H Γαλλία κάνει λόγο για ένα παιχνίδι διαπραγματεύσεων με την Άγκυρα αναφορικά με το ζήτημα της ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, με στόχο κάποια «ανταλλάγματα».

Συγκεκριμένα, ένας Γάλλος εμπειρογνώμονας από τη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, ερωτηθείς εάν μπορεί η Τουρκία να μπλοκάρει τη διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, ο Σιρίλ Μπρετ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στη Σορβόννη, απαντά ότι κάθε κράτος-μέλος έχει de facto δικαίωμα βέτο και ότι η αντίρρηση της Τουρκίας οφείλεται στην παρουσία στο έδαφος των δύο σκανδιναβικών χωρών μελών του PKK, που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση στην Τουρκία.

Συν τοις άλλοις, πρέπει να συνυπολογιστεί η σχέση μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν όπου σύμφωνα με τον αναπληρωτή διευθυντή του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (IRIS), Ντιντιέ Μπιγιόν, είναι «σημαντική παράμετρος», όπως άλλωστε και η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία. Κατά τον Γάλλο αναλυτή, το βέτο του Ερντογάν στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ. «είναι ένας τρόπος να εμφανιστεί ως ο επικεφαλής του τουρκικού κράτους που αντιστέκεται στις εξωτερικές πιέσεις» ενόψει των εκλογών το επόμενο έτος.

Οι εμπειρογνώμονες καταλήγουν σε μία κοινή εκτίηση, δηλαδή ότι αυτό το παιχνίδι γίνεται για να μπορέσει η Άγκυρα να απαιτήσει τα «ανταλλάγματα» που επιθυμεί. Στα πιθανά «ανταλλάγματα», πρώτο εκτιμάται η έκδοση μελών του PKK από τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Δεύτερον, η άρση του εμπάργκο όπλων της ΕΕ. Τέλος, η Τουρκία θα μπορούσε να ζητήσει να μην αποκλεισθεί πλέον από τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα και να ζητήσει αποζημίωση. «Η Τουρκία έχει κάθε συμφέρον να ζητήσει να συμπεριληφθεί σε όλες τις συζητήσεις για την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», επισημαίνουν.

Σε σχέση με το αν είναι εφικτές οι άνω επιδιώξεις, ο σχολιασμός επικεντρώνεται στο ότι αναφορικά με τα ευρωπαϊκά εμπάργκο ή τα αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα, δεν φαίνεται να είναι απρόσιτη. Η «κατάσταση δυσκολεύει» όσον αφορά το αίτημα έκδοσης μελών του PKK. «Δεν υπάρχουν μόνο οι νομικές οδοί που μπορούν να εμποδίσουν τις εκδόσεις, αλλά υπάρχει και το ζήτημα της κοινής γνώμης [..]», εξηγεί ο Μπιγιόν.

Σε κάθε περίπτωση, αν και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αναγκάσει επίσημα την Τουρκία να αποδεχθεί την ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών, «δεν είναι προς το συμφέρον της Άγκυρας να αποξενωθεί από τις χώρες της Συμμαχίας», σχολιάζει ο Μπιγιόν, εκτιμώντας ότι η Τουρκία, αν και διαθέτει τα μέσα για να εμποδίσει οριστικά την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εκτιμάται ότι «η πόρτα δεν έχει κλείσει εντελώς» και υπάρχουν ανταλλάγματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη γνώμη της.