Στο Παρίσι υποδέχεται τη Δευτέρα επτά Ευρωπαίους και Αφρικανούς ομολόγους του ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, για τις εργασίες μιας ευρω-αφρικανικής «μίνι» συνόδου κορυφής με αντικείμενο τη μεταναστευτική κρίση.

Η συνάντηση αυτή «μπορεί να αποτελέσει την έναρξη μιας νέας σχέσης μεταξύ της Ευρώπης και της Αφρικής» τόνισε νωρίτερα ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσε με τους ομολόγους του του Τσαντ, του Νίγηρα, του Μαλί και της Λιβύης, τους οποίους υποδέχτηκε το πρωί στη Ρώμη.

Στις συζητήσεις του Παρισιού μετέχουν οι πρόεδροι του Τσαντ και του Νίγηρα, Ιντρίς Ντεμπί Ίτνο και Μαχαμαντού Ισούφου, καθώς και ο επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας της Λιβύης, Φάγιεζ αλ Σάρατζ, η χώρα του οποίου βρίσκεται στην «καρδιά» της μεταναστευτικής οδού που ακολουθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική και τη Μέση Ανατολή για να φτάσουν στα ευρωπαϊκά παράλια.

Από ευρωπαϊκής πλευράς το παρών στη συνάντηση αυτή δίνουν η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, οι πρωθυπουργοί της Ιταλίας και της Ισπανίας Πάολο Τζεντιλόνι και Μαριάνο Ραχόι και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι.

Στόχος της συνάντηση είναι «να επαναβεβαιώσουμε την υποστήριξη της Ευρώπης στο Τσαντ, τον Νίγηρα και τη Λιβύη για τον έλεγχο και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών», τόνισε η γαλλική προεδρία.

Οι Ευρωπαίοι αναζητούν εδώ και πολύ καιρό τρόπους για να σταματήσουν την παράνομη μετανάστευση. Οι ιδέες που προτείνει το Παρίσι είναι να στηριχθούν οι χώρες της Αφρικής με τρεις τρόπους: πρώτον, να βελτιωθεί η φύλαξη των συνόρων τους με τη Λιβύη, δεύτερον να ενταθεί η καταπολέμηση της διακίνησης ανθρώπων και τρίτον να εξετάζονται επιτόπου οι αιτήσεις χορήγησης ασύλου, πριν ξεκινήσουν οι μετανάστες τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου. Από το 2014 έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο 14.000 άνθρωποι.

Ο πρόεδρος Μακρόν είχε ανακοινώσει τον Ιούλιο ότι σκοπεύει να ιδρύσει hotspot, κέντρα καταγραφής των μεταναστών, στη Λιβύη, τον Νίγηρα και το Τσαντ.

Ο Λίβυος ηγέτης αλ Σάρατζ, η κυβέρνηση του οποίου δεν ελέγχει παρά μόνο ένα τμήμα της χώρας, αναμένεται ότι θα ζητήσει από τις ευρωπαϊκές χώρες να ασκήσουν πιέσεις για να αρθεί το εμπάργκο πώλησης όπλων στη Λιβύη (είχε επιβληθεί από τον ΟΗΕ το 2011) ώστε να εξοπλίσει τους λιμενικούς και τους συνοριοφύλακες.