Με τις σοκαριστικές αποκαλύψεις για τη δολοφονία στα Γλυκά Νερά να διαδέχονται η μία την άλλη, τα τελευταία 24ωρα, συγγενείς και φίλοι της αδικοχαμένης Καρολάιν στην Αλόννησο, φέρνουν στο μυαλό τους σκηνές, που -τελικά- έκρυβαν πολλά. Ο πιλότος εκφώνησε τον επικήδειο και στη συνέχεια έκανε κάτι, που προκάλεσε αίσθηση…

Την αποκάλυψη έκανε στενός φίλος της οικογένειας. Πρόκειται για μια λεπτομέρεια στη στάση του 32χρονου πιλότου στην κηδεία της Καρολάιν στις 14 Μαΐου στην Αλόννησο, από την οποία γεννήθηκαν αμφιβολίες στην τοπική κοινωνία για την αθωότητα του καθ’ ομολογίαν δράστη.

Όταν γεννήθηκαν οι πρώτες αμφιβολίες για τον Μπάμπη

«Καθ’ όλη τη διάρκεια της τελετής δεν πλησίασε το φέρετρο της άτυχης Καρολάιν ούτε στα δύο μέτρα. Καθόταν πάντα μακριά της και μου έκανε εντύπωση ότι δεν της έριξε ούτε ένα βλέμμα. Περάσαμε όλοι, οι λιγοστοί άνθρωποι που ήμασταν μέσα στον ναό, για να την αποχαιρετήσουμε. Σε αυτή τη διαδικασία, αγγίζεις τον νεκρό, προσεύχεσαι πάνω από αυτόν. Έτσι το έχουμε εμείς εδώ.

Είναι η τελευταία επαφή με τον άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή. Είναι η τελευταία εικόνα. Κι όμως, ο πιλότος δεν πλησίασε ποτέ. Δεν την είδε μέσα στο φέρετρο. Δεν την αποχαιρέτησε, δεν την άγγιξε. Δεν έκανε τίποτα από όσα έκαναν οι υπόλοιποι» επισημαίνει ο φίλος της οικογένειας μιλώντας αποκλειστικά στον ιστότοπο TheNewspaper.gr.

«Μόλις επέστρεψα στο σπίτι είπα στην οικογένεια…»

«Μόλις επέστρεψα στο σπίτι, είπα στην οικογένειά μου ότι ο Μπάμπης την δολοφόνησε» συνέχισε με δάκρυα στα μάτια. Το κλίμα στην Αλόννησο είναι πολύ βαρύ για τον πιλότο, κυρίως για την υποκριτική του στάση απέναντι στην οικογένεια της Καρολάιν, αφού λίγα λεπτά πριν την προσαγωγή του στη ΓΑΔΑ, αγκάλιαζε και φιλούσε τη μητέρα της δολοφονημένης συζύγου του.

Η Σούζαν, μητέρα της δολοφονημένης κοπέλας και ο πατέρας της, βρίσκονται κλεισμένοι στο σπίτι τους στη Χώρα του νησιού, ύστερα από την ομολογία του 32χρονου Μπάμπη στις αστυνομικές αρχές.

Ελάχιστοι φίλοι της οικογένειας επισκέπτονται το σπίτι στην Αλόννησο, δηλώνοντας συγκλονισμένοι από την εξέλιξη αυτή και προσπαθούν να βρουν λίγα λόγια παρηγοριάς και αγάπης για τους δύο ανθρώπους που είδαν το παιδί τους να φεύγει από τη ζωή τόσο άδικα από τα χέρια ενός ανθρώπου που τον θεωρούσαν «παιδί τους».