Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ, Ευρωπαϊκή Ενωση και Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται πως αφήνουν πίσω τους τα χειρότερα. Tους προηγούμενους μήνες, ο Αμερικανός πρόεδρος έμοιαζε αποφασισμένος να επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές αλουμινίου και χάλυβα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, δημιουργώντας πολύ μεγάλο πρόβλημα στη δεύτερη, τουλάχιστον θεωρητικά.

Πρέπει να τονιστεί πως οι δασμοί αυτοί δεν επιβλήθηκαν στην πράξη αλλά αποτελούσαν απειλή, όπως, άλλωστε, και μία αντίστοιχη ευρωπαϊκή αντίδραση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία είχε αρχίσει να συζητείται σε επίπεδο Βρυξελλών. Γιούνκερ και Τραμπ συμφώνησαν να εργαστούν για να διεξάγεται το εμπόριο χωρίς δασμούς, υπό την προϋπόθεση η Ευρωπαϊκή Ενωση να εισάγει περισσότερη σόγια αλλά και υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί αναλυτές δεν έχουν κρύψει τον ενθουσιασμό τους. Ωστόσο, χρειάζεται να είμαστε επιφυλακτικοί.

Ο Γιούνκερ δεν έχει τη δύναμη να επιβάλει σε ευρωπαϊκές ιδιωτικές εταιρείες από πού θα εισάγουν και τι. Επίσης, η συμφωνία είναι περισσότερο ένα πλαίσιο που καθορίζει τα επόμενα βήματα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή, απλώς δεσμεύεται να κάνει κάτι που έτσι κι αλλιώς σχεδίαζε και οι Ηνωμένες Πολιτείες να μην πράξουν κάτι που ποτέ δεν είχαν εφαρμόσει. Μετά τη συμφωνία Γιούνκερ-Τραμπ, εντός των Ηνωμένων Πολιτειών καλλιεργείται κλίμα ικανοποίησης όχι μόνον όσον αφορά τις διατλαντικές σχέσεις αλλά και τον αντίκτυπό της για τον εξελισσόμενο εμπορικό πόλεμο κατά της Κίνας.

Η «Wall Street Journal», για παράδειγμα, ισχυρίζεται πως ο Τραμπ θα μπορέσει να επιβληθεί επειδή πλέον θα μπορεί να στηρίζεται στη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία δεν θα βρίσκεται στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και αυτό γιατί Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον εμφανίζονται διατεθειμένες να συνεργαστούν κατά των «αθέμιτων» εμπορικών πρακτικών τρίτων χωρών. Ωστόσο, ο συνεχιζόμενος εμπορικός πόλεμος Ηνωμένων Πολιτειών-Κίνας είναι εξαιρετικά πολύπλοκος. Η Κίνα όχι μόνο δεν υποχωρεί, αλλά, αντίθετα, προχωρεί σε αντίποινα, που πλήττουν την αμερικανική οικονομία. Επίσης, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα σε αμερικανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εντός της χώρας, αλλά και να επεμβαίνει σε λεπτά πολιτικά ζητήματα, προκαλώντας αμηχανία στην Ουάσινγκτον. Ισως το πιο σημαντικό χαρτί που μπορεί να παίξει το Πεκίνο είναι να μειώσει τις εισαγωγές πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταβάλλοντας τον προγραμματισμό αμερικανικών βιομηχανιών.

Βρετανία

Καθώς Ηνωμένες Πολιτείες και Κίνα συνεχίζουν την εμπορική αντιπαράθεσή τους, ο νέος Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Τζέρεμι Χαντ, μετέβη στο Πεκίνο. Κίνα και Βρετανία αναζητούν τρόπους στενής εμπορικής συνεργασίας, λίγους μήνες μετά τη συνάντηση της πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, με τον Κινέζο πρόεδρο, Σι Τσινπίνγκ, στην κινεζική πρωτεύουσα. Bασικό θέμα στην ατζέντα των συζητήσεων είναι η πιθανή δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου μετά το Brexit. Υπάρχουν δύο λόγοι που ευνοούν τις συζητήσεις. Από τη μία πλευρά, το Λονδίνο επιθυμεί εναλλακτικές για την επόμενη μέρα μετά το Brexit. Και από την άλλη, το Πεκίνο συσφίγγει τις σχέσεις του με διάφορους εμπορικούς εταίρους, ιδίως τη σημερινή εποχή του εμπορικού πολέμου.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά 4/8/2018