Σε εσωτερικές ζυμώσεις καταγράφηκαν διαφωνίες για τον τρόπο που θα γινόταν η διατύπωση  από τον Καταλανό ηγέτη για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ωστόσο ο διεθνής Τύπος σήμερα καταγράφει την προσπάθεια του Κάρλες Πουτζεμόντ να αποδράσει από τη δυσχερή θέση, στην οποία αναμφίβολα βρίσκεται, με μία χθεσινή μακρά ομιλία ενώπιον του περιφερειακού κοινοβουλίου της Καταλονίας. Ωστόσο αργά το βράδυ όλες οι αυτονομιστικές δυνάμεις, που έχουν 82 βουλευτές, υπέγραψαν κοινή διακήρυξη που ανακοινώνει επίσημα «την Καταλονία ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος», μια κίνηση που έχει περισσότερο πολιτικό, συμβολικό χαρακτήρα.

Σήμερα το πρωί πραγματοποιείται το έκτακτο υπουργικό συμβούλιο της ισπανικής κυβέρνησης για τις εξελίξεις στην Καταλονία. Η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης Σοράγια Σάενθ δε Σανταμαρία, πάντως, δήλωσε  προκαταβολικά, δίνοντας το στίγμα και του συμβουλίου, ότι ο ηγέτης της Καταλονίας «δεν ξέρει πού βρίσκεται και πού πηγαίνει», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αυτή είναι μια ομιλία κάποιου που δεν ξέρει πού βρίσκεται, πού πηγαίνει και πού θέλει να πάει».

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι έχει διαβουλεύσεις με τα κόμματα αναζητώντας τη μέγιστη πολιτική συναίνεση. Η Μαδρίτη πάντως φαίνεται να απορρίπτει συνολικά το άνοιγμα Πουτζεμόντ και το ερώτημα είναι αν τελικά η προοπτική εποικοδομητικού διαλόγου παραμένει. Ο Ραχόι, άλλωστε, έχει καταστήσει σαφές ότι προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση είναι η Βαρκελώνη να αποστασιοποιηθεί οριστικά από κάθε ενδεχόμενο κήρυξης ανεξαρτησίας, κάτι που φαντάζει αδύνατο μετά και τη χθεσινή ομιλία. Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, οι εγχώριοι αναλυτές που αμφιβάλλουν ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν ομαλά, θεωρώντας πιθανή ακόμα και την ενεργοποίηση για πρώτη φορά του Άρθρου 155 του Συντάγματος, που θα επέτρεπε στη Μαδρίτη να αναστείλει το αυτοδιοίκητο της Καταλονίας, να καθαιρέσει την τοπική κυβέρνηση και να επαναφέρει τη συνταγματική τάξη, ακόμα και με τη βία. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίες και οι δηλώσεις των προέδρων της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Γιούνκερ και Τουσκ, αντίστοιχα, οι οποίοι εξέφρασαν στήριξη στην ισπανική κυβέρνηση στο όνομα της «συνταγματικής τάξης στη χώρα».