Η εισβολή της «Χαµάς » στο Ισραήλ δεν αποτέλεσε πρόβληµα µόνο για το πολύπλοκο και ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, αλλά «ξύπνησε» και µνήµες από ένα παρελθόν που φαινόταν να έχει µπει για τα καλά στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

Ειδικότερα, µε τους νεκρούς να αυξάνονται και τους άµαχους να δίνουν τον δικό τους αγώνα για να επιζήσουν, µετά την εισβολή της «Χαµάς» την 7η Οκτωβρίου στο Ισραήλ, πλέον ο φόβος εντείνεται και για τους Ισραηλινούς, καθώς τον τελευταίο µήνα καταγράφεται ρεκόρ αντισηµιτικών ενεργειών.

Σοκαριστικό

Για το ζήτηµα του αντισηµιτισµού, γεγονός είναι πως µόνο στη Γαλλία κατεγράφησαν 1.040 περιστατικά και συνελήφθησαν τουλάχιστον 500 πρόσωπα. Το επίσης σοκαριστικό της υπόθεσης ενισχύεται µε τα «αστέρια του ∆αβίδ» που ζωγραφίστηκαν σε αρκετά σπίτια του Παρισιού και των προαστίων την προηγούµενη εβδοµάδα, µε τον επικεφαλής της Αστυνοµίας να τονίζει πως αποτελεί «συντονισµένη δράση».

Τα «αστέρια του ∆αβίδ» συνοδεύονταν και από συνθήµατα, όπως «Η Παλαιστίνη θα αντέξει», ενώ η εν λόγω πράξη αποτελούσε πρακτική των ναζί στη Γερµανία για τη στοχοποίηση των Εβραίων, όπου και τους ανάγκαζαν να τα φορούν στα ρούχα τους, στο πλαίσιο προγράµµατος εκδιώξεων. Την ίδια στιγµή, έντονος είναι και ο φόβος στη Γερµανία για περαιτέρω έκρηξη του αντισηµιτισµού, µετά την ετήσια έκθεση που παρουσιάστηκε στο Βερολίνο για το ζήτηµα. Σύµφωνα µε την ελληνική έκδοση της «Deutshe Welle», ο αρµόδιος της κυβέρνησης για θέµατα αντισηµιτισµού, Φέλιξ Κλάιν, έκανε λόγο για «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», στην οποία ζουν οι Εβραίοι της Γερµανίας, µετά την τροµοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου.

Ακόµη, µεγάλο πρόβληµα υπάρχει και στις ΗΠΑ, όπου η οργάνωση ADL (Ενωση κατά της Συκοφάντησης των Εβραίων) καταγράφει αύξηση κατά 388% των αντισηµιτικών περιστατικών, έπειτα από την εισβολή της «Χαµάς», µε τον επικεφαλής της οργάνωσης, Τζόναθαν Γκρίνµπλατ, να τονίζει ότι το φαινόµενο κατέστη κοινότοπο «τόσο στην Ακροδεξιά όσο και στη σκληρή Αριστερά». Το «καµπανάκι» αυτό, για την έκρηξη ενεργειών µίσους, επιβεβαίωσε και ο Αλεχάντρο Μαγιόργκας, υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, σε κατάθεσή του ενώπιον της Γερουσίας. Παρά τα ανά τον κόσµο περιστατικά, η τροµακτική έφοδος σε αεροδρόµιο του Νταγκεστάν, το οποίο υπόκειται στη Ρωσία, και όπου πλήθος διαδηλωτών αναζητούσε Εβραίους µετά την άφιξη πτήσης από το Τελ Αβίβ, φωνάζοντας «Αλλάχου Ακµπάρ», είχε συνέπεια την κινητοποίηση της ισραηλινής κυβέρνησης. Συγκεκριµένα, υπογράµµισε πως θα χρειαστεί να επανεξετάσουν την ανάγκη να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, ενώ προέτρεψε τους Ισραηλινούς, που βρίσκονται εκτός της χώρας, «να είναι σε επαγρύπνηση και να µείνουν µακριά από διαδηλώσεις».

Η ερμηνεία

Οι εβραϊκοί σύνδεσµοι ανά την Ευρώπη επισηµαίνουν ότι η επίθεση της «Χαµάς» στο Ισραήλ αποτελεί τη µεγαλύτερη σφαγή Εβραίων µετά τη ναζιστική Γερµανία. Οµως, σηµασία έχει να διακρίνουµε γιατί αυτές οι επιθέσεις έχουν στόχο Ισραηλινούς ανά τον κόσµο και όχι απαραίτητα το κράτος του Ισραήλ αυτό καθαυτό.

Είναι χαρακτηριστικό πως οι ενέργειες που έχουν λάβει χώρα ανά τον κόσµο εστιάζουν σε συναγωγές, σωµατική και λεκτική κακοποίηση, παραβίαση τοποθεσιών θρησκευτικής σηµασίας, ακόµη και παραβίαση εβραϊκών περιουσιών. Ως κοινό σηµείο σε αυτήν την περίπτωση βρίσκεται η οργή που βιώνουν µετά τον βοµβαρδισµό του Ισραήλ στη Γάζα και που χρησιµοποιείται ως δικαιολογία για τις επιθέσεις εναντίον τους.

Οι «πολλαπλοί στόχοι» ερµηνεύονται από την πολιτική επιστήµονα Νόνα Μάγιερ ως ταύτιση κάθε εβραϊκής φυσικής οντότητας µε το ίδιο το κράτος. Σύµφωνα µε τη δήλωσή της στο Reuters, επισηµαίνει ότι ανεξαρτήτως της σύγκρουσης ή ακόµη και αν οι ίδιοι έχουν σταθεί επικριτικά απέναντι στην πολιτική Νετανιάχου, «ο Εβραίος είναι γι’ αυτούς το ίδιο το Ισραήλ, εξισώνεται µε τη δολοφονία Παλαιστίνιων παιδιών». Ταυτόχρονα, ο δηµοσιογράφος του CNN, Stephen Collinson, επισηµαίνει ότι αυτό το κύµα µίσους δεν πρέπει να θεωρείται απλώς ως µία αντίδραση στη Μέση Ανατολή, που βυθίζεται ξανά στον πόλεµο, αλλά ως «µια αντανάκλαση των καταστροφικών δυνάµεων που ταλανίζουν τις αµερικανικές και δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες, όπου η σταθερότητα και η δηµοκρατία βρίσκονται ήδη υπό πίεση». Τονίζει πως µετά τα αντίποινα του Ισραήλ και τις αεροπορικές επιδροµές µε στόχο τη «Χαµάς», οι δραµατικές -και απάνθρωπες- εικόνες που προέρχονται από τις παλαιστινιακές κοινότητες επιχειρούνται να επικοινωνηθούν ως «φύση» και «θέση» των Ισραηλινών, γεγονός που κατά συνέπεια θα συµβάλει στην περαιτέρω παρενόχλησή τους. Οι εκρήξεις αντισηµιτισµού παρατηρούνται σε περιόδους όπου τα κοινωνικά προβλήµατα είναι βαθιά και η βία αυξανόµενη.

Εν προκειµένω, η στάση του Ισραήλ στον πόλεµο «αξιοποιείται» από τους επικριτές του ως ταύτιση µε κάθε Ισραηλινό - και ειδικότερα του εξωτερικού. Πλέον, η ∆ύση που έδωσε τον δικό της, µεγάλο αγώνα για την εξάλειψη του αντισηµιτισµού, τώρα καλείται να τον αντιµετωπίσει εκ νέου στο εσωτερικό της.

Δημοσιεύτηκε στην «Απογευματινή της Κυριακής» στις 12/11