Ο Εμανουέλ Μακρόν θα πάει σήμερα στο σημείο όπου γεννήθηκε η γαλλική δημοκρατίας, σε μία ακόμη προσπάθεια να επαναπροσδιορίσει την Προεδρία. Στο επιβλητικό και πανέμορφο κτήριο των Βερσαλλιών, γεμάτο από ιστορικές μνήμες και ανεκτίμητα έργα τέχνης, ο Μακρόν με στυλ αμερικανού Προέδρου θα απευθυνθεί στα δύο σώματα της Βουλής.
Αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο νέος Γάλλος Πρόεδρος χρησιμοποιεί τις Βερσαλλίες. Η πρώτη ήταν όταν συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Βέβαια δεν είναι μόνο το μεγαλοπρεπές σκηνικό που καθιστά τη σημερινή εμφάνιση Μακρόν σε δύο ώρες περίπου ενδιαφέρουσα, αλλά και ο συμβολισμός. Στις Βερσαλλίες το 1789 σε ένα δωμάτιο που είχε χτίσει ο Λουδοβίκος ο 15ος, οι επαναστάτες συγκεντρώθηκαν για την πρώτη Εθνοσυνέλευση και ορκίστηκαν να μείνουν εκεί μέχρι να συμφωνήσουν.

Σε λίγη ώρα, ο μακρόν και οι βουλευτές θα συγκεντρωθούν στο Παλάτι των Βερσαλλιών για να ακούσουν το νέο Γάλλο Πρόεδρο να δίνει κάτι νέο στη γαλλική δημοκρατία: μία ομιλία σε «αμερικανικό» στυλ.
Οι συγκεντρώσεις στις Βερσαλλίες δεν είναι κάτι σπάνιο. Εκεί πήγε ο Σαρκοζί το 2009 για να εξαγγείλει τη Συνταγματική αναθεώρηση και ο Ολάντ μετά τις επιθέσεις του Νοεμβρίου του 2015 για να εξαγγείλει το καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Όμως το κάλεσμα στις Βερσαλλίες συνήθως γίνεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όχι για την ομιλία του Προέδρου ενώπιον των βουλευτών.

Φαίνεται ότι ο Μακρόν καθιστά την εξαίρεση κανόνα της πολιτικής ζωής της Γαλλίας.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ο Μακρόν δε έχει εμφανιστεί σχεδόν καθόλου το τελευταίο διάστημα. Έδωσε μόνο μία συνέντευξη σε ξένες εφημερίδες πριν τη Σύνοδο Κορυφής, ενώ το Ελιζέ είναι ιδιαιτέρως επιλεκτικό με τους δημοσιογράφους, ακόμη και αυτούς που συνοδεύουν τον Πρόεδρο στα επίσημα ταξίδια του.
Την περασμένη εβδομάδα, έσπασε άλλη μία παράδοση: Ο Μακρόν δε θα δώσει την καθιερωμένη τηλεοπτική συνέντευξη του Γάλλου Προέδρου για την Ημέρα της Βαστίλης στις 14 Ιουλίου. Το Ελιζέ ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος θα πει αυτά που έχει να πει σήμερα.

Ειδικοί θεωρούν ότι αυτή η επικοινωνιακή στρατηγική είναι σχεδιασμένη για να αποφευχθούν τα λάθη. Ο νέος Γάλλος Πρόεδρος προχωρά με καλοσχεδιασμένα βήματα και δεν επιθυμεί να είναι ανοιχτός στον Τύπο, όπως για παράδειγμα, ο Ολάντ, που αυτή η τακτική τελικά του γύρισε μπούμερανγκ.