ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Κρήτη: Η συγκλονιστική ιστορία ενός φούρναρη - Έδωσε δουλειά σε παιδί που μπήκε να κλέψει
Aντί να φωνάξει την αστυνομία, ο αρτοποιός προσέγγισε το παιδί, του εξήγησε ότι η κλοπή θα τον οδηγήσει σε κακά μονοπάτια
Πρόκειται για μια από τις πιο ευχάριστες ειδήσεις της χρονιάς και έρχεται από την Κρήτη.
Πρωταγωνιστές, ένας φούρναρης που έχει γίνει σημείο αναφοράς στο Ηράκλειο και ένα 12χρονο, τότε, αγόρι.
Πριν από 25 χρόνια, ο Γιώργος Βιτσαράς έπιασε στο μαγαζί του ένα 12χρονο αγόρι να κλέβει. Αντί να φωνάξει την αστυνομία, ο αρτοποιός προσέγγισε το παιδί, του εξήγησε ότι η κλοπή θα τον οδηγήσει σε κακά μονοπάτια και του ζήτησε να πηγαίνει στο αρτοποιείο, όταν έχει ελεύθερο χρόνο, να δουλεύει και να βγάζει το χαρτζιλίκι του.
«3 καλοκαίρια ερχόταν όταν έκλειναν τα σχολεία», σημειώνει στο MEGA ο κ. Βιτσαράς.
Ο κ. Βιτσαράς, εμφανώς συγκινημένος, λέει ότι το ευχαριστώ το οφείλει ο ίδιος στον 12χρονο τότε, που αποφάσισε να τον ακούσει και να αλλάξει τρόπο ζωής. «Αυτό που πρέπει να κάνουμε όταν βλέπουμε ένα παιδί που έχει αδυναμίες, είναι να το προστατεύσουμε».
«Ήρθε και με βρήκε για να μου πει ένα μεγάλο ευχαριστώ, αλλά εγώ του το χρωστάω αυτό», καταλήγει ο κ. Βιτσαράς.
Πριν από 25 χρόνια, ο Γιώργος Βιτσαράς έπιασε στο μαγαζί του ένα 12χρονο αγόρι να κλέβει. Αντί να φωνάξει την αστυνομία, ο αρτοποιός προσέγγισε το παιδί, του εξήγησε ότι η κλοπή θα τον οδηγήσει σε κακά μονοπάτια και του ζήτησε να πηγαίνει στο αρτοποιείο, όταν έχει ελεύθερο χρόνο, να δουλεύει και να βγάζει το χαρτζιλίκι του.
«3 καλοκαίρια ερχόταν όταν έκλειναν τα σχολεία», σημειώνει στο MEGA ο κ. Βιτσαράς.
«Κέρδισα το τζόκερ της ζωής»
Ο φούρναρης, όπως εξομολογείται στον Νίκο Ευαγγελάτο, «κέρδισε το τζόκερ της ζωής, όταν μετά από 25 χρόνια ήρθε να μου πει ευχαριστώ». «Μετά από 25 χρόνια, ήρθε να με βρει και να μου ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον δρόμο που χάραξε και τα ερεθίσματα που του έδωσα. Είναι 37 χρονών σήμερα, έχει τελειώσει πανεπιστήμιο πληροφορικής και έχει 2 παιδάκια».Ο κ. Βιτσαράς, εμφανώς συγκινημένος, λέει ότι το ευχαριστώ το οφείλει ο ίδιος στον 12χρονο τότε, που αποφάσισε να τον ακούσει και να αλλάξει τρόπο ζωής. «Αυτό που πρέπει να κάνουμε όταν βλέπουμε ένα παιδί που έχει αδυναμίες, είναι να το προστατεύσουμε».
«Ήρθε και με βρήκε για να μου πει ένα μεγάλο ευχαριστώ, αλλά εγώ του το χρωστάω αυτό», καταλήγει ο κ. Βιτσαράς.