Σύμφωνα με την κυβέρνηση Ερντογάν , κατόπιν εντολής του PKK έδρασε η Σύρια Αχλάμ Αλμπασίρ, η βασική ύποπτη που συνελήφθη για τη βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη.

Μάλιστα, αξιωματούχοι της Άγκυρας ισχυρίζονται πως η γυναίκα είχε εκπαιδευτεί από Κούρδους μαχητές στην πατρίδα της και βρέθηκε στην Τουρκία μέσω Αφρίν. Αξίζει να σημειωθεί, δε, ότι ο  Τούρκος υπουργός Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, ισχυρίστηκε πως, αν δεν συλλαμβανόταν, θα κατέφευγε στην Ελλάδα.

Η τουρκική κυβέρνηση εργαλειοποίησε την αιματηρή επίθεση και προσπαθεί να στηρίξει το αφήγημά της ότι «η τρομοκρατική απειλή προέρχεται κυρίως από το PKK και ευθύνεται η Δύση, που στηρίζει και εξοπλίζει το συριακό του παρακλάδι, το YPG, στη Συρία».

Αρνήθηκε

Είναι ενδεικτικό άλλωστε το γεγονός ότι ο Σοϊλού αρνήθηκε να δεχτεί τα συλλυπητήρια της αμερικανικής πρεσβείας. «Τροφοδοτούν τις περιοχές των τρομοκρατών στο Κομπάνι, έχοντας τη νοοτροπία να διαταράξουν την ηρεμία της Τουρκίας και στέλνοντας χρήματα από τη Γερουσία τους. Πρέπει να συζητηθεί η συμμαχία μας με ένα τέτοιο κράτος. Δεν είμαστε εχθροί κανενός, ούτε έχουμε εξαπατήσει κανέναν. Θέλω να πω ότι δεν έχουμε τη δύναμη να αντέξουμε την προδοσία», είπε με νόημα.

Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι τουρκικές Αρχές ισχυρίζονται πως διαθέτουν ηχητικά ντοκουμέντα επικοινωνιών της Αλμπασίρ με το PKK. Η επίθεση έγινε λίγο μετά τη συνάντηση του Ερντογάν με στελέχη από το κουρδικό κοινοβουλευτικό κουρδικό κόμμα HDP, ενόψει του δημοψηφίσματος που προγραμματίζει για τη μαντίλα.

Και το 2015

Πάντως, αιματηρές επιθέσεις είχαν συγκλονίσει την Τουρκία προεκλογικά και το 2015. Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Ερντογάν, Αχμέτ Νταβούτογλου, και μετέπειτα αντίπαλος και επικριτής του είχε καταγγείλει τον Τούρκο πρόεδρο για άμεση εμπλοκή σε αυτές.

Ως επικεφαλής αντιπολιτευόμενου κόμματος είχε προβεί σε καταγγελία «βόμβα», καθώς είχε αποδώσει ανοιχτά τις βομβιστικές επιθέσεις του 2015 σε ενορχηστρωμένη επιχείρηση παρακρατικών του καθεστώτος. Στόχος της αιματηρής εκείνης προβοκάτσιας, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ήταν η ανατροπή του δυσμενούς για το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης πολιτικού κλίματος. Στις εκλογές του Ιουνίου, το κόμμα του Ερντογάν είχε χάσει την πλειοψηφία για πρώτη φορά. Το εκλογικό αποτέλεσμα τον είχε αιφνιδιάσει.

Την ίδια περίοδο, το κουρδικό ζήτημα όδευε προς πολιτική λύση. Οι διαπραγματεύσεις ήταν σε καλό δρόμο, αλλά μετά τις εκλογές είχαν διακοπεί βιαίως με πρωτοβουλία του Ερντογάν. Τότε η Τουρκία άρχισε να πλήττεται από βομβιστικές επιθέσεις σε αρκετές πόλεις. Η πιο αιματηρή είχε σημειωθεί έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Άγκυρας, τρεις μόλις εβδομάδες πριν πραγματοποιηθούν επαναληπτικές εκλογές, τον Νοέμβριο του 2015. Εκεί είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες πολίτες για να πραγματοποιήσουν πορεία υπέρ της ειρήνης. Σύμφωνα με το πόρισμα των Αρχών, την επίθεση, στην οποία είχαν σκοτωθεί 103 άμαχοι και είχαν τραυματιστεί πάνω από 400, είχαν πραγματοποιήσει δύο βομβιστές-καμικάζι.

Την επίμαχη εκείνη περίοδο, πολλοί διανοούμενοι και αντίπαλοι του Ερντογάν είχαν αφήσει παρόμοια υπονοούμενα για τον χρόνο και τη σκοπιμότητα του κύκλου βίας που είχε τότε ανοίξει, με σκοπό την πρόκληση φόβου στους ψηφοφόρους.