«Ο στόχος δεν είναι ένα κόμμα μπαλαντέρ του ενδιάμεσου χώρου», δηλώνει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Άννα Διαμαντοπούλου, μιλώντας για το καινούργιο κόμμα το οποίο μαζί με τον Γιάννη Ραγκούση και τον Γιώργο Φλωρίδη προετοιμάζουν και υπογραμμίζει ότι «ο νέος φορέας είναι ο προοδευτικός πόλος, απέναντι στον συντηρητικό, σε μια εποχή που οι έννοιες αριστερά - δεξιά έχουν χάσει το παλαιό νόημα τους».

Σχολιάζοντας το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για ενιαία κεντροαριστερά και έχουν αποτύχει τονίζει ότι «αυτή τη προσπάθεια θα καρποφορήσει γιατί δεν θέλει να διαλύσει αλλά να συνθέσει. Δεν θέλει να πάει απέναντι στην ιστορία της παράταξης αλλά να την ανανεώσει».

Σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες η πρώην υπουργός τονίζει ότι δεν συμφωνεί γενικά με το αίτημα των εκλογών και σημειώνει ότι «έξι πρωθυπουργοί σε 5 χρόνια και συνεχώς εκλογές για την ικανοποίηση των αναγκών της αντιπολίτευσης, κανένα καλό δεν έφεραν».

Εκτιμά όμως ότι «τα αδιέξοδα στα οποία η ίδια η κυβέρνηση μας οδηγεί, θα τις φέρουν γρήγορα», ενώ δεν αποκλείει το δημοψήφισμα τονίζοντας ότι «το απρόβλεπτο είναι μέρος της εκλογικής τακτικής του κ. Τσίπρα».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου στη Φωτεινή Γιαννούλη:

Ποιο είναι το σχόλιο σας για την επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου; Ήταν λανθασμένη η απόφαση της κυβέρνησης να δώσει επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους;

Εφόσον η κυβέρνηση ήταν σίγουρη για το πλεόνασμα και αποφασισμένη να συγκρουσθεί με όποιο κόστος για την διανομή του, υποτίθεται ότι αυτό θα το έκανε για το γενικό καλό. Γιατί άφησε λοιπόν έξω τους ανέργους και τις οικογένειες με μηδενικό εισόδημα, ή γιατί δεν έκανε μια ένεση στην επιχειρηματικότητα με μικρά ποσά στους νέους που έχουν ιδέες και δεν μπορούν να τις προχωρήσουν; Πρόκειται απλά για βραχυπρόθεσμο επικοινωνιακό σχεδιασμό προς συγκεκριμένο εκλογικό ακροατήριο, χωρίς ουσία, γιατί οι συνταξιούχοι θα δουν σύντομα πάλι μειώσεις, ενώ η χώρα θα έχει μειώσει ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία της, γιατί για μια ακόμη φορά, αναγκάζεται σε δήλωση μετανοίας και ντροπής.

Πιστεύετε ότι ο κ. Τσίπρας θα προχωρήσει σε εκλογές ή θα προσπαθήσει να εξαντλήσει την τετραετία;

Η λογική ανάλυση λέει ότι η επιστολή υποταγής έγινε για να αποφύγουν τις εκλογές. Προσωπικά όμως δεν θα με εξέπληττε τίποτε, ούτε ένα ακόμη δημοψήφισμα, αφού το απρόβλεπτο είναι μέρος της εκλογικής τακτικής του κ. Τσίπρα, και της εθνικής ...καταστροφής, που πάντα ακολουθεί.
Η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές, όπως ζητάει η ΝΔ, ή πρέπει η κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της;

Δεν συμφωνώ γενικά με το αίτημα των εκλογών. Έξι πρωθυπουργοί σε 5 χρόνια και συνεχώς εκλογές για την ικανοποίηση των αναγκών της αντιπολίτευσης, κανένα καλό δεν έφεραν. Φοβάμαι όμως ότι τα αδιέξοδα στα οποία η ίδια η κυβέρνηση μας οδηγεί, θα τις φέρουν γρήγορα.

Έχουν γίνει μέχρι σήμερα αρκετές προσπάθειες για να υπάρξει ένας ενιαίος σχηματισμός στο χώρο της Κεντροαριστεράς και έχουν αποτύχει. Γιατί πιστεύετε ότι η σημερινή προσπάθεια θα καρποφορήσει;

Το 2009 το ΠΑΣΟΚ πήρε 3 εκατ. ψήφους , ενώ το 2015 μόλις 340 χιλ. Σήμερα πάνω από 1 εκατομμύριο πολίτες, μετά τα όσα έγιναν και την αποκάλυψη του Συριζαίικου ψέματος δηλώνουν πολιτικά άστεγοι. Πολλοί από αυτούς λένε με απλά λόγια : ενωθείτε, πείτε αλήθειες, βάλτε πλάτη να μπει η χώρα στις ράγες ξανά. Να γίνει κάτι νέο που θα παλέψει με γνώση, ειλικρίνεια και αποτελεσματικότητα για να βγει η πατρίδα από το αδιέξοδο. Αυτή την προσπάθεια θα κάνουμε, πολλοί άνθρωποι μαζί, και θα καρποφορήσει, γιατί δεν θέλει να διαλύσει αλλά να συνθέσει. Δεν θέλει να πάει απέναντι στην ιστορία της παράταξης αλλά να την ανανεώσει. Δεν θέλουμε να διαλύσουμε τα κόμματα, όπως διαβάζω σε διάφορα σχόλια υπερσυναισθηματικών, θέλουμε να δοθεί νέα πνοή, με νέο κόμμα, πρώτα για τη πατρίδα και μετά για τον χώρο. Όσοι θέλουν τα μικρά βασίλεια, με όποιο κόστος, κάνουν λάθος. Δεν είναι αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος, ούτε θα βγει η χώρα από το αδιέξοδο με συναισθηματικές μόνο προσεγγίσεις.

Στην Ευρώπη οι πολίτες επιλέγουν τα αντισυμβατικά άκρα και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν καταγράφουν επιτυχίες. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι στην Ελλάδα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά;

Η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση, το ίδιο και στην Ελλάδα γιατί επιμένει σε εργαλεία και ρητορική που δεν μπορούν να λειτουργήσουν στη σημερινή νέα πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής έκρηξης. Γι΄αυτό μίλησα για νέο προοδευτικό κίνημα που θα κατανοεί τι συμβαίνει στον κόσμο, θα αναπροσδιορίσει τη σχέση του με την Ευρώπη αλλά και την Άπω Ανατολή, με πρωταρχικό στόχο την προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα. Με άλλο σχέδιο συνεργασίας με τη ΕΕ, νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία στήριξης των επιχειρήσεων σήμερα, με ανατροπές και όχι μπαλώματα στη φορολογία, τη δικαιοσύνη, την παιδεία. Κυρίως όμως να κάνουμε κοινό κτήμα το ότι δεν υπάρχει παραμύθι με δράκο και ιππότη. Καθένας από μας είμαστε ο ιππότης για τη χώρα και τη ζωή μας. Αντί να ψάχνουμε μονίμως για εχθρούς και βαρβάρους, ας σκεφθούμε και ας πράξουμε ελληνικά.

Η κίνηση στην οποία θα συμμετέχετε μαζί με τον κ. Ραγκούση και τον κ. Φλωρίδη, με ποιες δυνάμεις θα συνεργαστεί μετεκλογικά αν καταφέρει να μπει στη βουλή;
Υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι σ΄ αυτή τη προσπάθεια. Ας υπερβούμε την μυθοπλασία γύρω από τους επώνυμους. Υπάρχει σημαντική ομάδα ανθρώπων οι οποίοι επεξεργάζονται τον οδικό χάρτη και την πρόσκληση για την ενοποίηση του χώρου. Ο στόχος δεν είναι ένα κόμμα μπαλαντέρ του ενδιάμεσου χώρου, αλλά είναι να γίνει ο άλλος πόλος του πολιτικού συστήματος.

H ΝΔ λέει ότι είναι η κεντροδεξιά και ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει με την κεντροαριστερά. Που τοποθετείται ο νέος φορέας;

Μετά την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώ ότι υπάρχει απόλυτη σύγχυση για το τι σημαίνει πια αριστερά στην Ελλάδα. Σε όλη την Ευρώπη τα νέα κόμματα στο χώρο, προσδιορίζονται ως “progressive” που είναι η όσμωση και η εξέλιξη σοσιαλιστικών, κεντρώων και τέλος κεντροαριστερών κομμάτων τα οποία βασίζονται στις ίδιες αξίες και τις αρχές, αλλά προσαρμόζουν τις προτεραιότητες και τις πολιτικές τους στη νέα πολυσύνθετη πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης, της τεχνολογίας και της καταστροφικής αύξησης των ανισοτήτων. Ο νέος φορέας είναι ο προοδευτικός πόλος, απέναντι στον συντηρητικό, σε μια εποχή που οι έννοιες αριστερά - δεξιά έχουν χάσει το παλαιό νόημα τους.

Έχετε συζητήσει με τα άλλα κόμματα του χώρου τη ΔΗΣΥ, το Ποτάμι, κλπ ή θα κινηθείτε ξεχωριστά;

Οι συζητήσεις θα γίνουν πρώτα με τους πολίτες σε διάφορες πόλεις και φυσικά θα λάβουμε υπόψη κάθε νεωτερική πρόταση προσώπων, κινήσεων και βέβαια των κομμάτων του χώρου. Θα ακολουθήσει πρόσκληση με οδικό χάρτη, που θα καταλήγει σε συντακτική συνέλευση και εκλογή αρχηγού από τη βάση. Θεωρώ θετικό ότι και το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει ανάλογη απόφαση στο Συνέδριο του και το Ποτάμι έχει δηλώσει δια του αρχηγού του ανάλογη πρόθεση και οι κινήσεις για τη σοσιαλδημοκρατία έχουν πρόσφατα ανακοινώσει σχετικές θέσεις, αλλά και η ΔΗΜΑΡ. Αν όλοι και κυρίως οι πολίτες έχουμε κοινό στόχο δεν θα μας εμποδίσουν τα διαδικαστικά ούτε βέβαια η φιλολογία περί πολλών ηγετών. Πιστεύω ότι είμαστε πλέον ώριμοι και έτοιμοι γι αυτό.
Ο νέος φορέας θα κατέβει στις προσεχείς εκλογές, όποτε και αν γίνουν;

Φυσικά, πως αλλιώς θα προωθήσουμε τις δικές μας προτάσεις, που δείχνουν ένα άλλο δρόμο για την έξοδο από την κρίση; Πώς θα δώσουμε διέξοδο στο διάχυτο πλέον αίτημα «κάντε κάτι, βουλιάζουμε».

Υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υποστηρίζει ότι οι υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων έχουν "καεί" πολιτικά και ότι οι πολίτες θέλουν νέα πρόσωπα που δεν έχουν ευθύνες για το τι έχει συμβεί στη χώρα. Τι απαντάτε;

Το νέο σε ιδέες και πρόσωπα είναι το ζητούμενο σε κάθε πολιτική περίοδο και είναι αναγκαίο, όπως αναγκαία είναι και η όσμωση γενιών, ικανοτήτων, εμπειριών και απόψεων, για να αποτρέπονται οι αυταπάτες και η ανακάλυψη του τροχού. Βέβαια στα επτά χρόνια της ελληνικής κρίσης δοκιμάστηκαν όλες οι εκδοχές του παλιού και νέου, ως πολιτική λύση. Ο κόσμος βίωσε την αγοραία πολιτική επικοινωνία, που εμπορεύεται κόμματα και πρόσωπα χωρίς καμιά διέξοδο και αποτέλεσμα. Στο «νέο» έπαιξε άλλωστε και η σημερινή κυβέρνηση, αλλά απέτυχε κραυγαλέα λειτουργώντας ως παλιότερη του παλιού, επαναλαμβάνοντας σε ελάχιστο χρόνο τις χειρότερες στιγμές και παθογένειες που χαρακτήρισαν συγκεκριμένους πολιτικούς του παρελθόντος. Ρουσφέτια, ημέτεροι, δημιουργία καθεστώτος, φωτογραφικές τροπολογίες, συναλλαγή με τους οικονομικά ισχυρούς. Για όλα αυτά ευθύνεται η κυβέρνηση του «νέου» που αντί να ανατρέπει, διευρύνει τον παλαιοκομματισμό.

Ο διαρκής διαγωνισμός νεότητας αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να λύσει τα μεγάλα και βαθιά προβλήματα της χώρας. Τελικά το ζητούμενο είναι οι διαφορετικοί πολιτικοί και όχι απλά οι νέοι. Διότι η διαφορετική πολιτική μας λείπει, αυτή που επιτέλους θα ξεβαλτώσει την Ελλάδα. Γι’ αυτό και στη δική μας πρωτοβουλία θέλουμε να κριθούν αυτά τα θέματα αποφασιστικά από την κοινωνία του χώρου, με δημοκρατικό τρόπο και ανεπηρέαστα από επιφανειακά διλήμματα χωρίς πολιτικό βάθος και ουσία.