ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Γερμανία: Τίμησαν τους Σβαρτς και Χούμπνερ για το σώσιμο των Εβραίων Μάντελκερν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο - Στην εκδήλωση 27 απόγονοι των τριών οικογενειών
Δύο ζευγάρια Γερμανών έσωσαν ένα Εβραίων μέσα στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και η ώρα της ανταμοιβής με τα μετάλλια των «Δικαίων των Εθνών» ήταν πολύ συγκινητική για τα παιδιά και τα εγγόνια τους
Η Γερμανία
και το Ισραήλ τίμησαν την Τρίτη, μετά θάνατον, δύο ζευγάρια που έσωσαν Εβραίους στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια τελετή στην οποία παρέστησαν τέσσερις γενιές απογόνων αυτών των οικογενειών.
Ο πρεσβευτής του Ισραήλ Ρον Πρόσορ παρέδωσε στις εγγονές των δύο ζευγαριών τα μετάλλια των «Δικαίων των Εθνών» του Γιαντ Βασέμ, του ισραηλινού μνημείου του Ολοκαυτώματος. Όπως είπε ο Πρόσορ, η οικογένεια του οποίου κατέφυγε στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1930 για να γλιτώσει από τους Ναζί, αυτά τα δύο ζευγάρια Γερμανών, ο Μπρούνο και η Άννα Σβαρτς και ο Φρίντριχ και η Χελένε Χούμπνερ, είναι «ήρωες του αγώνα για την ελευθερία».
«Ακόμα και στο Βερολίνο, όπου γεννήθηκε ο πατέρας μου, υπήρχαν άνθρωποι που αγωνίστηκαν για το καλό και δεν ξέχασαν την ανθρωπιά και τη συμπόνια», πρόσθεσε.
Ο Μόριτς και η Χενριέτε Μάντελκερν επέζησαν χάρη στη βοήθεια των γειτόνων τους, των Σβαρτς και των Χούμπνερ, μιας οικογένειας αγροτών. Οι Μάντελκερν ζούσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας μαζί με τον γιο τους, τον Ζίγκφριντ, ο οποίος στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία το 1939. Από εκεί, μεταφέρθηκε στην Πολωνία και δεν επέστρεψε ποτέ.
Για να μην έχει την ίδια τύχη και ο πατέρας του, που ήταν ράφτης, οι Σβαρτς έκρυβαν τον Μόριτς Μάντελκερν στο πατάρι του διαμερίσματός τους από τον Δεκέμβριο του 1942. Ο Μόριτς έμεινε εκεί για 18 μήνες, χωρίς να βγει από τη μικροσκοπική κρυψώνα του, καθώς φοβόταν ότι θα τον ανακάλυπτε η Γκεστάπο.
Την ίδια εποχή η γυναίκα του, η Χενριέτε, βρήκε καταφύγιο στο αγρόκτημα των Χούμπνερ, στο χωριό Γκρος-Σένεμπεκ, που απέχει 50 χιλιόμετρα από το Βερολίνο. Εκεί κρυβόταν ήδη ένας εξάδελφός της.
Όταν το σπίτι των Σβαρτς καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς, ο Μόριτς πήγε και αυτός στο αγρόκτημα.
Είκοσι εφτά απόγονοι των τριών οικογενειών, από τη Γερμανία, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, ακόμη και την Αυστραλία, παρέστησαν στην τελετή, την πρώτη που έγινε στο Βερολίνο εδώ και εφτά χρόνια.
«Εύχομαι σε όλους μας να έχουμε το θάρρος να θεωρούμε τους γείτονές μας ανθρώπινα όντα και να τους στηρίζουμε όταν έχουν ανάγκη», είπε η Κορνέλια Έβαλντ, δισεγγονή των Σβαρτς.
Ο τίτλος του «Δίκαιου μεταξύ των Εθνών» απονέμεται από το 1963 σε πρόσωπα που βοήθησαν Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι σήμερα έχουν τιμηθεί περίπου 28.000 άνθρωποι από 50 χώρες.
Ο πρεσβευτής του Ισραήλ Ρον Πρόσορ παρέδωσε στις εγγονές των δύο ζευγαριών τα μετάλλια των «Δικαίων των Εθνών» του Γιαντ Βασέμ, του ισραηλινού μνημείου του Ολοκαυτώματος. Όπως είπε ο Πρόσορ, η οικογένεια του οποίου κατέφυγε στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1930 για να γλιτώσει από τους Ναζί, αυτά τα δύο ζευγάρια Γερμανών, ο Μπρούνο και η Άννα Σβαρτς και ο Φρίντριχ και η Χελένε Χούμπνερ, είναι «ήρωες του αγώνα για την ελευθερία».
«Ακόμα και στο Βερολίνο, όπου γεννήθηκε ο πατέρας μου, υπήρχαν άνθρωποι που αγωνίστηκαν για το καλό και δεν ξέχασαν την ανθρωπιά και τη συμπόνια», πρόσθεσε.
Ο Μόριτς και η Χενριέτε Μάντελκερν επέζησαν χάρη στη βοήθεια των γειτόνων τους, των Σβαρτς και των Χούμπνερ, μιας οικογένειας αγροτών. Οι Μάντελκερν ζούσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας μαζί με τον γιο τους, τον Ζίγκφριντ, ο οποίος στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία το 1939. Από εκεί, μεταφέρθηκε στην Πολωνία και δεν επέστρεψε ποτέ.
Για να μην έχει την ίδια τύχη και ο πατέρας του, που ήταν ράφτης, οι Σβαρτς έκρυβαν τον Μόριτς Μάντελκερν στο πατάρι του διαμερίσματός τους από τον Δεκέμβριο του 1942. Ο Μόριτς έμεινε εκεί για 18 μήνες, χωρίς να βγει από τη μικροσκοπική κρυψώνα του, καθώς φοβόταν ότι θα τον ανακάλυπτε η Γκεστάπο.
Την ίδια εποχή η γυναίκα του, η Χενριέτε, βρήκε καταφύγιο στο αγρόκτημα των Χούμπνερ, στο χωριό Γκρος-Σένεμπεκ, που απέχει 50 χιλιόμετρα από το Βερολίνο. Εκεί κρυβόταν ήδη ένας εξάδελφός της.
Όταν το σπίτι των Σβαρτς καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς, ο Μόριτς πήγε και αυτός στο αγρόκτημα.
Είκοσι εφτά απόγονοι των τριών οικογενειών, από τη Γερμανία, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, ακόμη και την Αυστραλία, παρέστησαν στην τελετή, την πρώτη που έγινε στο Βερολίνο εδώ και εφτά χρόνια.
«Εύχομαι σε όλους μας να έχουμε το θάρρος να θεωρούμε τους γείτονές μας ανθρώπινα όντα και να τους στηρίζουμε όταν έχουν ανάγκη», είπε η Κορνέλια Έβαλντ, δισεγγονή των Σβαρτς.
Ο τίτλος του «Δίκαιου μεταξύ των Εθνών» απονέμεται από το 1963 σε πρόσωπα που βοήθησαν Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι σήμερα έχουν τιμηθεί περίπου 28.000 άνθρωποι από 50 χώρες.
