Η οργάνωση «Σύντροφοι/Συντρόφισσες για τη Διάχυση των Εξαρχείων» ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις σε γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και υποκαταστήματα τραπεζών.

Οι εν λόγω επιθέσεις έγιναν ως αντίδραση στις επιχειρήσεις της αστυνομίας στα Εξάρχεια αλλά και σε κατειλημμένα κτήρια, όπως αναφέρουν σε κείμενό τους που δημοσιεύει ιστοσελίδα αντιεξουσιαστικού χώρου.

Αναλυτικά το κείμενό τους:

Την Κυριακή 15/09/2019 επιτεθήκαμε συντονισμένα με πέτρες και σφυριά στις:
τοπικές της Νέας Δημοκρατίας σε:

Ζωγράφου οδός Αφών Πιεράκου

Αγ.Ελευθέριος οδός Πετρίδου

Άνω Γλυφάδα οδός Αθανάτου

Ηλιούπολη οδός Μαρίνου Αντύπα

Μπραχάμι οδός Αγ.Δημητρίου

Δάφνη οδός Βουλιαγμένης

Άλιμο οδός Θουκιδίδου

Στα υποκαταστήματα τραπεζών:

Εθνική στο Χαλάνδρι οδός Ζήνωνος

Εθνική στο Βύρωνα οδός Φορμίωνος

Εθνική στον Άλιμο οδός Θουκιδίδου

Εθνική στη Γλυφάδα οδός Βουλιαγμένης

Πειραιώς στη Κυψέλη οδός Κερκύρας

Όσο οι νέοι διαχειριστές της εξουσίας και οι μπατσο-συνδικαλιστές μυρηκάζουν το αφήγημα του «άβατου των Εξαρχείων» και της «ανομίας», εμείς δεν
αντιλαμβανόμαστε παρά έναν συμβολισμό της επιδίωξης για καθολική επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη».

Περισσότεροι μπάτσοι, λιγότερα δικαιώματα, λιγότερες φωνές που θα διεκδικούν και θα φωνάζουν, εξαφάνιση οτιδήποτε και οποιουδήποτε χαλάει τη βιτρίνα του τουρισμού, των «επενδύσεων», του νεοφιλελεύθερου οράματος της απρόσκοπτης κυκλοφορίας του εμπορεύματος. Και αυτό που συμβολίζουν τα Εξάρχεια, οι στιγμές εξέγερσης μέσα στην πόλη τα τελευταία 11 χρόνια (αν και θα μπορούσαμε να πάμε και πιο πίσω) δεν είναι καθόλου καλό για τις business, δεν χωράνε στην airbnb μητρόπολη που επιδιώκουν.

Όσο όμως για αυτούς τα Εξάρχεια (και η αστυνομική κατοχή τους) εκφράζουν ένα συμβολισμό της «πάταξης της ανομίας», άλλο τόσο και για μας έχουν τη λειτουργία ενός συμβολισμού.

Ένας χώρος στο κέντρο της μητρόπολης όπου συναντηθήκαμε μέσα στα χρόνια,αγωνιστήκαμε,και κάποιες στιγμές ξεκινήσαμε για τις απόπειρες εφόδων μας στον ουρανό.

Όμως (οι περισσότεροι) αλλού ζούμε,αλλού έχουμε το πολιτικό μας ρίζωμα. Στις γειτονιές μας,στους χώρους εργασίας μας,στις σχολές μας,στις κινηματικές δομές που έχουμε στήσει σ’ αυτούς τους ζωτικούς μας χώρους.

Η «μάχη των εξαρχείων» δεν είναι για μας ένα «εξεγερσιακό play ground» αλλά κομμάτι ενός συνολικότερου αγώνα που δίνει τις μάχες του μαζί με τα αυτο-οργανωμένα σωματεία, τις αντιφασιστικές περιφρουρήσεις στις γειτονιές, τους τοπικούς αγώνες.

«Εξάρχεια» είναι το καμένο ΑΤΜ στο Περιστέρι, είναι ο δαρμένος φασίστας στο Μοσχάτο, είναι ο εργαζόμενος στην Πετρούπολη που δεν «μασάει» και τσαμπουκαλεύεται, στο αφεντικό του για τα ένσημα, είναι οι καταλήψεις στα σχολεία, είναι η γειτονιά που αντιδρά για να μην κοπούν τα δέντρα στην Κυψελή, είναι το πέσιμο στο Α.Τ. στην Καλλιθέα.

Κι όλα αυτά μαζί είναι τα Εξάρχεια.

Σ’ αυτόν τον συμβολισμό των Εξαρχείων βρίσκονται όλα αυτά που η εξουσία θέλει να καταστείλει.

Και όλα αυτά που εμείς θέλουμε να διασπείρουμε.
Οι καταλήψεις και οι κινηματικές δομές είναι χώροι αγώνα και ελευθερίας.
Θα ματώσετε για να τις πάρετε

σύντροφοι/συντρόφισσες για την διάχυση των Εξαρχείων».