ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ισραήλ: Ποιος κοινός στόχος συγκρατεί τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό
Ένας ετερόκλητος συνασπισμός κομμάτων
Ο νέος και εκπληκτικά ετερογενής συνασπισμός αντιπάλων που σχηματίζει τώρα κυβέρνηση στο Ισραήλ
οφείλει την ύπαρξή του σε έναν άνθρωπο: τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Τα μέλη αυτού του συνασπισμού δεν είναι φίλοι. Δεν μοιράζονται μια κοινή ιδεολογία ή μια κοινή πλατφόρμα. Είναι τόσο διχασμένοι σε αμφιλεγόμενα θέματα εξωτερικής πολιτικής και εσωτερικά ζητήματα που έχουν δεσμευτεί να τα αποφύγουν εντελώς. Έχουν συσπειρωθεί με έναν μοναδικό σκοπό: να απαλλαγούν από τον… «Μπίμπι».
Οι περισσότεροι από αυτούς ξεκίνησαν ως ακόλουθοι του Νετανιάχου, αλλά η 12χρονη παραμονή του τελευταίου στην εξουσία τού στοίχισε, καθώς έμαθε πώς να χάνει φίλους και να αποξενώνει ανθρώπους. Από τα οκτώ κόμματα που απαρτίζουν τον συνασπισμό, πέντε καθοδηγούνται από ανθρώπους που έχουν έναν μόνο στόχο: την εκδίκηση.
Ο Μπένετ και η σύζυγός του (την οποία η Σάρα δυσφήμισε δημόσια ως ανεπαρκώς Εβραία, δεδομένου ότι εργάστηκε ως σεφ ζαχαροπλαστικής) δεν θα έχουν την ευχαρίστηση να αντικαταστήσει την οικογένεια Νετανιάχου ως ενοικιαστές του πρωθυπουργικού μεγάρου στην Ιερουσαλήμ, εάν ορκιστεί.
Ο Γκίντεον Σάαρ, ο ηγέτης του κόμματος «New Hope», απόσπασης του δεξιού κόμματος Λικούντ, αναμένεται να είναι υπουργός Δικαιοσύνης. Ξεκίνησε την καριέρα του στην πολιτική ως έμπιστος γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου του Νετανιάχου. Όταν αποδείχτηκε ανερχόμενο αστέρι στο Λικούντ, ο Νετανιάχου τον απομάκρυνε. Στη νέα του δουλειά, ο Σάαρ θα είναι σε ιδανική θέση για να διασφαλίσει ότι η τρέχουσα δίκη διαφθοράς του Νετανιάχου θα προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση ή παρέμβαση.
Ο Άβιγκορ Λίμπερμαν, που ηγείται του ρωσικού μεταναστευτικού κόμματος, υπηρέτησε τον Νετανιάχου πιστά για δεκαετίες από οποιαδήποτε θέση, από σωματοφύλακας έως υπουργός Εξωτερικών. Σε κάθε δουλειά, ο Νετανιάχου αντιμετώπισε τον ευαίσθητο Λίμπερμαν με κοροϊδευτικό σεβασμό. Ο Λίμπερμαν επιστρέφει τώρα τη… χάρη αμφισβητώντας όχι μόνο την ειλικρίνεια του πρώην αφεντικού του αλλά και τον πατριωτισμό του.
Ως διορισμένος υπουργός Οικονομικών, ο Λίμπερμαν θα έχει το χέρι του στη «βρύση» της κρατικής χρηματοδότησης, που, στην εποχή του Νετανιάχου, έχει ρεύσει άφθονα προς την κατεύθυνση των υπερ-Ορθόδοξων κομμάτων.
Ο Μπένι Γκαντς είναι ένα άλλο θύμα του Νετανιάχου που είναι πρόθυμο για εκδίκηση. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως αρχηγός του στρατού, αναφερόταν στον Νετανιάχου και τα πήγαιναν καλά. Το 2018, όμως, ο Γκαντς μπήκε στην πολιτική, ίδρυσε ένα κεντρικό κόμμα και αμφισβήτησε τον «Μπίμπι». Ο Νετανιάχου «αποπλάνησε» τον Γκαντς σε μια συμφωνία διαμοιρασμού της εξουσίας, με ψεύτικες υποσχέσεις και πολιτικά κόλπα, που άφησαν τον δεύτερο χωρίς πραγματική δύναμη και μισό κόμμα.
Στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις συνασπισμού, ο Νετανιάχου είχε το θράσος να προσφέρει στον στρατηγό άλλη μια ευκαιρία να συνεργαστεί μαζί του. Ωστόσο, ο Γκαντς αυτή τη φορά ήξερε καλύτερα. Στον νέο συνασπισμό, ο Γκαντς θα διατηρήσει τη δουλειά του υπουργού Άμυνας.
Η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στη νέα κυβέρνηση θα είναι ο υπουργός Εξωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ. Και αυτός υπηρέτησε κάποτε υπό τον Νετανιάχου, ως υπουργός Οικονομικών. Ο Νετανιάχου, γνώστης και ο ίδιος των οικονομικών, αγνόησε τις συμβουλές του Λαπίντ και τον απέλυσε.
Ωστόσο, δεν μισούν όλοι στον νέο συνασπισμό τον απερχόμενο πρωθυπουργό. Ο Μανσούρ Αμπάς, επικεφαλής του Αραβικού Μετώπου, γράφει ιστορία, καθώς γίνεται ο πρώτος ηγέτης αραβικού κόμματος που θα είναι πλήρης εταίρος στην κυβέρνηση. Αυτό το οφείλει στον Νετανιάχου, ο οποίος ήταν ο πρώτος που τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τα κοινά. Ο Αμπάς πήρε μια καλύτερη προσφορά από την άλλη πλευρά και έκανε στον Νετανιάχου κάτι που και ο ίδιος έκανε συχνά σε άλλους.
Τα μέλη αυτού του συνασπισμού δεν είναι φίλοι. Δεν μοιράζονται μια κοινή ιδεολογία ή μια κοινή πλατφόρμα. Είναι τόσο διχασμένοι σε αμφιλεγόμενα θέματα εξωτερικής πολιτικής και εσωτερικά ζητήματα που έχουν δεσμευτεί να τα αποφύγουν εντελώς. Έχουν συσπειρωθεί με έναν μοναδικό σκοπό: να απαλλαγούν από τον… «Μπίμπι».
Οι περισσότεροι από αυτούς ξεκίνησαν ως ακόλουθοι του Νετανιάχου, αλλά η 12χρονη παραμονή του τελευταίου στην εξουσία τού στοίχισε, καθώς έμαθε πώς να χάνει φίλους και να αποξενώνει ανθρώπους. Από τα οκτώ κόμματα που απαρτίζουν τον συνασπισμό, πέντε καθοδηγούνται από ανθρώπους που έχουν έναν μόνο στόχο: την εκδίκηση.
Το… παρελθόν των κυβερνητικών εταίρων
Ο Ναφτάλι Μπένετ, ο σημερινός διορισμένος πρωθυπουργός, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως ένας θαυμαστής και μη αμειβόμενος βοηθός του Νετανιάχου. Όμως, μετά από μια διαφωνία με τη σύζυγο του Νετανιάχου, Σάρα, η οποία ασκεί μεγάλη επιρροή στον εσωτερικό κύκλο του συζύγου της, κατέληξε persona non grata.Ο Μπένετ και η σύζυγός του (την οποία η Σάρα δυσφήμισε δημόσια ως ανεπαρκώς Εβραία, δεδομένου ότι εργάστηκε ως σεφ ζαχαροπλαστικής) δεν θα έχουν την ευχαρίστηση να αντικαταστήσει την οικογένεια Νετανιάχου ως ενοικιαστές του πρωθυπουργικού μεγάρου στην Ιερουσαλήμ, εάν ορκιστεί.
Ο Γκίντεον Σάαρ, ο ηγέτης του κόμματος «New Hope», απόσπασης του δεξιού κόμματος Λικούντ, αναμένεται να είναι υπουργός Δικαιοσύνης. Ξεκίνησε την καριέρα του στην πολιτική ως έμπιστος γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου του Νετανιάχου. Όταν αποδείχτηκε ανερχόμενο αστέρι στο Λικούντ, ο Νετανιάχου τον απομάκρυνε. Στη νέα του δουλειά, ο Σάαρ θα είναι σε ιδανική θέση για να διασφαλίσει ότι η τρέχουσα δίκη διαφθοράς του Νετανιάχου θα προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση ή παρέμβαση.
Ο Άβιγκορ Λίμπερμαν, που ηγείται του ρωσικού μεταναστευτικού κόμματος, υπηρέτησε τον Νετανιάχου πιστά για δεκαετίες από οποιαδήποτε θέση, από σωματοφύλακας έως υπουργός Εξωτερικών. Σε κάθε δουλειά, ο Νετανιάχου αντιμετώπισε τον ευαίσθητο Λίμπερμαν με κοροϊδευτικό σεβασμό. Ο Λίμπερμαν επιστρέφει τώρα τη… χάρη αμφισβητώντας όχι μόνο την ειλικρίνεια του πρώην αφεντικού του αλλά και τον πατριωτισμό του.
Ως διορισμένος υπουργός Οικονομικών, ο Λίμπερμαν θα έχει το χέρι του στη «βρύση» της κρατικής χρηματοδότησης, που, στην εποχή του Νετανιάχου, έχει ρεύσει άφθονα προς την κατεύθυνση των υπερ-Ορθόδοξων κομμάτων.
Ο Μπένι Γκαντς είναι ένα άλλο θύμα του Νετανιάχου που είναι πρόθυμο για εκδίκηση. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως αρχηγός του στρατού, αναφερόταν στον Νετανιάχου και τα πήγαιναν καλά. Το 2018, όμως, ο Γκαντς μπήκε στην πολιτική, ίδρυσε ένα κεντρικό κόμμα και αμφισβήτησε τον «Μπίμπι». Ο Νετανιάχου «αποπλάνησε» τον Γκαντς σε μια συμφωνία διαμοιρασμού της εξουσίας, με ψεύτικες υποσχέσεις και πολιτικά κόλπα, που άφησαν τον δεύτερο χωρίς πραγματική δύναμη και μισό κόμμα.
Στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις συνασπισμού, ο Νετανιάχου είχε το θράσος να προσφέρει στον στρατηγό άλλη μια ευκαιρία να συνεργαστεί μαζί του. Ωστόσο, ο Γκαντς αυτή τη φορά ήξερε καλύτερα. Στον νέο συνασπισμό, ο Γκαντς θα διατηρήσει τη δουλειά του υπουργού Άμυνας.
Η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στη νέα κυβέρνηση θα είναι ο υπουργός Εξωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ. Και αυτός υπηρέτησε κάποτε υπό τον Νετανιάχου, ως υπουργός Οικονομικών. Ο Νετανιάχου, γνώστης και ο ίδιος των οικονομικών, αγνόησε τις συμβουλές του Λαπίντ και τον απέλυσε.
Ωστόσο, δεν μισούν όλοι στον νέο συνασπισμό τον απερχόμενο πρωθυπουργό. Ο Μανσούρ Αμπάς, επικεφαλής του Αραβικού Μετώπου, γράφει ιστορία, καθώς γίνεται ο πρώτος ηγέτης αραβικού κόμματος που θα είναι πλήρης εταίρος στην κυβέρνηση. Αυτό το οφείλει στον Νετανιάχου, ο οποίος ήταν ο πρώτος που τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με τα κοινά. Ο Αμπάς πήρε μια καλύτερη προσφορά από την άλλη πλευρά και έκανε στον Νετανιάχου κάτι που και ο ίδιος έκανε συχνά σε άλλους.