«Ναι» είπε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο «νόμο Κατρούγκαλου» (νόμος 4387/2016, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4670/2020) όσο αφορά τη σύσταση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), όσο και της καταβολής των συντάξεων στους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους.

Παράλληλα, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου παράπεμψε στο 3ο Τμήμα του ίδιου δικαστηρίου να κρίνει τελικά την ορθότητα ή μη της αναλογίας μεταξύ μισθού ενέργειας και σύνταξης.

Την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου την απασχόλησε το επίμαχο θέμα μετά από προδικαστικό ερώτημα που είχε σταλεί από το 3ο Τμήμα του ίδιου δικαστηρίου (απόφαση 277/2019) που έχει διχάσει τους δικαστές του Τμήματος αυτού ως προς την συνταγματικότητα του επίμαχου ασφαλιστικού νόμου. Το 3ο Τμήμα του Ε.Σ,. με οριακή πλειοψηφία, είχε κρίνει συνταγματικό το νόμο 4387/2016.

Στο Ελεγκτικό Συνέδριο προσέφυγε 49χρόνη σμηναγός, η οποία συνταξιοδοτήθηκε από την Πολεμική Αεροπορία και έλαβε μειωμένη σύνταξη σε σχέση με τους συναδέλφους της οι οποίοι λαμβάνουν μεγαλύτερη σύνταξη με το παλαιό νομοθετικό πλαίσιο.

Τελικά, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου με την υπ΄ αριθμ. 2020/2020 απόφασή της, έκρινε ότι είναι συνταγματικώς ανεκτή, η σύσταση νομικού προσώπου, ως Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, στον οποίο το κράτος αναθέτει επιτροπικώς τη διαχείριση της υποχρέωσης του Δημοσίου να καταβάλει τις συντάξεις.

Παράλληλα, η Ολομέλεια του Ε.Σ., αποφάνθηκε και τα εξής:

1) Επί του ερωτήματος αν η ίδρυση Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και η ανάληψη από αυτόν σύμφωνα με τον ν. 4387/2016 (όπως ισχύει σήμερα με τις τροποποιήσεις που δέχθηκε από το ν. 4670/2020) της υποχρέωσης καταβολής των συντάξεων στους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους παραβιάζει το Σύνταγμα, η κρίση του Ε.Σ. είναι ότι δεν υφίσταται ζήτημα αντισυνταγματικότητας των σχετικών ρυθμίσεων.

2) Επί του ερωτήματος αν με τον τρόπο χρηματοδότησης, ορισμού και υπολογισμού των συντάξεων των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, όπως ορίσθηκαν στον ν. 4387/2016, παραβιάζεται το Σύνταγμα ή υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες (ΕΣΔΑ), η κρίση του Ε.Σ. είναι ότι, εφόσον η σύνταξη που προκύπτει ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εύλογης αναλογίας, δεν τίθεται ζήτημα αντίθεσης των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων στο Σύνταγμα ή σε υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες και

3) Η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στο 3ο Τμήμα προκειμένου αυτό να κρίνει για το εύλογο της αναλογία μισθού ενέργειας και σύνταξης.

Η Ολομέλεια του Ε.Σ. θεώρησε δεδομένο ότι και στην ισχύουσα πλέον νομοθεσία αναγνωρίζεται η ύπαρξη ειδικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος. Περαιτέρω, έκανε δεκτό ότι το καθεστώς αυτό εντάσσεται στον ΕΦΚΑ για λόγους βιωσιμότητας του συστήματος και λογιστικής διαχείρισης και τέλος, έκρινε ότι η σύνταξη που καταβάλλεται στους δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους είναι συνέχεια του μισθού τους και όχι αναπλήρωση των αποδοχών ενεργείας.

Ακόμη, το δικαστήριο διαπιστώνει ότι η σύνταξη των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, όπως προκύπτει από τον υπολογισμό αυτής με βάση τα δύο αυτής τμήματα, την εθνική και την ανταποδοτική άλλως αναλογική σύνταξη, δεν αποδίδει κατά διαφανή τρόπο την εύλογη αναλογία, σε αντίθεση με το προϊσχύσαν καθεστώς. Όμως, κατά την κρίση της Ολομέλειας του Ε.Σ., η έλλειψη διαφάνειας δεν στοιχειοθετεί αφ’ εαυτής παραβίαση του Συντάγματος.