«Ζούμε σε έναν κόσμο πρωτόγνωρης καταστροφικότητας, που χρειάζεται και την Κίνα και τη Ρωσία » δηλώνει, σε μια δραματική προειδοποίηση ο πάλαι ποτέ ισχυρός άντρας της αμερικανικής διπλωματίας Χένρι Κίσινγκερ στον «Economist».

Ανταγωνισμός Κίνας – ΗΠΑ

Αναφερόμενος στον ανταγωνισμό Κίνας – ΗΠΑ, λέει: «Είμαστε μάρτυρες μιας οξείας αντιπαράθεσης μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων, που έχουν πειστεί ότι αποτελεί στρατηγικό κίνδυνο η μία για την άλλη». Ο εξέχων διπλωμάτης φοβάται πως η μοίρα της ανθρωπότητας εξαρτάται από το εάν η Αμερική και η Κίνα μπορούν να συνεννοηθούν και πώς η τεχνητή νοημοσύνη θα υπερτροφοδοτήσει το σινο-αμερικανικό ανταγωνισμό, αφήνοντάς τους περιθώριο συνεννόησης μόλις πέντε έως δέκα χρόνια.
Όπως ισχυρίζεται, οι κυβερνώντες της Κίνας προσβάλλονται από αυτό που θεωρούν «συγκαταβατικό παζάρι της Δύσης», είναι πεπεισμένοι ότι η Αμερική δεν θα τους αντιμετωπίσει ως ισότιμη δύναμη, προειδοποιώντας πως δεν πρέπει να υπάρξει παρερμηνεία των φιλοδοξιών της Κίνας, η οποία θέλει απλά να είναι ισχυρή, σεβαστή για τα επιτεύγματά της. Η μεγάλη δοκιμασία, όμως, θα είναι το θέμα «Ταϊβάν».

Πόλεμος στην Ουκρανία

Αναφορικά με τον πόλεμο, τονίζει πως «ήταν ένα καταστροφικό λάθος κρίσης από τον Πούτιν… αλλά η Δύση έχει ευθύνες… οπότε καθήκον μας τώρα είναι να τερματιστεί ο πόλεμος, χωρίς έρεισμα για επόμενο γύρο». Καυτηριάζει επίσης ως τρελά επικίνδυνο αυτό που κάνουν οι Ευρωπαίοι στην Ουκρανία: «Λένε: Δεν τους θέλουμε στο ΝΑΤΟ, γιατί είναι ριψοκίνδυνοι… και τους έχουν οπλίσει όσο καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη, παρότι έχουν μια άπειρη στρατηγικά ηγεσία».

Θεωρεί πως η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι καλή για όλους, ως μέσο περιορισμού και προστασίας της, και πως η Ευρώπη πρέπει να σχεδιάσει μια προσέγγιση με τη Ρωσία, για εγκαθίδρυση σταθερών ανατολικών συνόρων. Κι αυτό γιατί «βρισκόμαστε στην κλασική κατάσταση, όπως πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου καμία πλευρά δεν έχει μεγάλα περιθώρια παραχώρησης και στην οποία οποιαδήποτε διαταραχή της ισορροπίας μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες».