Τον δρόμο της Δικαιοσύνης παίρνει ο «πόλεμος» που έχει ξεσπάσει για τους πίνακες ανεκτίμητης αξίας του αείμνηστου Κώστα Βουτσά. Η συλλογή του περιλαμβάνει περισσότερα από 70 έργα πολύ γνωστών ζωγράφων, με κάποια από αυτά μάλιστα να είναι πολύ μεγάλης αξίας, αφού μιλάμε για πίνακες του Νίκου Εγγονόπουλου, του Γιάννη Γαΐτη, του Αλέκου Φασιανού, του Κωνσταντίνου Βολανάκη και πολλών άλλων πολύ σημαντικών Ελλήνων και ξένων δημιουργών. Κάποιοι μάλιστα που γνωρίζουν από το χρηματιστήριο της τέχνης μιλούν για μία συλλογή αξίας εκατομμυρίων ευρώ.

Ο Κώστας Βουτσάς ήθελε αυτός ο θησαυρός να μοιραστεί στα παιδιά του και μάλιστα, για να μην αδικηθεί κανείς, αυτό να γίνει με κλήρωση. Μετά τον θάνατό του όμως τα πράγματα δεν έγιναν όπως ήθελε, αφού, σύμφωνα με τη μεγάλη κόρη του, Σάντρα Βουτσά, η δεύτερη γυναίκα του πατέρα της, η Θεανώ Παπασπύρου, δεν τους παραχωρεί στα παιδιά του, λέγοντας ότι είναι δικοί της. Οι πίνακες βρέθηκαν στα χέρια της Θεανώς, γιατί, όπως έχει πει, είχε βρει τον κατάλληλο χώρο για να φυλαχθούν. Η Σάντρα Βουτσά μιλώντας χθες στην κάμερα της εκπομπής «Happy Day» αναφέρθηκε στην απώλεια του πατέρα της καθώς και τη δικαστική διαμάχη στην οποία οδηγείται με την πρώην σύζυγο του πατέρα της.
«Έχουμε κάνει κάποιες κινήσεις και θα το μάθετε σίγουρα. Αυτοί οι πίνακες έχουν συναισθηματική αξία και θέλω να έχω κάτι από τον πατέρα μου».

Τον περασμένο Απρίλιο, η Σάντρα Βουτσά είχε μιλήσει στην «ΟΝ time» για το θέμα και είχε εξηγήσει ποια θα είναι τα επόμενα βήματά της, ενώ εξέφρασε και το ενδεχόμενο ένα μέρος των έργων να έχει πουληθεί.
«Όταν ο πατέρας μου ζούσε, κόντευαν να βάλουν πίνακες και στο ταβάνι, είναι πάνω από 70 πίνακες. Η συζήτηση για τους πίνακες γινόταν κατά καιρούς με τον πατέρα μου λέγοντάς μου πως “όταν θα φύγω από τη ζωή, θα μοιραστούν σε εσάς τις τρεις με κλήρωση”. Στις αρχές του 2019 έγινε και μια κουβέντα και υπήρχαν δύο μάρτυρες. Σε μια κουβέντα που έγινε μέσα στο καλοκαίρι για αυτό το θέμα, πήρα ένα τελεσίγραφο, ότι “οι πίνακες είναι δικοί μου και δεν τους δίνω”. Αυτό είναι που έχει προκύψει και με έχει εξοργίσει. Είναι ανένδοτη σε αυτή την απόφαση. Μπορεί να πιστεύει ότι οι πίνακες είναι δικοί της. Γιατί δεν έλυσε αυτό το θέμα με τον πατέρα μου πριν φύγει από τη ζωή; Περίμενε τόσα χρόνια μέχρι που θα έφευγε ο πατέρας μου για να κάνει αυτό που ήθελε αυτή. Ο πατέρας μου δεν άφησε διαθήκη γιατί δεν πίστευε στις διαθήκες και, δεύτερον, γιατί θεωρούσε ότι θα σεβαστούμε τις επιθυμίες του».

*Δημοσιεύθηκε στην ερφημερίδα On Time