Η υπόθεση αποκαλύφθηκε μετά από έκτακτο έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στα ταμεία του Δήμου το 2011 και διαπιστώθηκε πως έλειπαν 579.888 ευρώ.

Η πρώην ταμίας μάλιστα φέρεται να εξέδωσε και βεβαιώσεις ότι στο χρηματοκιβώτιο υπήρχε το ποσό που ιδιοποιήθηκε, ενώ στην πραγματικότητα υπήρχαν μόνο 3.190 ευρώ και έλειπαν 576.697 ευρώ.

Μετά τον έλεγχο που έγινε η ταμίας αναγκάστηκε να ομολογήσει τις πράξεις της και έριξε τις ευθύνες στην συγκατηγορούμενη της και ηθικό αυτουργό της υπεξαίρεσης.

Η συγκατηγορούμενη της ταμίας δραστηριοποιούνταν στον τομέα της διενέργειας επιδοτούμενων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Έτσι, έπεισε, μετά από «φορτικότητα» όπως ισχυρίστηκε η ταμίας να της δώσει τα χρήματα τα οποία υπήρχαν στο χρηματοκιβώτιο μέχρι να πετύχει την χρηματοδότηση ενός προγράμματος από τον Ελληνικό Οργανισμό Μικρών-Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ). Μάλιστα της υποσχέθηκε ότι θα της επέστρεφε πίσω 720.000 ευρώ, έχοντας με αυτό τον τρόπο οικονομικό όφελος η ταμίας περίπου 140.000 ευρώ.

Τελικά, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων του Πειραιά καταδίκασε την ταμία σε κάθειρξη 14 ετών για υπεξαίρεση με διάφορα τεχνάσματα κατ΄ εξακολούθηση και έκδοση ψευδών βεβαιώσεων. Από το Εφετείο της αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου και το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Παράλληλα, από το πειθαρχικό συμβούλιο παύθηκε οριστικά από το Δήμο για: 1) παράβαση καθήκοντος, 2) χρησιμοποίηση της υπαλληλικής ιδιότητας προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων της ίδιας και τρίτων, 3) παράνομη χρήση πραγμάτων που ανήκαν στην υπηρεσία που εργαζόταν και 4) χαρακτηριστικά αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή εντός και εκτός υπηρεσίας.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς της πρώην ταμία, κρίνοντας ότι η οριστική απόλυση που τις επιβλήθηκε είναι η προσήκουσα ποινή.

Το ΣτΕ δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της ότι αντιμετώπιζε προβλήματα λόγω θανάτου του συζύγου της και προβλημάτων υγείας τόσο της ίδιας όσο και της μητέρας της, επισημαίνοντας ότι οι λόγοι που επικαλείται δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την πράξη της, λόγω τη αυξημένης ευθύνης που είχε λόγω της θέσης της ταμίας που κατείχε.