H τελετή αποφοιτήσεως 9 αξιωματικών της 73ης Εκπαιδευτικής Σειράς της Σχολής Τεχνικής Εκπαιδεύσεως Αξιωματικών Μηχανικού (ΣΤΕΑΜΧ), πραγματοποιήθηκε στο Στρατόπεδο «Παπάγου», παρουσία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγου Χαράλαμπου Λαλούση, ο οποίος απένειμε και τα πτυχία στους αποφοίτους.
Στην ομιλία του ο Αρχηγός, αφού συνεχάρη τους αποφοίτους, αναφέρθηκε στη σημασία του Όπλου του Μηχανικού στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον και στην πολυδιάστατη κοινωνική του προσφορά ανά την επικράτεια, εξαίροντας παράλληλα το έργο της ιστορικής Σχολής, η οποία συμπληρώνει φέτος 95 χρόνια λειτουργίας και προσφοράς προς την Πατρίδα και το Στρατό Ξηράς, παρέχοντας ανώτατη επιστημονική και τεχνική εκπαίδευση στους σπουδαστές της.
Επίσης ο Αρχηγός ευχαρίστησε στο πρόσωπο του Αντιπρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και καθηγητή της ΣΤΕΑΜΧ Ευάγγελου Σαπουντζάκη, το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού για το διδακτικό έργο που επιτελείται στη Σχολή, τονίζοντας το άριστο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των δύο επιστημονικών φορέων, ενώ βράβευσε και τον πρωτεύσαντα της εκπαιδευτικής σειράς Ταγματάρχη (ΜΧ) Λ.Ρ., ο οποίος πρώτευσε με 19,28 βαθμούς!
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον 19ο αιώνα, και μετά τη δημιουργία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων από τον Καποδίστρια το 1828, οι αξιωματικοί που αποφοιτούσαν ανήκαν στα Όπλα του Πυροβολικού και του Μηχανικού, τα λεγόμενα «Ευγενή Όπλα», επειδή αυτά απαιτούσαν μεγαλύτερες επιδόσεις και καλύτερες γραμματικές γνώσεις από τους αποφοίτους. Οι αξιωματικοί του Πεζικού και του Ιππικού ακολουθούσαν και από ένα σημείο και μετά αποφοιτούσαν αξιωματικοί από τη λεγόμενη όμως «Σχολή Υπαξιωματικών», χωρίς να έχουν άλλη διαφορά από τους συναδέλφους τους, μέχρις ότου οι πάντες αντελήφθησαν ότι οι μόνιμοι αξιωματικοί πρέπει να είναι ενιαίας προελεύσεως, με ενιαίο τρόπο εισόδου και φοιτήσεως, καθώς και ενιαίο «πνεύμα».
Μέχρι τότε όμως οι αξιωματικοί του Πυροβολικού και του Μηχανικού είχαν την πρωτοκαθεδρία. Μάλιστα το ΣΥΝΟΛΟ των δημόσιων έργων που εκτελέστηκαν στη μικρή τότε γεωγραφικώς Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε από τους αξιωματικούς του Μηχανικού, που τα σχεδίασαν και τα επέβλεψαν, καθώς και από τους άνδρες του Μηχανικού, που τα κατασκεύασαν. Μέχρι που βγήκαν οι πρώτοι Πολιτικοί Μηχανικοί (εξ ου και η αντιδιαστολή στην ονομασία τους σε σχέση με τους στρατιωτικούς συναδέλφους τους) απόφοιτοι του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, οπότε βεβαίως η κατάσταση άλλαξε.
Η δημιουργία της ΣΤΕΑΜΧ το 1926 αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του Όπλου του Μηχανικού, καθώς από τότε ξεκίνησε η ανώτερη επιστημονική εκπαίδευση των αξιωματικών του Μηχανικού στους βαθμούς του Λοχαγού-Ταγματάρχη προκειμένου να είναι σε θέση να σχεδιάσουν και να επιβλέψουν την κατασκευή σύνθετων και μεγάλης σπουδαιότητος στρατιωτικών έργων.
