«Ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο να επιτελέσει στη χώρα μας, αλλά αφού αυτός αξιολογηθεί με τα ίδια κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογηθεί και ο δημόσιος τομέας της Υγείας και αφού ο ιδιωτικός τομέας Υγείας ενταχθεί σε ένα ενιαίο πολιτικό, ρυθμιστικό και οργανωτικό πλαίσιο». Αυτό τονίζει, μεταξύ άλλων, σήμερα ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του London School of Economics and Political Science (LSE) Ηλίας Μόσιαλος, εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στους διεθνείς Οργανισμούς για τα θέματα του νέου κοροναϊού. Στη συνέντευξή του στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο κ. Μόσιαλος επισημαίνει επίσης ότι, εάν ο νέος κοροναϊός καταστεί τελικά ενδημικός, ίσως ο ετήσιος μαζικός εμβολιασμός να μην αφορά ολόκληρο τον γενικό πληθυσμό της χώρας μας. Τέλος, προτείνει την κατάρτιση ενός νέου νοσοκομειακού χάρτη για τη χώρα μας, με ανάλογες επενδύσεις και αναδιατάξεις, οι οποίες θα έχουν ορίζοντα δεκαετίας.

Κύριε καθηγητά, μπορούμε να περιμένουμε ότι την άνοιξη του 2022 θα έχουμε απαλλαγεί από την πανδημία του νέου κοροναϊού ή θα μας προλάβει κάποια νέα μετάλλαξη;

Αυτό θα εξαρτηθεί από τις παραλλαγές του ιού, τα επίπεδα ανοσίας και τα μέτρα προστασίας. Μπορούμε να κάνουμε το «ΠΑΠ τεστ» της πανδημίας τώρα για να ξέρουμε για την άνοιξη; Όχι. Αλλά τι ξέρουμε τώρα; Ξέρουμε πως η Δέλτα έχει εκτοπίσει όλες τις άλλες παραλλαγές και δεν υπάρχει άλλη ανησυχητική μετάλλαξη επί του παρόντος. Τα επίπεδα της ανοσίας θα εξαρτηθούν από τον αριθμό των εμβολιασμένων, όσων έχουν νοσήσει πρόσφατα και όσων νοσήσουν τους επόμενους μήνες. Ιδανικά θα έπρεπε να έχουμε τυχαιοποιημένες μηνιαίες μετρήσεις, όπως στην Αγγλία, αλλά αυτό ούτε έγινε ούτε προβλέπεται. Το τρίτο θα εξαρτηθεί από τη συμπεριφορά των συμπατριωτών μας.

Έχετε τοποθετηθεί εναντίον της χορήγησης τρίτης δόσης του εμβολίου κατά του νέου κοροναϊού στον γενικό πληθυσμό. Ομως, αυτή η τρίτη δόση δεν συνάδει με το σενάριο της μετατροπής του ιού σε ενδημικό και στην αναγκαιότητα να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο ο σχετικός εμβολιασμός μας;

Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων έναντι στην παραλλαγή Δέλτα μειώθηκε αναφορικά με την αποτροπή της λοίμωξης, αλλά όχι αναφορικά με τη σοβαρή λοίμωξη και τη νοσηλεία. Και αυτό μετράει. Όμως, είναι καλό να υπενθυμίζουμε πού και πού πως προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον ιό, τις αναδυόμενες παραλλαγές, το φάσμα της ασθένειας, την ανοσία από την έκθεση, αλλά και το εύρος της ανοσοποίησης μέσω εμβολιασμού εν μέσω πανδημίας. Οπός και τις τρέχουσες μελέτες κυτταρικής ανοσίας. Έχω τοποθετηθεί, λοιπόν, κατά της άμεσης επέκτασης της τρίτης δόσης στον γενικό πληθυσμό, με βάση τα ισχύοντα δεδομένα. Αναφέρεστε στην ενδημικότητα του ιού, που είναι αναμενόμενη, αλλά ίσως ο ετήσιος μαζικός εμβολιασμός να μην είναι απαραίτητος για όλους.

Μήπως είναι πολύ αργά προκειμένου ο ιδιωτικός τομέας Υγείας της χώρας να αποκτήσει έναν ευρύ και ουσιαστικό ρόλο, τόσο στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας όσο και στη δευτεροβάθμια και την τριτοβάθμια περίθαλψη;

Ο ιδιωτικός τομέας ήδη έχει σημαντικό ρόλο στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα φροντίδας υγείας. Αλλά οι υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα, όπως και των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο για τη διάρθρωση και τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών Υγείας στη χώρα μας. Αυτό είναι το ουσιαστικό έλλειμμα πολιτικής διαχρονικά. Τι επιδιώκουμε να πετύχουμε με το σύστημα Υγείας; Έχουμε θέσει στόχους; Έχουμε μετρήσει τις ανάγκες του πληθυσμού ανά περιφέρεια; Πρώτα καταγράφεις τις ανάγκες και καθορίζεις τους στόχους και μετά διευθετείς το εύρος και τον τύπο των υπηρεσιών (δημόσιων και ιδιωτικών) που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων.

Ο ιδιωτικός τομέας προφανώς και μπορεί να συμβάλει, αλλά εντός ενός ενιαίου πολιτικού, οργανωτικού και ρυθμιστικού πλαισίου. Και με δεδομένο πως υπάγεται στο ίδιο πλαίσιο με τον δημόσιο τομέα όσον αφορά την αξιολόγηση και την έκβαση των υπηρεσιών που παρέχει. Η αριστεία δεν είναι μόνο στόχος προς επίτευξη για τον δημόσιο τομέα. Είναι και για τον ιδιωτικό, όπου τα δεδομένα που έχουμε για την επάρκεια των υπηρεσιών και την έκβαση των νοσηλειών είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Η αριστεία, όμως, και η μεγαλύτερη συμμετοχή δεν προάγεται χωρίς δεδομένα.

Κύριε καθηγητά, θεωρείτε πολύ ορθολογικό και λειτουργικό η μικρή μας χώρα να διαθέτει περισσότερα από 100 νοσοκομεία του ΕΣΥ ή απαιτούνται σχετικές παρεμβάσεις;

Η σημερινή διάταξη των νοσοκομείων στη χώρα μας δεν αντιπροσωπεύει τις νοσηλευτικές και ιατρικές εξελίξεις. Πολλά σχεδιάστηκαν με προδιαγραφές του προηγούμενου αιώνα που δεν αντιστοιχούν στις σύγχρονες μορφές παροχής αποτελεσματικών υπηρεσιών. Επίσης, λόγω της διαχρονικής έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού και ανάπτυξης προτεραιοτήτων στη χώρα μας, ορισμένα νοσοκομεία υπολειτουργούν, ενώ άλλα παρέχουν υπηρεσίες με μειωμένο προσωπικό και ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή.

Επομένως, αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η καταγραφή των πραγματικών αναγκών του πληθυσμού και η εκτίμηση αυτών σε βάθος χρόνου, με δεδομένες τις δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις και την αύξηση του αριθμού των ασθενών με συννοσηρότητες.

Με βάση την αξιολόγηση των στοιχείων, θα πρέπει να σχεδιαστεί ένας νέος νοσοκομειακός χάρτης της χώρας και να γίνουν οι αντίστοιχες επενδύσεις και αναδιατάξεις σε βάθος δεκαετίας. Παράλληλα, όμως, πρέπει να γίνει αντίστοιχος σχεδιασμός για την επάρκεια και τις δεξιότητες του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού. Τα νοσοκομεία δεν είναι κυρίως τα κτίρια και ο εξοπλισμός τους. Είναι οι άνθρωποι που τα λειτουργούν. Είναι οι γνώσεις του υγειονομικού προσωπικού, που πρέπει να ανανεώνονται συνέχεια, και η εμπειρία όσων διοικούν τις υπηρεσίες Υγείας.