Ο Ρώσος μαέστρος Τουγκάν Σοχίεφ ανακοίνωσε σήμερα ότι παραιτήθηκε από τη θέση του διευθυντή του Θεάτρου Μπολσόι της Μόσχας και από την Εθνική Ορχήστρα του Καπιτωλίου της Τουλούζης, λόγω των πιέσεων που δεχόταν για να πάρει θέση για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

«Ξέρω ότι πολλοί περίμεναν να μιλήσω και να κάνω γνωστή τη θέση μου για όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή» στην Ουκρανία, γράφει στην ανακοίνωση που έστειλε ο ατζέντης του στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Κατ΄αρχήν, πρέπει να πω το σημαντικότερο: ουδέποτε στήριξα και θα είμαι πάντα κατά οποιασδήποτε σύρραξης, υπό οποιαδήποτε μορφή», υπογράμμισε.

Το γεγονός ότι «ορισμένοι άνθρωποι αμφισβητούν την επιθυμία μου για ειρήνη και πιστεύουν ότι εγώ, ως μουσικός, θα μπορούσα να μιλήσω για οτιδήποτε άλλο πέραν της ειρήνης στον πλανήτη μας, το βρίσκω σοκαριστικό και προσβλητικό», πρόσθεσε.

Ο Σοχίεφ, που κατάγεται από την Οσετία και θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους μαέστρους της νέας γενιάς, δηλώνει επίσης ότι «δεν μπορεί να είναι μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο οι συνάδελφοί του, καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές, σκηνοθέτες, απειλούνται, αντιμετωπίζονται με ασέβεια και γίνονται θύματα μιας ‘κουλτούρας ακύρωσης’».

«Μου ζητούν να επιλέξω μια πολιτιστική παράδοση και όχι μιαν άλλη (…) Σύντομα θα μου ζητήσουν να επιλέξω μεταξύ του Τσαϊκόφσκι, του Στραβίνσκι και του Σοστακόβιτς από τη μια και του Μπετόβεν, του Μπραμς και του Ντεμπισί. Αυτό συμβαίνει ήδη στην Πολωνία, μια ευρωπαϊκή χώρα, όπου η ρωσική μουσική είναι απαγορευμένη», σχολίασε.

«Απέναντι στην αδύνατη επιλογή, να διαλέξω ανάμεσα στους αγαπημένους μου Ρώσους και Γάλλους μουσικούς, αποφάσισα να παραιτηθώ από τα καθήκοντά μου του μουσικού διευθυντή του Θεάτρου Μπολσόι της Μόσχας και της Εθνικής Ορχήστρας του Καπιτωλίου της Τουλούζης», εξήγησε.

«Εμείς, οι μουσικοί, είμαστε εδώ για να υπενθυμίζουμε μέσα από τη μουσική του Σοστακόβιτς τη φρίκη του πολέμου. Εμείς, οι μουσικοί, είμαστε πρεσβευτές της ειρήνης. Αντί να μας χρησιμοποιήσετε, εμάς και τη μουσική μας, για να ενώσουμε τα έθνη και τους λαούς, διχαζόμαστε και εξοστρακιζόμαστε», κατέληξε.