Σαρλ Μισέλ:


Nous avons participé ce mardi, Ursula von der Leyen et moi-même, à une rencontre à Ankara avec le président turc Recep...

Δημοσιεύτηκε από Charles MICHEL στις Τετάρτη, 7 Απριλίου 2021

Αυτή την Τρίτη, η Ουρσούλα φον ντερ Λάιεν και εγώ συμμετείχαμε σε μια συνάντηση στην Άγκυρα με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ορισμένες εικόνες προκάλεσαν αντιδράσεις και μερικές φορές σκληρές ερμηνείες. Αυτό με οδηγεί να αντιδράσω.

Η επίσκεψή μας σηματοδότησε μια σημαντική στιγμή στη σύνθετη διαδικασία βελτίωσης των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία. Ήταν το αποτέλεσμα της προσεκτικής προετοιμασίας και της διπλωματικής εργασίας που πραγματοποιήθηκε για πολλούς μήνες για να επιστρέψει αυτή η χώρα σε μια πιο εποικοδομητική προσέγγιση στη σχέση της με την ΕΕ.

Και παρά τη σαφή επιθυμία να κάνει το σωστό, η αυστηρή ερμηνεία των κανόνων του πρωτοκόλλου από τις τουρκικές υπηρεσίες προκάλεσε μια δυσάρεστη κατάσταση: τη διαφοροποιημένη, ακόμη και μειωμένη, μεταχείριση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.


Οι λίγες εικόνες που εμφανίστηκαν έδωσαν την εντύπωση ότι θα ήμουν αναίσθητος σε αυτήν την κατάσταση. Τίποτα δεν είναι πιο μακριά ούτε από την πραγματικότητα, ούτε από τα βαθιά συναισθήματά μου. Ούτε επιτέλους οι αρχές του σεβασμού που μου φαίνονται απαραίτητες.

Εκείνη την στιγμή, ενώ αντιλαμβανόμαστε τη λυπηρή φύση της κατάστασης, επιλέξαμε να μην την επιδεινώσουμε από ένα δημόσιο περιστατικό, και να έχουμε προνόμιο σε αυτήν την αρχή της συνάντησης την ουσία της πολιτικής συζήτησης που πρόκειται να ξεκινήσουμε, η Ουρσούλα και εγώ, με τους οικοδεσπότες μας.

Η ουσία ήταν συγκεκριμένα η ομιλία που κάναμε στον Πρόεδρο Ερντογάν σχετικά με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών και γενικότερα την υπεράσπιση των θεμελιωδών μας αξιών του κράτους δικαίου και της ελευθερίας της έκφρασης. Πριν από την επίσημη συνάντηση, είχα συναντηθεί με εκπροσώπους των Γυναικών του ΟΗΕ και άλλων υπηρεσιών του ΟΗΕ. Και κάναμε ένα σημείο να οργανώσουμε στην Άγκυρα, παρά τις αντίθετες πιέσεις, μια κοινή συνέντευξη τύπου με την Ουρσούλα για να δώσουμε έναν λογαριασμό χωρίς ταμπού των συζητήσεων μας με την τουρκική πλευρά.

Λυπάμαι λοιπόν για δύο λόγους. Πρώτον, με την εντύπωση ότι θα ήμουν αδιάφορος για την αμηχανία του πρωτοκόλλου έναντι της Ούρσουλα. Ωστόσο, δεδομένου ότι έχω την τιμή να συμμετάσχω σε αυτό το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, στο οποίο δύο μεγάλα ιδρύματα από τα τέσσερα διευθύνονται από γυναίκες, την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και την Κριστίν Λαγκάρντ. Και επίσης περήφανος που μια γυναίκα, η πρώτη στην ιστορία, με αντικατέστησε ως πρωθυπουργός του Βελγίου.

Τέλος, λυπάμαι, διότι αυτή η κατάσταση επισκιάζει το μεγάλο και επωφελές γεωπολιτικό έργο που πραγματοποιήσαμε μαζί στην Άγκυρα, και του οποίου ελπίζω ότι η Ευρώπη θα αποκομίσει τους καρπούς.