Tο πολύ μικρό νησί Μιναμι-Τόρι-Σιμα βρίσκεται στη μέση του βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού, ανήκει στην Ιαπωνία (έστω κι αν απέχει περισσότερο από όσο το Τόκιο απέχει από το Πεκίνο) και, εκ πρώτης όψεως, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ατόλη έκτασης λίγο παραπάνω από 1 τετραγωνικού χιλιομέτρου με απομεινάρια στρατιωτικών εγκαταστάσεων. 

Μελέτη που δημοσιεύτηκε προ ημερών στο περιοδικό Nature εκτιμά ότι το νησί έχει πολλά παραπάνω: Η λάσπη του είναι σχετικά πλούσια σε σπάνιες γαίες και η μελέτη εκτιμά ότι στις γύρω υποθαλάσσιες περιοχές, κάτω από τον βυθό, μπορεί να βρίσκονται μέχρι και 16 εκατ. τόνοι σπάνιων γαιών.

Οι σπάνιες γαίες είναι χημικά στοιχεία (με ατομικό αριθμό το 57 μέχρι το 71) που σε πολύ μικρές ποσότητες χρησιμοποιούνται κυρίως σε προϊόντα τεχνολογίας - μπορεί να χρειάζονται ελάχιστα γραμμάρια, αλλά είναι απαραίτητα για προϊόντα από μπαταρίες μέχρι τομογράφους. Τα κοιτάσματά τους είναι ελάχιστα και ουσιαστικά την κυριαρχία στα αποθέματα σπανίων γαιών (πάνω από 90%) την έχει η Κίνα. 

Αν στέκει η εκτίμηση στη μελέτη που δημοσιεύτηκε, οι 16 εκατ. τόνοι στους οποίους θα είχε πρόσβαση η Ιαπωνία θα την καθιστούσαν νέο κυρίαρχο, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα. 

Τα αποθέματα γύρω από την ατόλη θα ανήκουν αποκλειστικά στην Ιαπωνία -και ακόμη κι αν η μελέτη έχει πέσει έξω κατά «μερικούς» τόνους, η ποσότητα θα ήταν τεράστια, όπως παραδέχονται και οι πιο δύσπιστοι. Το Τόκιο έχει εδώ και χρόνια προχωρήσει σε έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσματα στην περιοχή. 

Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά: Το ότι υπάρχουν κοιτάσματα σε μεγάλο βάθος γύρω από την ατόλη (ο βυθός γύρω από το Μιναμι-Τόρι-Σιμα χαμηλώνει απότομα σε ακτίνα αρκετά κοντά στις ακτές) δεν σημαίνει ότι είναι και άμεσα προσβάσιμα. 

Σήμερα δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη τεχνολογία που να επιτρέπει υποθαλάσσιες εξορύξεις ορυκτών σε τόσο μεγάλα βάθη, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για ορυκτά σε μικρές ποσότητες (και άρα το κόστος θα ήταν συγκριτικά πολύ μεγαλύτερο). Οπότε μέχρι να αξιοποιηθούν τα όποια κοιτάσματα, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί δισεκατομμύρια σε έρευνα και ανάπτυξη της απαραίτητες τεχνολογίες.