Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα πρόσωπα αυτήν τη στιγμή στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης είναι ο Αυστριακός καγκελάριος, Σεμπάστιαν Κουρτς. Πόσω μάλλον τώρα που η χώρα του αναλαμβάνει την εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διαδεχόμενη τη Βουλγαρία και πριν αναλάβει η Ρουμανία την 1η Ιανουαρίου 2019. Χαρακτηριστικό της νέας δυναμικής που φέρει ο Κουρτς είναι πως την ώρα που δοκιμαζόταν η συνοχή της γερμανικής κυβέρνησης στο Βερολίνο αυτήν την εβδομάδα, εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του στο να δοθεί στους μετανάστες η δυνατότητα να αιτηθούν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ενωση από τις περιφερειακές πλατφόρμες αποβίβασης, που προβλέπεται να δημιουργήσουν οι «28». Κατά την άποψή του, αν επιτραπούν οι αιτήσεις ασύλου, θα δημιουργηθεί ένας αδιανόητος παράγοντας έλξης.


Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ


Ο Σεμπάστιαν Κουρτς εξελέγη καγκελάριος της χώρας του πέρυσι τον Οκτώβριο, έχοντας ως σύνθημά του το «Φέρνοντας την Αυστρία και πάλι στην κορυφή». Eπίσης, χρησιμοποιεί πολύ τον υπερθετικό βαθμό και επαινεί τη χώρα του, την οποία θεωρεί την πιο όμορφη στον κόσμο και έχει στόχο να την ισχυροποιήσει. Ο Κουρτς θέλει να έχει απήχηση σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του αυστριακού πληθυσμού, προσπαθώντας να προσφέρει φοροελαφρύνσεις και κυρίως μεγαλύτερη ασφάλεια.


Πρακτικά, εργάζεται για μια «πραγματική αλλαγή» στη χώρα του. Με σκοπό να επιτύχει τους στόχους του σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Κουρτς συνεργάζεται συχνά με τα κράτη-μέλη της ομάδας του Βίσεγκραντ, δηλαδή την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Τσεχία.
Πριν από λίγες μέρες, για παράδειγμα, η ομάδα V4 συναντήθηκε με τον καγκελάριο της Αυστρίας προκειμένου να συζητήσουν το Μεταναστευτικό και θέματα του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού. Οσον αφορά τη σχέση του με τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ, παράλληλα με τη διαφωνία τους για το Μεταναστευτικό, ο Κουρτς υποστηρίζει περικοπές στον κοινοτικό προϋπολογισμό και τάσσεται κατά ενός προϋπολογισμού για την ευρωζώνη, όπως επίσης και του μοντέλου των πολλαπλών ταχυτήτων που έχουν υποστηρίξει, ήδη στο παρελθόν, τόσο η Μέρκελ όσο και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Διαφορετικές θέσεις από εκείνες της Γερμανίας εκπροσωπεί ο Κουρτς και στο θέμα της περαιτέρω εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υποστηρίζοντας την αρχή της επικουρικότητας.


ΑΝΤΙΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΑΣΗ


Από την ελληνική οπτική γωνία, η στάση του Κουρτς όσον αφορά στο ζήτημα της Τουρκίας παρουσιάζει ενδιαφέρον. Από την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών είχε τοποθετηθεί κατά της ενταξιακής προοπτικής της χώρας. Δεν είναι τυχαίο πως οι αυστροτουρκικές σχέσεις είχαν τότε επιδεινωθεί τόσο που οδήγησαν στην ανάκληση στην Αγκυρα του Τούρκου πρεσβευτή στην Αυστρία, επί έντεκα ολόκληρους μήνες.


Ως καγκελάριος της Αυστρίας, ο Κουρτς συνέχισε να κατακρίνει την Τουρκία του Ερντογάν. Για παράδειγμα, με την προκήρυξη των πρόωρων βουλευτικών και προεδρικών εκλογών για τις 24 Ιουνίου, ο ίδιος είχε απευθύνει σαφή προειδοποίηση προς την Αγκυρα να αποφύγει ενδεχόμενες προεκλογικές εμφανίσεις Τούρκων πολιτικών στην Αυστρία. Χαρακτηρίζοντάς τις ανεπιθύμητες, είχε επισημάνει πως δεν πρόκειται πλέον να επιτραπεί μία τέτοια ανάμειξη. O Τούρκος πρόεδρος απάντησε, σχολιάζοντας ειρωνικά ότι ο Κουρτς είναι μόλις 30 χρόνων και όταν διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών ήταν 28 χρόνων, προσθέτοντας: «Τώρα το παίζει σπουδαίος και κάνει το σόου του. Αυτός ο ανήθικος καγκελάριος έχει προβλήματα μαζί μας».


ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ


O Σεμπάστιαν Κουρτς κατάφερε να μπει στον πολιτικό στίβο πριν καν ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική της Βιέννης. Ξέρει καλά αγγλικά και μέτρια γαλλικά, ενώ σήμα κατατεθέν του αποτελούν τα μαλλιά του, τα οποία περιποιείται με τζελ. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο το 2004, πήγε στον Στρατό, και ενώ ξεκίνησε τις σπουδές του στη Νομική έγινε πρόεδρος της νεολαίας του Λαϊκού Κόμματος.


Ευρύτερα γνωστός έγινε το 2010, με την καινοτόμο εκστρατεία του και κεντρικό σύνθημα «Το μαύρο διεγείρει», μια έμμεση αναφορά στην πολυπολιτισμική του προσέγγιση, που συνοδεύθηκε επίσης από τη διανομή προφυλακτικών. Η κλωστή από την οποία κρεμόταν ο κυβερνητικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών-Λαϊκού Κόμματος στην Αυστρία κόπηκε όταν ο κεντροδεξιός αντικαγκελάριος Μιτερλένερ υπέκυψε στον ανοικτό πόλεμο νεύρων που υφίστατο από το εσωτερικό του κόμματός του και παραιτήθηκε.


Η ανάγκη για πολιτική ανανέωση πυροδότησε ραγδαίες εξελίξεις στο Λαϊκό Κόμμα. Αποδεχόμενη όλες τις προϋποθέσεις που ο Κουρτς έθετε και παραχωρώντας του την απόλυτη εξουσία και τον πλήρη έλεγχο επί όλων των οργάνων του κόμματος, η διοικούσα επιτροπή του Λαϊκού Κόμματος εξέλεξε στα μέσα του περσινού Μαΐου στη Βιέννη ομόφωνα ως νέο αρχηγό του κόμματος τον 30χρονο τότε υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος ζήτησε την άμεση διάλυση της κυβέρνησης και την προσφυγή σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.


Η πολιτική του ικανότητα είναι αδιαμφισβήτητη. Ως υπουργός Εξωτερικών και ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος απομάκρυνε έξυπνα όλα τα εμπόδια και τις παγίδες στην καριέρα του, τα οποία μελλοντικά θα ήταν επικίνδυνα. Συγκεκριμένα, στο κόμμα του έβαλε κατά μέρος τις λεγόμενες συμμαχίες - ομάδες συμφερόντων των αγροτών, των επιχειρηματιών και των εργαζομένων και επέμεινε να έχει τον τελευταίο λόγο στη λήψη αποφάσεων. Ασχολήθηκε μόνο με τον ευρωσκεπτικιστή, λαϊκιστή εταίρο του συνασπισμού, αφού υποσχέθηκε να μην διεξαγάγει δημοψήφισμα για το μέλλον της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά τη διάρκεια της πενταετούς κυβερνητικής συνεργασίας τους.