υπέφερε από το σπάνιο σύνδρομο της προγηρίας, Hutchinson-Gilford Progeria, όπως είναι η επιστημονική ονομασία της ανίατης και μοιραίας ασθένειας που χτυπά τα παιδιά, κι έχασε τη μάχη για τη ζωή της λίγες εβδομάδες μετά τον εορτασμό των 18ων γενεθλίων της.
Η προγηρία ή νόσος που πραγματεύεται η γνωστή ταινία «Μπέντζαμιν Μπάτον» είναι ένα σύνδρομο κατά το οποίο η ανάπτυξη ενός χρόνου για το ανθρώπινο σώμα ισοδυναμεί με την ανάπτυξη οκτώ. Γι’ αυτό και στα 18 που κατάφερε να φτάσει η άτυχη Ασάντι, αντιστοιχούσε στην ηλικία των 144 χρόνων, γεγονός τρομερά σπάνιο. Η μητέρα της, Φοίβη Λουίζ Σμιθ, με μια σειρά φωτογραφιών απέτισε φόρο τιμής στη «λαμπρή και δυνατή» κόρη της, η οποία αρνήθηκε να αφήσει την ασθένεια να επηρεάσει το «δυνατό και όμορφο» πνεύμα της και κατάφερε να φτάσει στα 18 της.
«Η ασθένεια δεν επηρέασε την καρδιά της, τη θέλησή της ή τον τρόπο που ένιωθε για τον εαυτό της - ένιωθε όμορφη κάθε μέρα. Παρόλο που η προγηρία επηρέασε την κινητικότητά της και δεν μπορούσε να περπατήσει, δεν επηρέασε τίποτα άλλο. Είχε ένα σπασμένο ισχίο και παρότι δεν θεραπευόταν, δεν το έβαλε κάτω, απλά περπατούσε με ένα σπασμένο ισχίο! Παρά τη σοβαρή και συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση ήθελε να αντιμετωπίζεται όπως κάθε έφηβη, να ζει σαν κάθε έφηβη και χαιρόταν τη ζωή».
