Μία ημέρα πριν από την τελετή στέψης του βασιλιά Καρόλου , η αρθρογράφος της Daily Mail Jan Moir αναφέρεται στις βλέψεις του μονάρχη για τη διακυβέρνησή του, τονίζοντας τη συνήθειά του να παραβλέπει τα «του οίκου του».

Τι μπορεί να σκέφτεται ο βασιλιάς Κάρολος τη νύχτα πριν από τη στέψη του; Τι θα τρέχει στο μυαλό του, καθώς αποκοιμιέται, ώρες πριν ανέβει στον θρόνο για να αγκαλιάσει το πεπρωμένο του μπροστά στον κόσμο; Θα είναι σαν ένα παιδί που περιμένει τα Χριστούγεννα, γεμάτο ενθουσιασμό και αισιοδοξία; Ή μήπως οι σκέψεις του θα είναι πιο σκοτεινές, γεμάτες τρόμο για το μέλλον και τύψεις για το παρελθόν;

Σύμφωνα με την αρθρογράφο της Daily Mail, ο Κάρολος περίμενε σχεδόν 74 χρόνια για να γίνει βασιλιάς, οπότε είχε αρκετό χρόνο για να τα σκεφτεί όλα.

Μάλιστα, αξιοσημείωτο είναι ότι πέρασε τους πρώτους έξι μήνες του στον θρόνο ως μια «πολυάσχολη βασιλική μέλισσα που μοιράζει φροντίδα».

Έσφιξε τα χέρια με τους ηγέτες των Μαορί. Κάθισε σταυροπόδι στο πάτωμα μιας αίθουσας προσευχής Σιχ στο Λούτον. Άνοιξε τα βασιλικά αρχεία σε ερευνητές που διερευνούσαν τις σχέσεις του στέμματος με τη δουλεία. Όταν απευθύνθηκε για πρώτη φορά στο βρετανικό έθνος ως βασιλιάς, είπε ότι είναι περήφανος που ηγείται ενός έθνους του οποίου οι αξίες «παρέμειναν και πρέπει να παραμείνουν σταθερές» και υποσχέθηκε ότι «θα τηρήσει τις συνταγματικές του αρχές».

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο βασιλιάς Κάρολος επιβραδύνει τις προσπάθειές του να κάνει τη μοναρχία σχετική σε ένα σύγχρονο, πολυπολιτισμικό έθνος. Θέλει να είναι μια ενωτική δύναμη, που συνδέεται με εθνοτικές μειονότητες και μειονεκτούσες ομάδες. Θέλει να διορθώσει τα ιστορικά λάθη - πολύ καλό γι' αυτόν.

«Μπορώ, όμως, να ισχυριστώ ότι αν είναι ειλικρινής για την αποκατάσταση αδικιών του παρελθόντος, ψάχνει σε λάθος μέρος;», διερωτάται η Moir.


«Δύο σκάνδαλα που ντροπιάζουν όλη τη Βρετανία, θα έπρεπε να ντροπιάζουν και τον βασιλιά Κάρολο»

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι στη Βρετανία που υποφέρουν πολύ και θα επωφελούνταν από τη βοήθειά του.

«Δύο ομάδες ανθρώπων των οποίων η μεταχείριση μας ντροπιάζει όλους, όχι μόνο τον βασιλιά», σημειώνει η αρθρογράφος της Daily Mail.

Αναφέρεται σε άτομα των οποίων η κακομεταχείριση είναι ιστορική αλλά και διαρκής, καθώς η δυστυχία τους έχει επιδεινωθεί από κρατικά εμπόδια, κυβερνητικούς φραγμούς και απερίγραπτη περιφρόνηση. Αυτούς οι οποίοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο με τα ταχυδρομεία και στο σκάνδαλο με το μολυσμένο αίμα και εξακολουθούν να αναζητούν δικαιοσύνη και αποζημίωση, χρόνια μετά τα γεγονότα.

Το σκάνδαλο των ταχυδρομείων περιλαμβάνει τις άδικες αστικές και ποινικές διώξεις υπαλλήλων των βρετανικών ταχυδρομείων για κλοπή, απάτη και ψευδή λογιστικά στοιχεία, ενώ υπεύθυνο ήταν ένα ελαττωματικό σύστημα λογισμικού. Άνθρωποι έντιμοι και αξιοπρεπείς που καταστράφηκαν οικονομικά και συναισθηματικά, απολύθηκαν από τις δουλειές τους, μπήκαν στη φυλακή ή αυτοκτόνησαν από ντροπή.

Αυτήν την εβδομάδα βρίσκεται σε εξέλιξη μια ανεξάρτητη έρευνα για το θέμα που παραμένει η μεγαλύτερη δικαστική αδικία στην ιστορία της Βρετανίας.

«Δεν θα έπρεπε ένας βασιλιάς που αξίζει το στέμμα του να πει κάτι γι 'αυτό;», διερωτάραι η αρθρογράφος της Daily Mail.

Την ίδια στιγμή, η δημόσια έρευνα για το σκάνδαλο με το μολυσμένο αίμα καθυστερεί επιδεικτικά και τα αποτελέσματα δεν θα είναι διαθέσιμα μέχρι το τέλος του έτους, πάνω από τέσσερις δεκαετίες μετά την έναρξη της χειρότερης καταστροφής στην ιστορία του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Βρετανίας (NHS), όταν άνδρες, γυναίκες και παιδιά έλαβαν θεραπεία με αίμα και προϊόντα αίματος μολυσμένα με ηπατίτιδα και HIV.

Μέχρι πέρυσι είχαν καταβληθεί ελάχιστες αποζημιώσεις ύψους 100.000 λιρών, αλλά πολλοί ήταν εκείνοι που αποκλείστηκαν, όπως γονείς, αδέλφια και παιδιά των θυμάτων. Ο δικαστής που ηγείτο της έρευνας υποστήριξε ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από 2.500 θάνατοι που αποδίδονται σε αυτό.

Το τρομερό και στα δύο αυτά σκάνδαλα δεν είναι μόνο ότι αδικήθηκαν αθώοι άνθρωποι, αλλά ότι αυτή η αδικία επιδεινώθηκε περαιτέρω από τον τρόπο που τους αντιμετώπισαν στη συνέχεια. Η Jan Moir καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν τα ταχυδρομεία και το NHS -και οι δύο υπόλογοι στο Κοινοβούλιο- μπορούσαν να κρύψουν τα πάντα κάτω από το χαλί, αυτό ακριβώς θα έκαναν.

Φυσικά, τίποτε απ' όλα αυτά δεν είναι λάθος του βασιλιά Καρόλου, αλλά όπως πολλοί άνθρωποι της δημόσιας ζωής, έτσι κι εκείνος βιάζεται να αγκαλιάσει τα διεθνή ζητήματα του woke (κίνημα για την επαγρύπνηση εναντίον φυλετικών προκαταλήψεων και διακρίσεων), παραβλέποντας ό,τι σάπιο βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη μύτη του.

«Κι αν ο βασιλιάς Κάρολος εννοεί αυτά που λέει, δεν πρέπει να θέλει να είναι βασιλιάς μιας τέτοιας χώρας», υπογραμμίζει με στόμφο η αρθρογράφος της Daily Mail.