Όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει και η λαϊκή σοφία ταιριάζει ταμάμ στην κωμόπολη Αλ Τλουλ της Συρίας, στα σύνορα με την Τουρκία. 

Ευρισκόμενη πάνω στον ποταμό Ορόντη, βγήκε σχετικά σώα από τον εμφύλιο των 12 ετών και ενώ υπέστη ζημιές τη Δευτέρα, με το σεισμό, κατά τον οποίο με βάση μαρτυρίες οι νεκροί υπολογίζονται σε 35-40, την Πέμπτη έσπασε ένα φράγμα και η κωμόπολη άδειασε, αφού έφυγαν και οι τελευταίοι που είχαν μείνει εκεί, για καταφύγιο. 

Μετά το σεισμό, οι ντόπιοι ανακάλυψαν ρωγμές στο κοντινό φράγμα και προσπάθησαν να το ενισχύσουν χρησιμοποιώντας σακιά με άμμο, είπε ο Αμπντελραχμέν αλ Τζάσιμ. Όμως οι βροχές που έπεφταν όλη την εβδομάδα –και δυσχέραιναν και το έργο των σωστικών συνεργειών– φούσκωσαν τον ποταμό.



Τη στιγμή που ακουγόταν το κάλεσμα για την προσευχή, τα ξημερώματα της Τετάρτης, το φράγμα υποχώρησε και τα νερά κάλυψαν τα χωράφια. Η λάσπη μέσα στα σπίτια που είχαν απομείνει όρθια έφτανε μέχρι το γόνατο.

«Γυναίκες και παιδιά τώρα μένουν κάτω από τις ελιές, χωρίς τίποτα. Και από ποιον να ζητήσεις βοήθεια; Όλοι έχουν καταστραφεί. Ο Θεός να μας βοηθήσει», είπε ο Τζάσιμ.

Από το σεισμό έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 3.200 άνθρωποι στη Συρία -σχεδόν 2.000 στις βορειοδυτικές επαρχίες που ήδη ήταν αντιμέτωπες με σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Δεν έχει σταλεί σχεδόν καθόλου βοήθεια από το εξωτερικό, εκτός από ένα πρώτο κομβόι του ΟΗΕ, αποτελούμενο από έξι φορτηγά, το οποίο πέρασε στην περιοχή αυτήν σήμερα το πρωί.



Στην Αλ Τλουλ, οι κάτοικοι λένε ότι τους άφησαν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Μετά το σεισμό μόνο κάποιοι διασώστες έφτασαν για να βρουν επιζώντες και να ανασύρουν τους νεκρούς από τα χαλάσματα.

Ο Φιράς Αζίζ Χάουας είπε ότι περίπου 500 οικογένειες εκτοπίστηκαν λόγω της πλημμύρας. «Το νερό είναι στα σπίτια τώρα, δεν έχει απομείνει κανείς στην πόλη. Δεν μπορείς πια να ζήσεις εκεί. Είναι τραγωδία».