Σε δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Τούρκοι αξιωματικοί ζητούν άσυλο στην Ολλανδία» η ολλανδική εφημερίδα NRC Handelsblad αναφέρεται στον "πονοκέφαλο" που έχει προκαλέσει στις ολλανδικές αρχές το φαινόμενο των Τούρκων στρατιωτικών οι οποίοι υπηρετούσαν στην Ευρώπη και ζητούν τώρα μαζικά άσυλο, μεταξύ άλλων και στην Ολλανδία, προκειμένου να αποφύγουν την σύλληψή τους στην Τουρκία ως γκιουλενιστές.

 Όπως εξηγεί η εφημερίδα, πρόκειται για Τούρκους αξιωματικούς οι οποίοι εργάζονταν στα γραφεία του ΝΑΤΟ ως μέλη της τουρκικής αντιπροσωπείας και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα έχουν μπει στο στόχαστρο των τουρκικών αρχών ως ανήκοντες στο δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν. Σημειώνεται πως το αίτημα των Τούρκων αξιωματικών που διατάχθηκαν να επιστρέψουν στην Τουρκία αλλά δεν πειθάρχησαν φοβούμενοι την σύλληψή τους, έχει φέρει τις ολλανδικές δικαστικές αρχές ενώπιον των ίδιων διλημμάτων που αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί τους στην Γερμανία και την Ελλάδα. Και τούτο διότι όπως επισημαίνεται, η Τουρκία ζητά επιτακτικά την έκδοσή τους υποστηρίζοντας ότι εμπλέκονται στο πραξικόπημα, ενώ παράλληλα διαβεβαιώνει ότι τα δικαιώματά τους θα γίνουν σεβαστά.

 Από την πλευρά της, η εφημερίδα διερωτάται: θεωρούν οι ολλανδικές αρχές ότι η έκδοση των εν λόγω αξιωματικών στην Τουρκία αποτελεί υπεύθυνη πράξη και εάν όχι, είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν την μομφή ότι μια φίλια χώρα αθετεί τις υποχρεώσεις της απέναντι σε έναν συμμαχικό εταίρο (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ) όπως η Τουρκία;

 Σημειώνεται ειδικότερα πως 86 αξιωματικοί που εργάζονταν στα γραφεία του ΝΑΤΟ καθαιρέθηκαν από τις τουρκικές αρχές, με τους περισσότερους όμως εξ αυτών να αρνούνται να εκτελέσουν την διαταγή για άμεση επιστροφή τους στην Τουρκία και να επιλέγουν να ζητήσουν άσυλο είτε στο Βέλγιο είτε στην Ολλανδία.  Ενώ στην περίπτωση της Ελλάδας οι εκζητούμενοι στρατιωτικοί συμμετείχαν στο πραξικόπημα και στη συνέχεια διέφυγαν στην Ελλάδα, η οποία όμως απέρριψε το αίτημα έκδοσής τους, διευκρινίζει η εφημερίδα, στην περίπτωση της Γερμανίας και της Ολλανδίας/Βελγίου πρόκειται για στρατιωτικούς που απλά δεν πειθάρχησαν στην εντολή που τους δόθηκε να επιστρέψουν στην Τουρκία.

 Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται η εφημερίδα, από τους περίπου 700 Τούρκους στρατιωτικούς που υπηρετούσαν την στιγμή του πραξικοπήματος σε διάφορα πόστα στην Ευρώπη και διατάχθηκαν να επιστρέψουν στην χώρα, οι 400 υπάκουσαν, με αποτέλεσμα να βρίσκονται έκτοτε έγκλειστοι στις τουρκικές φυλακές. Οι υπόλοιποι δεν θέλησαν να το διακινδυνεύσουν και ζητούν τώρα πολιτικό άσυλο σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων και από την Ολλανδία, κάνοντας λόγο για «πολιτικές διώξεις» και «κυνήγι μαγισσών» που έχει εξαπολυθεί σε βάρος τους επειδή δεν πρόσκεινται στο κυβερνών ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν. Προκειμένου να ενισχύσουν το αίτημά τους, επικαλούνται τα βασανιστήρια στις τουρκικές φυλακές και τονίζουν πως στην Τουρκία ούτε διάκριση των εξουσιών υφίσταται, με αποτέλεσμα οι δικαστικές αρχές να αποτελούν πειθήνια όργανα της εκτελεστικής εξουσίας, ούτε τα εχέγγυα για μια δίκαιη δίκη υπάρχουν.

 Η εφημερίδα επικαλείται ακόμη πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η αρμόδια υπηρεσία χορήγησης ασύλου (IND) της Ολλανδίας θα χρειαστεί τουλάχιστον 18 μήνες μέχρι να αποφανθεί για το εάν θα κάνει δεκτό ή θα απορρίψει το αίτημα χορήγησης ασύλου. Καταλήγοντας, η εφημερίδα παρατηρεί ότι κόμματα όπως το D' 66 (κεντρώοι φιλελεύθεροι) και το SP (Σοσιαλιστές) εμφανίζονται αλληλέγγυα απέναντι στους Τούρκους στρατιωτικούς, ζητώντας να μην πρυτανεύσουν πολιτικές σκοπιμότητες και να ληφθούν υπόψη τα πραγματικά περιστατικά και οι διεθνείς συνθήκες που κατοχυρώνουν το δικαίωμα ασύλου και τα ανθρώπινα δικαιώματα.