ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
«Ασπίδα προστασίας» του Ανδρέα Ξανθού στον Σωτήρη Τσιόδρα
Γενναία «ασπίδα» προστασίας του καθηγητή Παθολογίας Λοιμώξεων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Σωτήρη Τσιόδρα, ορθώνει ο τέως υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέντευξή του στο tvxs.gr.
Συγκεκριμένα, ο Ανδρέας Ξανθός τονίζει χαρακτηριστικά τα εξής σχετικά:
«Ο κ. Τσιόδρας είναι μια εξαιρετική επιλογή για την εποπτεία της πανδημίας και το συντονισμό του επιστημονικού δυναμικού της χώρας στο πεδίο της λοιμωξιολογίας-επιδημιολογίας. Οι εισηγήσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων είναι στη σωστή κατεύθυνση και ο αναγκαίος πολιτικός έλεγχος και η κριτική πρέπει να αφορούν την επάρκεια, την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην υλοποίηση τους. Αν υπάρχουν – και είναι λογικό να υπάρχουν σε μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση – επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις επιστημονικού χαρακτήρα, είναι καλό να κατατεθούν επίσημα και τεκμηριωμένα για επιστημονικό διάλογο στην αρμόδια Επιτροπή και όχι να αναπαράγονται άκριτα στη δημόσια συζήτηση από μη ειδικούς. Είναι η ώρα της συστράτευσης και θετικής συμβολής του επιστημονικού κόσμου και όχι η ώρα της αντιπαράθεσης και του διαγκωνισμού για την επιστημονική «αυθεντία» και το ρόλο καθενός».
Συγκεκριμένα, ο Ανδρέας Ξανθός τονίζει χαρακτηριστικά τα εξής σχετικά:
«Ο κ. Τσιόδρας είναι μια εξαιρετική επιλογή για την εποπτεία της πανδημίας και το συντονισμό του επιστημονικού δυναμικού της χώρας στο πεδίο της λοιμωξιολογίας-επιδημιολογίας. Οι εισηγήσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων είναι στη σωστή κατεύθυνση και ο αναγκαίος πολιτικός έλεγχος και η κριτική πρέπει να αφορούν την επάρκεια, την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην υλοποίηση τους. Αν υπάρχουν – και είναι λογικό να υπάρχουν σε μια πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση – επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις επιστημονικού χαρακτήρα, είναι καλό να κατατεθούν επίσημα και τεκμηριωμένα για επιστημονικό διάλογο στην αρμόδια Επιτροπή και όχι να αναπαράγονται άκριτα στη δημόσια συζήτηση από μη ειδικούς. Είναι η ώρα της συστράτευσης και θετικής συμβολής του επιστημονικού κόσμου και όχι η ώρα της αντιπαράθεσης και του διαγκωνισμού για την επιστημονική «αυθεντία» και το ρόλο καθενός».