Συγκλονίζει η εικόνα μητέρας που κλαίγοντας αγκαλιάζει ξανά τα παιδιά της. Ο πατέρας επιστρατεύτηκε και έτσι τα εμπιστεύτηκε σε άλλη οικογένεια να τα οδηγήσουν στα σύνορα. Η κάμερα κατέγραψε τη στιγμή που ανταμώνουν ξανά στο μεθοριακό πέρασμα. Το μόνο που είχαν μαζί τους ήταν μία βαλίτσα με ρούχα και το τηλέφωνο της μαμάς τους.

Καθώς ο ήχος του πυροβόλου μαίνεται, μία οικογένεια Ουκρανών αντιμετωπίζει ένα «εμπόδιο» στον δρόμο προς τη φυγή και τη σωτηρία. Παθαίνουν λάστιχο λίγα χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο.

Ή Ελένα και η οικογένειά της, το παιδί, ο σύζυγος, η μητέρα της, πήραν την απόφαση να αφήσουν το μικρό διαμέρισμα στο Κίεβο όταν ο φόβος άρχισε να κυριεύει την ουκρανική πρωτεύουσα και τα βράδια αργούσαν να ξημερώσουν.

Τώρα ο δρόμος τους δεν έχει επιστροφή και ο προορισμός είναι άγνωστος. Ο δημοσιογράφος τους BBC τους ρωτάει πώς θα περιέγραφαν αυτό που ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει στον ουκρανικό λαό. Ο ήχος του πυροβόλου είναι η απάντησή του. «Αυτό είναι ο Πούτιν», του απαντούν και μπαίνουν αμέσως στο αυτοκίνητο. Στο ίδιο σημείο λίγα λεπτά αργότερα θα εμφανιστούν τα ρωσικά άρματα.

Όσοι πριν από λίγα 24ωρα είχαν μία κανονική ζωή μέσα σε λίγες ώρες έγιναν πρόσφυγες. Όσοι κατάφεραν να φτάσουν στα σύνορα φιλοξενούνται σε γήπεδα και κλειστούς χώρους για να μην κρυώνουν. Τους μοιράζουν τρόφιμα και κουβέρτες.

Τα παιδιά παίζουν και χαμογελούν, δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι αυτό που βιώνουν είναι πόλεμος. Ουρές αυτοκινήτων καταφτάνουν συνεχώς στα σύνορα, κυρίως όταν πέφτει η νύχτα. Οι Ουκρανοί απομακρύνονται με κάθε μέσο, αυτοκίνητα, τρένα, λεωφορεία, με τα πόδια… Οι εικόνες από τον δορυφόρο είναι χαρακτηριστικές.

Στα σύνορα Ουκρανίας και Πολωνίας εθελοντές προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες: φαγητό, ρούχα και παπούτσια για τους πρόσφυγες, για μικρούς και μεγάλους. Όλη τους η ζωή έπρεπε να χωρέσει μέσα σε μία βαλίτσα. Μια βαλίτσα που θα διένυε χιλιόμετρα. Όπως λένε οι περισσότεροι έφυγαν για τα παιδιά τους, άφησαν όμως πίσω την ψυχή τους.