Σε σίριαλ με πολλά και διαφορετικά επεισόδια εξελίχθηκε η υπόθεση της έρευνας των αμερικανικών αρχών για το ενδεχόμενο ανάμειξης των Ρώσων στις εκλογές του 2016 στις ΗΠΑ, αλλά και για τη γενικότερη «διαπλοκή» Τραμπ-Πούτιν. Η έρευνα υπό τον Ρόμπερτ Μιούλερ κράτησε σχεδόν δύο χρόνια.

Μετά βγήκε το πόρισμα και στη δημοσιότητα δόθηκε μια περίληψη. Εκεί κάπου άρχισαν οι αντιδράσεις από τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι είχαν ποντάρει πολλά στο συγκεκριμένο πόρισμα, ώστε να προχωρήσουν ακόμα και στις διαδικασίες καθαίρεσης του προέδρου των ΗΠΑ.

Η περίληψη δεν δικαίωνε τις προσδοκίες τους, ο Τραμπ πανηγύριζε για την αθώωσή του (έτσι το εξέλαβε), οπότε ξεκίνησε ένα νέο επεισόδιο στο σίριαλ: Να δοθεί στη δημοσιότητα όλο το πόρισμα, περίπου 450 σελίδες.

Τελικά, δόθηκαν όλα στα δημοσιότητα (υπάρχουν ασφαλώς και σελίδες που δεν επιτρέπεται να γίνουν γνωστές, για λόγους ασφαλείας) και η εικόνα είναι ασφαλώς λίγο καλύτερη για τους Δημοκρατικούς, όχι όμως όσο καλή θα την ήθελαν.

Ο ίδιος ο Τραμπ έσπευσε να πανηγυρίσει ότι το παιχνίδι των πολιτικών του αντιπάλων τελείωσε. GAME OVER έγραψε στο Twitter, κάνοντας Photoshop και ολίγον Game of Thrones...

Τον δικαιώνει το πόρισμα στο σύνολό του; Δύσκολη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Σαφώς ο Ρόμπερτ Μιούλερ περιέγραψε 11 περιπτώσεις, όπου το επιτελείο Τραμπ επιχείρησε να παρακωλύσει τη Δικαιοσύνη. Η παρακώλυση έφτανε μέχρι και σε προσπάθειες να φύγει από τη μέση ο ίδιος ο Μιούλερ.

Μάλιστα, υπάρχει και η κατάθεση προσώπου που βρίσκεται στον Λευκό Οίκο, σύμφωνα με το οποίο, όταν ο Τραμπ έμαθε ότι η έρευνα θα γίνει από τον Μιούλερ (πρώην διευθυντής του FBI με διακομματική στήριξη), είπε: «Την γ@@@σα, είναι το τέλος της προεδρίας μου».

Ωστόσο, το πόρισμα αναφέρει ότι δεν υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις για «διαπλοκή» Τραμπ-Πούτιν στις εκλογές. Σαφέστατα περιγράφονται οι απόπειρες των Ρώσων να επηρεάσουν την εκλογική διαδικασία του 2016 στις ΗΠΑ, αλλά έως εκεί. 

Ουσιαστικά ο Μιούλερ πετά το μπαλάκι στο Κογκρέσο. Οι βουλευτές είναι που θα αποφασίσουν πλέον πώς θα κινηθούν. Το είπαν και οι ίδιοι: Το πόρισμα είναι ένας «οδικός χάρτης» για τα επόμενα βήματα.

Σημειώνεται ότι στη Βουλή των Αντιπροσώπων οι Δημοκρατικοί έχουν την πλειοψηφία, ωστόσο, η Γερουσία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους. 

Για την καθαίρεση του προέδρου απαιτείται πλειοψηφία 2/3 στη Γερουσία. Με λίγα λόγια, θα χρειαστεί να αλλάξουν γνώμη 20 γερουσιαστές των Ρεπουμπλικάνων και να αθροιστούν με τους Δημοκρατικούς, ώστε να βγουν τα «κουκιά». Και κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο, όχι γιατί ο Τραμπ ελέγχει το κόμμα, αλλά γιατί το ζήτημα αποκτά ευρύτερες πολιτικές διαστάσεις και μια τέτοια απόφαση δεν είναι απλή.

Θεωρητικά, το Κογκρέσο θα μπορούσε να ξεκινήσει διαδικασίες για τις περιπτώσεις παρακώλυσης Δικαιοσύνης που περιγράφονται από τον Μιούλερ. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να ζυγίσουν όλα τα ενδεχόμενα. Όλο αυτό θα κρατήσει μεγάλο χρονικό διάστημα -αν όντως ξεκινήσει. Σίγουρα μέχρι την προεκλογική εκστρατεία του 2020, όπου ο Τραμπ θα διεκδικήσει την επανεκλογή του.

Και σίγουρα ο Τραμπ θα το χρησιμοποιήσει για να φωνάξει με τον γνωστό του τρόπο στο εκλογικό σώμα ότι «οι αντίπαλοί δεν έχουν τίποτα να πουν στους Αμερικανούς και στρέφονται εναντίον μου».

Και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο ρίσκο για το κόμμα που επιθυμεί διακαώς να βγάλει τον Ντόναλντ Τραμπ από τον Λευκό Οίκο στις αρχές του 2021, όταν θα ξεκινά και επίσημα η θητεία του επόμενου προέδρου των ΗΠΑ: Θα κυνηγούν τον Τραμπ ή θα προσπαθήσουν να πείσουν τους Αμερικανούς ότι δεν πρέπει να ξαναψηφίσουν Τραμπ;