ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
NASA: Ποια είναι τα αρνητικά ρεκόρ στην έκταση του πάγου σε Αρκτική και Ανταρκτική (Βίντεο)
H NASA κατέγραψε στατιστικά σε Αρκτική και Ανταρκτική για τον Σεπτέμβριο του 2023 στην έκταση του πάγου που αποτελούν το χαμηλότερο σημείο τους
Η NASA
κρατά στατιστικά και οι αριθμοί για την έκταση του θαλάσσιου πάγου σε Αρκτική και Ανταρκτική αποτελούν νέες ενδείξεις ότι η περιβαλλοντική κρίση έχει από καιρό ξεφύγει της κινδυνολογίας και αποτελεί πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα, ερευνητές της NASA και του Εθνικού Κέντρου Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC) μίλησαν για το έκτο πιο χαμηλό ρεκόρ που έχει καταγραφεί δορυφορικά, αφού τονίστηκε ότι ο αρκτικός θαλάσσιος πάγος κατέγραψε τη χαμηλότερη ετήσια έκτασή του στις 19 Σεπτεμβρίου 2023.
Αντιστοίχως, οι ερευνητές της NASA τόνισαν πως ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής έφτασε στη χαμηλότερη μέγιστη έκτασή του που έχει καταγραφεί στις 10 Σεπτεμβρίου, σε μια εποχή που θα έπρεπε να είχε αυξηθεί με πολύ ταχύτερο ρυθμό κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών και ψυχρότερων μηνών.
Οι επιστήμονες παρακολουθούν τις εποχιακές και ετήσιες διακυμάνσεις επειδή ο θαλάσσιος πάγος διαμορφώνει τα πολικά οικοσυστήματα της Γης και παίζει σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο κλίμα. Ερευνητές στο NSIDC και τη NASA χρησιμοποιούν δορυφόρους για να μετρήσουν τον θαλάσσιο πάγο καθώς λιώνει και ξαναπαγώνει. Παρακολουθούν την έκταση του θαλάσσιου πάγου, η οποία ορίζεται ως η συνολική έκταση του ωκεανού στην οποία το κλάσμα κάλυψης πάγου είναι τουλάχιστον 15%.
Μεταξύ Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 2023, η έκταση του πάγου στην Αρκτική συρρικνώθηκε περισσότερες από τρεις φορές, από 5,64 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (14,62 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα) σε 1,63 εκατομμύριο τετραγωνικά μίλια (4,23 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Πρόκειται για περίπου 770.000 τετραγωνικά μίλια (1,99 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα) κάτω από το ελάχιστο μέσο όρο του διαστήματος 1981-2010, των 2,4 εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων (6,22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων). Η ποσότητα του θαλάσσιου πάγου που χάθηκε, όπως τονίζουν στη NASA, ήταν αρκετή για να καλύψει ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα.
Ο θαλάσσιος πάγος γύρω από την Ανταρκτική έφτασε στη χαμηλότερη μέγιστη χειμερινή έκτασή του στις 10 Σεπτεμβρίου 2023, στα 6,5 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (16,96 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Πρόκειται για 398.000 τετραγωνικά μίλια (1,03 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα) κάτω από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό που επιτεύχθηκε το 1986 - μια διαφορά που ισοδυναμεί περίπου με το μέγεθος του Τέξας και της Καλιφόρνια μαζί. Η μέση μέγιστη έκταση μεταξύ 1981 και 2010 ήταν 7,22 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (18,71 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Ο Νέιθαν Κουρτς, επικεφαλής εργαστηρίου του Εργαστηρίου Cryospheric Sciences της NASA στο Goddard Space Flight Center του οργανισμού στο Greenbelt του Μέριλαντ, είπε ότι καθώς η Αρκτική θερμαίνεται περίπου τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο πλανήτη, ο πάγος γίνεται επίσης λεπτότερος. «Το πάχος στο τέλος της περιόδου κατά την οποία αυξάνεται καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα επιβίωσης του θαλάσσιου πάγου. Νέα έρευνα χρησιμοποιεί δορυφόρους όπως το ICESat-2 της NASA (Ice, Cloud and land Elevation Satellite-2) για να παρακολουθεί πόσο πάχος έχει ο πάγος όλο το χρόνο».
Ο Κουρτς είπε ότι οι μακροπρόθεσμες μετρήσεις του θαλάσσιου πάγου είναι κρίσιμες για τη μελέτη του τι συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο στους πόλους. «Στη NASA μας ενδιαφέρει να κάνουμε μετρήσεις αιχμής, αλλά προσπαθούμε επίσης να τις συνδέσουμε με το ιστορικό αρχείο για να κατανοήσουμε καλύτερα τι οδηγεί ορισμένες από αυτές τις αλλαγές που βλέπουμε».
Οι επιστήμονες εργάζονται για να κατανοήσουν την αιτία της μικρής ανάπτυξης του θαλάσσιου πάγου της Ανταρκτικής, η οποία θα μπορούσε να οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων όπως το Νίνο, τα μοτίβα του ανέμου και η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών.
Πριν από το 2014, ο πάγος που περιέβαλλε την ήπειρο αυξανόταν ελαφρά κατά περίπου 1% ανά δεκαετία για να αρχίσει να μετρά αντίστροφα πριν φτάσει σήμερα στο χαμηλότερο ποσοστό για την εποχή.
Η τήξη των θαλάσσιων πάγων και στους δύο πόλους ενισχύει τη θέρμανση καθώς ενώ ο θαλάσσιος πάγος αντανακλά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του Ήλιου πίσω στο διάστημα, το ανοιχτό νερό των ωκεανών απορροφά το 90% αυτής. Με μεγαλύτερες περιοχές του ωκεανού που εκτίθενται στην ηλιακή ενέργεια, μπορεί να απορροφηθεί περισσότερη θερμότητα, η οποία θερμαίνει τα νερά των ωκεανών και καθυστερεί περαιτέρω την ανάπτυξη του θαλάσσιου πάγου.
Συγκεκριμένα, ερευνητές της NASA και του Εθνικού Κέντρου Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC) μίλησαν για το έκτο πιο χαμηλό ρεκόρ που έχει καταγραφεί δορυφορικά, αφού τονίστηκε ότι ο αρκτικός θαλάσσιος πάγος κατέγραψε τη χαμηλότερη ετήσια έκτασή του στις 19 Σεπτεμβρίου 2023.
Αντιστοίχως, οι ερευνητές της NASA τόνισαν πως ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής έφτασε στη χαμηλότερη μέγιστη έκτασή του που έχει καταγραφεί στις 10 Σεπτεμβρίου, σε μια εποχή που θα έπρεπε να είχε αυξηθεί με πολύ ταχύτερο ρυθμό κατά τη διάρκεια των πιο σκοτεινών και ψυχρότερων μηνών.
Οι επιστήμονες παρακολουθούν τις εποχιακές και ετήσιες διακυμάνσεις επειδή ο θαλάσσιος πάγος διαμορφώνει τα πολικά οικοσυστήματα της Γης και παίζει σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο κλίμα. Ερευνητές στο NSIDC και τη NASA χρησιμοποιούν δορυφόρους για να μετρήσουν τον θαλάσσιο πάγο καθώς λιώνει και ξαναπαγώνει. Παρακολουθούν την έκταση του θαλάσσιου πάγου, η οποία ορίζεται ως η συνολική έκταση του ωκεανού στην οποία το κλάσμα κάλυψης πάγου είναι τουλάχιστον 15%.
NASA: Συρρικνώθηκε η έκταση του πάγου στην Αρκτική σε έξι μήνες
Μεταξύ Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 2023, η έκταση του πάγου στην Αρκτική συρρικνώθηκε περισσότερες από τρεις φορές, από 5,64 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (14,62 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα) σε 1,63 εκατομμύριο τετραγωνικά μίλια (4,23 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Πρόκειται για περίπου 770.000 τετραγωνικά μίλια (1,99 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα) κάτω από το ελάχιστο μέσο όρο του διαστήματος 1981-2010, των 2,4 εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων (6,22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων). Η ποσότητα του θαλάσσιου πάγου που χάθηκε, όπως τονίζουν στη NASA, ήταν αρκετή για να καλύψει ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα.
NASA: Χάθηκε έκταση 1,03 εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων θαλάσσιου πάγου στην Ανταρκτική
Ο θαλάσσιος πάγος γύρω από την Ανταρκτική έφτασε στη χαμηλότερη μέγιστη χειμερινή έκτασή του στις 10 Σεπτεμβρίου 2023, στα 6,5 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (16,96 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Πρόκειται για 398.000 τετραγωνικά μίλια (1,03 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα) κάτω από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό που επιτεύχθηκε το 1986 - μια διαφορά που ισοδυναμεί περίπου με το μέγεθος του Τέξας και της Καλιφόρνια μαζί. Η μέση μέγιστη έκταση μεταξύ 1981 και 2010 ήταν 7,22 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (18,71 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Ο Νέιθαν Κουρτς, επικεφαλής εργαστηρίου του Εργαστηρίου Cryospheric Sciences της NASA στο Goddard Space Flight Center του οργανισμού στο Greenbelt του Μέριλαντ, είπε ότι καθώς η Αρκτική θερμαίνεται περίπου τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο πλανήτη, ο πάγος γίνεται επίσης λεπτότερος. «Το πάχος στο τέλος της περιόδου κατά την οποία αυξάνεται καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα επιβίωσης του θαλάσσιου πάγου. Νέα έρευνα χρησιμοποιεί δορυφόρους όπως το ICESat-2 της NASA (Ice, Cloud and land Elevation Satellite-2) για να παρακολουθεί πόσο πάχος έχει ο πάγος όλο το χρόνο».
Ο Κουρτς είπε ότι οι μακροπρόθεσμες μετρήσεις του θαλάσσιου πάγου είναι κρίσιμες για τη μελέτη του τι συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο στους πόλους. «Στη NASA μας ενδιαφέρει να κάνουμε μετρήσεις αιχμής, αλλά προσπαθούμε επίσης να τις συνδέσουμε με το ιστορικό αρχείο για να κατανοήσουμε καλύτερα τι οδηγεί ορισμένες από αυτές τις αλλαγές που βλέπουμε».
Οι επιστήμονες εργάζονται για να κατανοήσουν την αιτία της μικρής ανάπτυξης του θαλάσσιου πάγου της Ανταρκτικής, η οποία θα μπορούσε να οφείλεται σε έναν συνδυασμό παραγόντων όπως το Νίνο, τα μοτίβα του ανέμου και η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών.
Πριν από το 2014, ο πάγος που περιέβαλλε την ήπειρο αυξανόταν ελαφρά κατά περίπου 1% ανά δεκαετία για να αρχίσει να μετρά αντίστροφα πριν φτάσει σήμερα στο χαμηλότερο ποσοστό για την εποχή.
Η τήξη των θαλάσσιων πάγων και στους δύο πόλους ενισχύει τη θέρμανση καθώς ενώ ο θαλάσσιος πάγος αντανακλά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του Ήλιου πίσω στο διάστημα, το ανοιχτό νερό των ωκεανών απορροφά το 90% αυτής. Με μεγαλύτερες περιοχές του ωκεανού που εκτίθενται στην ηλιακή ενέργεια, μπορεί να απορροφηθεί περισσότερη θερμότητα, η οποία θερμαίνει τα νερά των ωκεανών και καθυστερεί περαιτέρω την ανάπτυξη του θαλάσσιου πάγου.
