ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Γαλλία: Τα διλήμματα Μακρόν μετά την ήττα - Κανείς δε θέλει να συνεργαστεί μαζί του
Ο Γάλλος πρόεδρος, θα έχει απέναντί του μια αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ αριστερή και μια ήσσονα αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ δεξιά
Το πιο σοβαρό πρόβλημα του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν μετά την απρόσμενη ήττα του στις βουλευτικές εκλογές δεν έγκειται στο ότι τελικά δεν θα είναι ο ίδιος, όπως ήλπιζε, ο πρώτος αρχηγός του κράτους που θα κατάφερνε να κυβερνήσει για δυο θητείες χωρίς να υποχρεωθεί σε συγκατοίκηση.
Έγκειται στο ότι τώρα που έχει ανάγκη από συγκάτοικο ουδείς, δηλώνει πρόθυμος να μοιραστεί... σπίτι μαζί του.
Το ίδιο άλλωστε δηλώνει πως θα πράξει ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, που δεν φαίνεται ούτε αυτός διατεθειμένος να αποχωρήσει από το πολιτικό προσκήνιο, όπως πριν τις προεδρικές εκλογές είχε αφήσει να εννοηθεί πως θα πράξει λόγω ηλικίας.
Ο μόνος λοιπόν που αναμένεται να αποχωρήσει το 2027 από τα πολιτικά πράγματα είναι ο –νεότερος όλων– κ. Μακρόν, για τον οποίο τρίτη θητεία δεν επιτρέπεται ως εκ του Συντάγματος της Γαλλίας.
Ως το 2027 ο Εμανουέλ Μακρόν θα ασκεί την προεδρία της χώρας του, διαβεβαιώνοντας πως δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός.
Θα έχει απέναντι μια αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ αριστερή και μια ήσσονα αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ δεξιά.
Υπάρχουν βεβαίως οι νεογκολικοί του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, που θα μπορούσαν να τείνουν χείρα βοηθείας στον Μακρόν — πλην όμως και αυτοί, προς το παρόν, δηλώνουν αντιπολίτευση.
Όχι όλοι: η πλέον αναγνωρίσιμη προσωπικότητα της παράταξης, ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, τάσσεται απολύτως υπέρ της συνεργασίας με την παράταξη Μακρόν. Όμως ο κ. Σαρκοζί δεν είναι βουλευτής των Ρεπουμπλικάνων, ούτε σεβάστηκε προεκλογικά τον κομματικό πατριωτισμό.
Ελλείψει, μέχρι νεοτέρας, κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η παράταξη του Εμανουέλ Μακρόν θα αναζητεί όπως είπε η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν «πλειοψηφίες δράσης» από «ποικίλες ευαισθησίες» επί συγκεκριμένων θεμάτων.
Εν αναμονή της τοποθέτησης του κ. Μακρόν για τα εκλογικά αποτελέσματα, που ίσως φωτίσει το προς τα πού βαδίζει η Γαλλία, πολιτικοί αναλυτές συζητούν ενδεχόμενα σενάρια. επισημαίνοντας πως αν το θέλει, ο Μακρόν έχει δικαίωμα να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές.
Υπογραμμίζουν όμως πως αν το κάνει τώρα θα πρόκειται για πολιτική αυτοκτονία.
Δύο μήνες μετά την επανεκλογή του Εμανουέλ Μακρόν, η παράταξη του προέδρου της Γαλλίας υπέστη πλήγμα στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθη χθες Κυριακή: όπως όλα δείχνουν, θα στερηθεί την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και θα βρεθεί αντιμέτωπη με «τσουνάμι», κατά την έκφραση της Μαρίν Λεπέν, με την άνευ προηγουμένη προέλαση της άκρας δεξιάς.
Ακολουθούν πέντε στοιχεία που αξίζει να συγκρατηθούν για τη διαδικασία εκλογής των 577 μελών της κάτω Βουλής της Γαλλίας.
Κατά τις προβλέψεις ινστιτούτων δημοσκοπήσεων, θα της λείπουν τουλάχιστον σαράντα έδρες για να φθάσει τις 289 που χρειαζόταν για να κυβερνήσει μόνη. Αρνητική επίδοση άνευ προηγουμένου: πρόκειται για τη μικρότερη σχετική πλειοψηφία της 5ης Δημοκρατίας, δηλαδή από το 1958.
Αν επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα αυτά, εγείρεται πάνω απ’ όλα το ερώτημα εάν και κατά πόσον θα μπορεί ο κ. Μακρόν να κυβερνήσει και να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που υποσχόταν, ιδίως στις συντάξεις
Όμως κατάφερε να μετατρέψει την αριστερά στην αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς κατά τις προβλέψεις θα εξασφαλίσει γύρω στις 150 έδρες. Η συμμαχία NUPES, που συσπειρώνει σοσιαλιστές, οικολόγους, κομμουνιστές και τη ριζοσπαστική αριστερά, συνέτριψε αρκετές μορφές της παράταξης του κ. Μακρόν και εμπόδισε τον πρόεδρο να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
«Πετύχαμε τον πολιτικό στόχο που είχαμε θέσει πριν από λιγότερο από ένα μήνα», ο οποίος ήταν να ηττηθεί ο κ. Μακρόν, είπε ο κ. Μελανσόν, κατηγορώντας τον αρχηγό του κράτους για «αλαζονεία».
Η Μαρίν Λεπέν, που επανεξελέγη στο Πα ντε Καλέ (βόρεια), ενδέχεται να έχει 80 ως 95 βουλευτές — δεκαπλάσιους ως δεκαπενταπλάσιους απ’ ό,τι σήμερα. Η ατυχήσασα υποψήφια στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών υποσχέθηκε ότι θα ασκήσει «αυστηρή» και «υπεύθυνη» αντιπολίτευση.
Τρεις υπουργοί, η Αμελί ντε Μονσαλέν (Οικολογικής Μετάβασης), η Μπριζίτ Μπουργκινιόν (Υγείας) και η Ζιστίν Μπενέν (Θαλασσών και Ναυτιλίας) είχαν την ίδια τύχη κι αναμένεται να αποχωρήσουν ως αποδοκιμασθείσες από τις τάξεις της κυβέρνησης, κατά την άγραφη πολιτική παράδοση στη Γαλλία.
Έγκειται στο ότι τώρα που έχει ανάγκη από συγκάτοικο ουδείς, δηλώνει πρόθυμος να μοιραστεί... σπίτι μαζί του.
Ο χάρτης της αντιπολίτευσης
Η Μαρίν Λεπέν, η επικεφαλής της άκρας δεξιάς, που προ διμήνου σκεπτόταν να παραδώσει την ηγεσία του κόμματος της, βλέπει ήδη τον εαυτό της να στρογγυλοκάθεται το 2027 στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων. Ως τότε θα αντιπολιτεύεται τον Μακρόν παντού και στα πάντα.Το ίδιο άλλωστε δηλώνει πως θα πράξει ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, που δεν φαίνεται ούτε αυτός διατεθειμένος να αποχωρήσει από το πολιτικό προσκήνιο, όπως πριν τις προεδρικές εκλογές είχε αφήσει να εννοηθεί πως θα πράξει λόγω ηλικίας.
Ο μόνος λοιπόν που αναμένεται να αποχωρήσει το 2027 από τα πολιτικά πράγματα είναι ο –νεότερος όλων– κ. Μακρόν, για τον οποίο τρίτη θητεία δεν επιτρέπεται ως εκ του Συντάγματος της Γαλλίας.
Ως το 2027 ο Εμανουέλ Μακρόν θα ασκεί την προεδρία της χώρας του, διαβεβαιώνοντας πως δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός.
Θα έχει απέναντι μια αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ αριστερή και μια ήσσονα αντιπολίτευση που δηλώνει πολύ δεξιά.
Υπάρχουν βεβαίως οι νεογκολικοί του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, που θα μπορούσαν να τείνουν χείρα βοηθείας στον Μακρόν — πλην όμως και αυτοί, προς το παρόν, δηλώνουν αντιπολίτευση.
Όχι όλοι: η πλέον αναγνωρίσιμη προσωπικότητα της παράταξης, ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, τάσσεται απολύτως υπέρ της συνεργασίας με την παράταξη Μακρόν. Όμως ο κ. Σαρκοζί δεν είναι βουλευτής των Ρεπουμπλικάνων, ούτε σεβάστηκε προεκλογικά τον κομματικό πατριωτισμό.
Ελλείψει, μέχρι νεοτέρας, κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η παράταξη του Εμανουέλ Μακρόν θα αναζητεί όπως είπε η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν «πλειοψηφίες δράσης» από «ποικίλες ευαισθησίες» επί συγκεκριμένων θεμάτων.
Μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα;
Το ερώτημα που κυριαρχεί από χθες το βράδυ στη Γαλλία είναι αν και κατά ποσόν μπορεί να κυβερνηθεί έτσι η χώρα.Εν αναμονή της τοποθέτησης του κ. Μακρόν για τα εκλογικά αποτελέσματα, που ίσως φωτίσει το προς τα πού βαδίζει η Γαλλία, πολιτικοί αναλυτές συζητούν ενδεχόμενα σενάρια. επισημαίνοντας πως αν το θέλει, ο Μακρόν έχει δικαίωμα να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές.
Υπογραμμίζουν όμως πως αν το κάνει τώρα θα πρόκειται για πολιτική αυτοκτονία.
Δύο μήνες μετά την επανεκλογή του Εμανουέλ Μακρόν, η παράταξη του προέδρου της Γαλλίας υπέστη πλήγμα στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών που διεξήχθη χθες Κυριακή: όπως όλα δείχνουν, θα στερηθεί την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση και θα βρεθεί αντιμέτωπη με «τσουνάμι», κατά την έκφραση της Μαρίν Λεπέν, με την άνευ προηγουμένη προέλαση της άκρας δεξιάς.
Ακολουθούν πέντε στοιχεία που αξίζει να συγκρατηθούν για τη διαδικασία εκλογής των 577 μελών της κάτω Βουλής της Γαλλίας.
Χαστούκι για τον Εμανουέλ Μακρόν
Η κεντρώα-φιλελεύθερη προεδρική παράταξη Ensemble («Μαζί») περιορίζεται σε σχετική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.Κατά τις προβλέψεις ινστιτούτων δημοσκοπήσεων, θα της λείπουν τουλάχιστον σαράντα έδρες για να φθάσει τις 289 που χρειαζόταν για να κυβερνήσει μόνη. Αρνητική επίδοση άνευ προηγουμένου: πρόκειται για τη μικρότερη σχετική πλειοψηφία της 5ης Δημοκρατίας, δηλαδή από το 1958.
Αν επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα αυτά, εγείρεται πάνω απ’ όλα το ερώτημα εάν και κατά πόσον θα μπορεί ο κ. Μακρόν να κυβερνήσει και να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που υποσχόταν, ιδίως στις συντάξεις
Αξιωματική αντιπολίτευση η Αριστερά
Ο επικεφαλής της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν δεν κέρδισε το στοίχημα να επιβάλει συγκατοίκηση στον Εμανουέλ Μακρόν, με άλλα λόγια να τον αναγκάσει να τον ονομάσει νέο πρωθυπουργό.Όμως κατάφερε να μετατρέψει την αριστερά στην αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς κατά τις προβλέψεις θα εξασφαλίσει γύρω στις 150 έδρες. Η συμμαχία NUPES, που συσπειρώνει σοσιαλιστές, οικολόγους, κομμουνιστές και τη ριζοσπαστική αριστερά, συνέτριψε αρκετές μορφές της παράταξης του κ. Μακρόν και εμπόδισε τον πρόεδρο να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
«Πετύχαμε τον πολιτικό στόχο που είχαμε θέσει πριν από λιγότερο από ένα μήνα», ο οποίος ήταν να ηττηθεί ο κ. Μακρόν, είπε ο κ. Μελανσόν, κατηγορώντας τον αρχηγό του κράτους για «αλαζονεία».
Η άκρα δεξιά προελαύνει
Στόχος του ήταν να φθάσει τους τουλάχιστον 15 βουλευτές για να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Κατά τις προβλέψεις όμως, ο Εθνικός Συναγερμός ενδέχεται να καταλάβει εξαπλάσιες έδρες.Η Μαρίν Λεπέν, που επανεξελέγη στο Πα ντε Καλέ (βόρεια), ενδέχεται να έχει 80 ως 95 βουλευτές — δεκαπλάσιους ως δεκαπενταπλάσιους απ’ ό,τι σήμερα. Η ατυχήσασα υποψήφια στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών υποσχέθηκε ότι θα ασκήσει «αυστηρή» και «υπεύθυνη» αντιπολίτευση.
Πεσούσες μορφές
Πολλές σημαίνουσες μορφές της προεδρικές παράταξης γνώρισαν οδυνηρές ήττες: ο πρόεδρος της απερχόμενης Εθνοσυνέλευσης Ρισάρ Φεράν, ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της Κριστόφ Καστανέρ...Τρεις υπουργοί, η Αμελί ντε Μονσαλέν (Οικολογικής Μετάβασης), η Μπριζίτ Μπουργκινιόν (Υγείας) και η Ζιστίν Μπενέν (Θαλασσών και Ναυτιλίας) είχαν την ίδια τύχη κι αναμένεται να αποχωρήσουν ως αποδοκιμασθείσες από τις τάξεις της κυβέρνησης, κατά την άγραφη πολιτική παράδοση στη Γαλλία.
