Πριν δύο χρόνια, του είχαν τραβήξει το χαλί από την ηγεσία του κόμματος. Εκείνος επέστρεψε, έβαλε υποψηφιότητα και κέρδισε πάλι την ηγεσία. Ως εξωκοινοβουλευτικός. Πριν από έναν χρόνο, χάρη σε μια πρόταση μομφής, έριξε από την εξουσία τον Μαριάνο Ραχόι και έγινε πρωθυπουργός. Εξωκοινοβουλευτικός.

Την Κυριακή 28 Απριλίου, το κόμμα του κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές, για πρώτη φορά από το 2011.

Ο λόγος για τον Πέδρο Σάντσεθ, τον πρωθυπουργό της Ισπανίας και αρχηγό των Σοσιαλιστών (PSOE).

Στη Βουλή των 350 εδρών, το PSOE εξασφαλίζει 123 έδρες, το Λαϊκό Κόμμα ήρθε δεύτερο, αλλά καταποντίστηκε μένοντας στις 66 έδρες, ακολουθεί το Φιλελεύθερο κόμμα Ciudadanos με 57 έδρες, οι Unidas Podemos (η συμμαχία του Ιγκλέσιας με την Αριστερά) με 42 έδρες.

Στη Βουλή μπαίνει για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας η ακροδεξιά με το κόμμα VOX, το οποίο κατάφερε αποφασιστικό πλήγμα στο Λαϊκό Κόμμα, κερδίζοντας 24 έδρες.

Αυξημένα τα ποσοστά των κομμάτων της Χώρας των Βάσκων, ενώ σε υψηλά ποσοστά η «Αριστερά της Ανεξαρτησίας» ERC της Καταλονίας. Αντίθετα, το κόμμα του φυγόδικου Κάρλες Πουτσδεμόντ καταποντίστηκε.

Από το εκλογικό αποτέλεσμα προκύπτει μια και μόνη βεβαιότητα: Ο μόνος που μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση είναι ο Πέδρο Σάντσεθ. Τα υπόλοιπα όμως κινούνται στη σφαίρα της σχετικής αβεβαιότητας, καθώς ακόμα το άθροισμα των Σοσιαλιστών με τον συνασπισμό του Ιγκλέσιας δεν δίνει το «μαγικό» 176 που είναι η απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Τα δύο κόμματα συγκεντρώνουν 167 έδρες και χρειάζονται άλλες 9.

Το ιδανικό σενάριο για τον Σάντσεθ θα ήταν να μην χρειαστεί τις ψήφους της καταλανικής αριστεράς, καθώς αυτές θα συνοδεύονταν (τώρα ή στο μέλλον) με ανταλλάγματα στην υπόθεση της καταλανικής ανεξαρτησίας. 

Το θετικό όμως στην περίπτωση του σοσιαλιστή πολιτικού είναι ότι η ψήφος εμπιστοσύνης στη Βουλή έχει δύο φάσεις. Στην πρώτη θα απαιτηθεί το 176 που είναι η απόλυτη πλειοψηφία, αλλά αν αυτή δεν εξασφαλιστεί, ακολουθεί νέα ψηφοφορία μετά από 48 ώρες, στην οποία απαιτείται τα «ναι» στην κυβέρνηση να είναι περισσότερα από τα «όχι». Αν λοιπόν κάποιο κόμμα αποφασίσει απλά να μην είναι στη Βουλή την ώρα της ψηφοφορίας, τότε η κυβέρνηση εξασφαλίζει την εμπιστοσύνη του Σώματος.

Στους χαμένους των εκλογών, το άλλοτε πανίσχυρο Λαϊκό Κόμμα (PP) που έδωσε πρωθυπουργούς όπως ο Αθνάρ (1996-2004) και ο Μαριάνο Ραχόι (2011-2018). Ο νέος του αρχηγός Πάμπλο Κασάδο χρεώνεται μια ταπεινωτική ήττα με τη χαμηλότερη επίδοση στην ιστορία του. Μπορεί να ανέλαβε τα ηνία του κόμματος πριν από λίγους μήνες, αλλά δύσκολα θα αντέξει.

Το Λαϊκό Κόμμα συνέχισε να χάνει ψήφους από τους φιλελεύθερους Ciudadanos, αλλά προέκυψε και νέα πληγή: Από τα άκρα εμφανίστηκε το VOX, που του έκλεψε τους πιο δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.

Η επόμενη μέρα έχει μεγάλο ενδιαφέρον στην Ισπανία, καθώς πολλές θα είναι οι ζυμώσεις και στο στρατόπεδο της κεντροαριστεράς για το σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά και της δεξιάς για τη διαχείριση της ήττας.

Θα έχει επίσης ενδιαφέρον να φανεί αν οι Podemos θα μπουν στην κυβέρνηση ή απλώς θα στηρίξουν τον Σάντσεθ στη Βουλή. Οι περισσότεροι εκτιμούν ότι δύσκολα ο Ιγκλέσιας θα αντισταθεί στην πρόταση να αναλάβει υπουργείο, ενδεχομένως και τη θέση του αντιπροέδρου της ισπανικής κυβέρνησης...