ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
«Καμπανάκι» UNESCO: Η μεγάλη πλειονότητα των δολοφονιών δημοσιογράφων παραμένει έγκλημα χωρίς τιμωρία
Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι περιοχές που χαρακτηρίζονταν ως οι φονικότερες για τους δημοσιογράφους ήταν η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική και κατά τι λιγότερο η Ασία και ο Ειρηνικός
Οι δολοφονίες δημοσιογράφων
σε παγκόσμια κλίμακα παραμένουν ακόμη ατιμώρητες στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, στηλιτεύει σήμερα η UNESCO.
Ο Οργανισμός απευθύνει έκκληση στους ηγέτες όλων των χωρών να λάβουν μέτρα, ώστε να ενισχυθούν οι δυνατότητες να διενεργούνται έρευνες και να τιμωρούνται οι δράστες.
«Σύμφωνα με νέα δεδομένα της UNESCO, το ποσοστό της ατιμωρησίας για τις δολοφονίες δημοσιογράφων παγκοσμίως ανέρχεται στο 86%» ή, με άλλα λόγια, υποχώρησε κατά εννέα μονάδες τα τελευταία δέκα χρόνια, τονίζει σε έκθεσή της η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Επιμορφωτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών.
Ωστόσο, η μείωση αυτή είναι «πολύ ανεπαρκής για να σταματήσει» την επιδείνωση της βίας εναντίον δημοσιογράφων, προειδοποιεί η UNESCO.
117 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν την περίοδο 2020-2021
Κατά την περίοδο 2020-2021, 117 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν λόγω της δουλειάς τους. Πρόκειται για τον χαμηλότερο αριθμό από την πρώτη δημοσίευση αυτής της έκθεσης από την UNESCO, το 2008. Η Οργάνωση υπογραμμίζει πάντως πως το 2022 66 δημοσιογράφοι είχαν ήδη δολοφονηθεί έως τις 30 Σεπτεμβρίου σε παγκόσμια κλίμακα.
Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι περιοχές που χαρακτηρίζονταν ως οι φονικότερες για τους δημοσιογράφους ήταν η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική και κατά τι λιγότερο η Ασία και ο Ειρηνικός. Τουναντίον, το 2020 δεν καταγράφηκε καμιά δολοφονία δημοσιογράφου στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη, κάτι που είχε να συμβεί από το 2007.
Ποιο είναι το φαινομενικά παράδοξο; Μόλις το 36% των δημοσιογράφων σκοτώθηκε σε χώρες όπου εκτυλίσσονται ένοπλες συρράξεις το 2021. Το 64% των δολοφονιών διαπράχθηκε σε χώρες όπου δεν βρίσκονται σε εξέλιξη πόλεμοι.
Η έκθεση καταγράφει, αντίθετα, αύξηση του αριθμού των δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους καλύπτοντας ταραχές ή διαδηλώσεις: ήταν έξι την περίοδο 2020-2021, έναντι τριών την περίοδο 2016-2017.
«Δεν υπάρχει ασφαλής τόπος για τους δημοσιογράφους»
Η UNESCO υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει ασφαλής τόπος για τους δημοσιογράφους: Από τους 117 που δολοφονήθηκαν την περίοδο 2020-2021, 91 (σχεδόν οι οκτώ στους δέκα) ήταν εκτός ωραρίου, στο σπίτι, στο αυτοκίνητό τους ή στον δρόμο, δεν έκαναν ρεπορτάζ, ούτε βρίσκονταν σε συγκεκριμένη αποστολή. Πολλοί δολοφονήθηκαν μπροστά σε μέλη των οικογενειών τους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών τους.
Χειρότερα, το ποσοστό των γυναικών μεταξύ των δημοσιογράφων που δολοφονήθηκαν σχεδόν διπλασιάστηκε το 2021, περνώντας στο 11%, από το 6% την αμέσως προηγούμενη χρονιά.
Μπροστά σε αυτές τις διαπιστώσεις, η UNESCO απευθύνει εκ νέου έκκληση να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα εγκλήματα σε βάρος των δημοσιογράφων να ερευνώνται όπως πρέπει και οι δράστες τους να εντοπίζονται και να καταδικάζονται.
Ο Οργανισμός απευθύνει έκκληση στους ηγέτες όλων των χωρών να λάβουν μέτρα, ώστε να ενισχυθούν οι δυνατότητες να διενεργούνται έρευνες και να τιμωρούνται οι δράστες.
«Σύμφωνα με νέα δεδομένα της UNESCO, το ποσοστό της ατιμωρησίας για τις δολοφονίες δημοσιογράφων παγκοσμίως ανέρχεται στο 86%» ή, με άλλα λόγια, υποχώρησε κατά εννέα μονάδες τα τελευταία δέκα χρόνια, τονίζει σε έκθεσή της η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Επιμορφωτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών.
Ωστόσο, η μείωση αυτή είναι «πολύ ανεπαρκής για να σταματήσει» την επιδείνωση της βίας εναντίον δημοσιογράφων, προειδοποιεί η UNESCO.
117 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν την περίοδο 2020-2021
Κατά την περίοδο 2020-2021, 117 δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν λόγω της δουλειάς τους. Πρόκειται για τον χαμηλότερο αριθμό από την πρώτη δημοσίευση αυτής της έκθεσης από την UNESCO, το 2008. Η Οργάνωση υπογραμμίζει πάντως πως το 2022 66 δημοσιογράφοι είχαν ήδη δολοφονηθεί έως τις 30 Σεπτεμβρίου σε παγκόσμια κλίμακα.Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι περιοχές που χαρακτηρίζονταν ως οι φονικότερες για τους δημοσιογράφους ήταν η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική και κατά τι λιγότερο η Ασία και ο Ειρηνικός. Τουναντίον, το 2020 δεν καταγράφηκε καμιά δολοφονία δημοσιογράφου στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη, κάτι που είχε να συμβεί από το 2007.
Ποιο είναι το φαινομενικά παράδοξο; Μόλις το 36% των δημοσιογράφων σκοτώθηκε σε χώρες όπου εκτυλίσσονται ένοπλες συρράξεις το 2021. Το 64% των δολοφονιών διαπράχθηκε σε χώρες όπου δεν βρίσκονται σε εξέλιξη πόλεμοι.
Η έκθεση καταγράφει, αντίθετα, αύξηση του αριθμού των δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους καλύπτοντας ταραχές ή διαδηλώσεις: ήταν έξι την περίοδο 2020-2021, έναντι τριών την περίοδο 2016-2017.
«Δεν υπάρχει ασφαλής τόπος για τους δημοσιογράφους»
Η UNESCO υπογραμμίζει πως δεν υπάρχει ασφαλής τόπος για τους δημοσιογράφους: Από τους 117 που δολοφονήθηκαν την περίοδο 2020-2021, 91 (σχεδόν οι οκτώ στους δέκα) ήταν εκτός ωραρίου, στο σπίτι, στο αυτοκίνητό τους ή στον δρόμο, δεν έκαναν ρεπορτάζ, ούτε βρίσκονταν σε συγκεκριμένη αποστολή. Πολλοί δολοφονήθηκαν μπροστά σε μέλη των οικογενειών τους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών τους.Χειρότερα, το ποσοστό των γυναικών μεταξύ των δημοσιογράφων που δολοφονήθηκαν σχεδόν διπλασιάστηκε το 2021, περνώντας στο 11%, από το 6% την αμέσως προηγούμενη χρονιά.
Μπροστά σε αυτές τις διαπιστώσεις, η UNESCO απευθύνει εκ νέου έκκληση να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα εγκλήματα σε βάρος των δημοσιογράφων να ερευνώνται όπως πρέπει και οι δράστες τους να εντοπίζονται και να καταδικάζονται.
