ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Μαρτζούκος (αντιναύαρχος εν αποστρατεία) στα Παραπολιτικά 90,1: Βρυξέλλες και ΝΑΤΟ «θα κάνουν ανδριάντα» στον Πούτιν - Κατάφερε να τους ενώσει
«Η ασφάλεια και η άμυνα δεν μπορεί να γίνει μονομερώς μόνο με επίκληση του διεθνούς δικαίου ή με καθ’ ολοκληρία στήριξη σε συμμάχους», ανέφερε μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του
Ο αντιναύαρχος εν αποστρατεία, στρατιωτικός αναλυτής, Βασίλης Μαρτζούκος
, μίλησε στα Παραπολιτικά 90.1 στην εκπομπή «Secret» με το δημοσιογράφο Παναγιώτη Τζένο.
Μεταξύ άλλων, στη συνέντευξη που παραχώρησε αναφορικά με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την επιλογή της κυβέρνησης για την αναβάθμιση του εξοπλιστικού προγράμματος αλλά και ενδεχόμενες εξελίξεις με την Τουρκία, επισήμανε τα κάτωθι:
Αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία
«Φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή ο Πούτιν μάλλον εγκλωβίστηκε γιατί έπεσε έξω σε κάποιους θεμελιώδεις υπολογισμούς. Περισσότερο επένδυσε στη μη συνοχή των κρατών της Δύσης. Για παράδειγμα στην Ευρώπη ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα αντιθέτως επικρατούν τα εθνικά συμφέροντα των κρατών μελών που διαφοροποιούνται ως προς τη Ρωσία παρόλα αυτά αποδείχτηκε στην πράξη υπέρ το δέον συνοχή των κρατών μελών της Ευρώπης και σε συνεργασία με την Αμερική και βεβαίως δεν υπολόγισε και την αντίσταση του Ουκρανικού λαού. Βλέπουμε και στα ρεπορτάζ τους ρώσους στρατιώτες να λένε ότι εμείς περιμέναμε όπως μας είχανε πει ότι θα μας υποδεχτούν με λουλούδια σαν απελευθερωτές. Φυσικά δεν περίμενε να πάνε σε τόσο σκληρά οικονομικά μέτρα τη διαδικασία των διεθνών συναλλαγών μέσω swift. Όλα αυτά τον έριξαν έξω τον Πούτιν. Σε στρατηγικό επίπεδο κατάφερε να ξυπνήσει το υποτιθέμενο εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ, να ξυπνήσει την Ευρώπη, να αρχίζουν όλοι να σκέφτονται όπως η Σουηδία και η Φινλανδία να μπουν στο ΝΑΤΟ, να αυξάνονται οι στρατιωτικές δαπάνες. Βγαίνει η Γερμανία για πρώτη φορά μεταπολεμικά και λέειότι θα δώσει 100 δις σε ένα χρόνο μέσα για τις ένοπλες δυνάμεις της. Αστρονομικό ποσό για το επίπεδο της Γερμανίας και όχι μόνο αυτό αλλά ότι στο εξής ετησίως θα δαπανά το 2% του ΑΕΠ. Το 2% είναι 70 δις το χρόνο, αν το έλεγε ένα χρόνο πριν θα την κοιτούσαμε καχύποπτα τώρα το δεχόμαστε όλοι και το δέχεται και το ΝΑΤΟ. Αυτό είναι επίτευγμα Πούτιν , κανονικά τώρα οι Βρυξέλλες και το ΝΑΤΟ πρέπει να του κάνουν ανδριάντα γιατι από εκεί που και τα δύο υπολειτουργούσαν ξαφνικά κατάφερε να τα ενώσει».
«Αυτή τη στιγμή ο Πούτιν πιέζεται, έχει μπει σε ένα αδιέξοδο όχι επειδή δεν έχει ικανές ένοπλες δυνάμεις, θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά και σε δύο μέρες το ζήτημα είναι ότι καταρχήν δεν ήθελε να σκοτώνει αμάχους και εξακολουθεί να θεωρεί ότι η Ουκρανία είναι ρωσική άρα είναι αδελφός λαός και βεβαίως δεν θέλει να δώσει την αρνητική εικόνα, που ήδη έχει δώσει, στη διεθνή κοινότητα. Υπάρχει μια διεθνής κατακραυγή πλέον και με αυτά που έχει κάνει γιατί 2.000 νεκροί άμαχοι και βομβαρδισμός έστω και κατά λάθος βρεφονηπιακών σταθμών, νοσοκομείων και σχολείων έχει μεγάλο αντίκτυπο διεθνώς. Άρα πιέζεται ο Πούτιν, έχουμε τα οικονομικά μέτρα των οποίων τον αντίκτυπο δεν έχει καταλάβει ακόμα αλλά θα το δει στο επόμενο διάστημα. Έχουμε την καταδίκη από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ χθες με συντριπτική πλειοψηφία κρατών μόνο κράτη όπως η Βόρεια Κορέα, η Συρία και η Λευκορωσία ψήφισαν κατά και βεβαίως ενεργοποιείται με ταχείες διαδικασίες το Διεθνές Ποινικό δικαστήριο το οποίο θα διερευνήσει τυχόν εγκλημάτων πολέμου εκατέρωθεν. Δηλαδή και θα εξετάσει τις κατηγορίες Πούτιν για την υποτιθέμενη γενοκτονία στις αυτονομημένες περιοχές αλλά θα εξετάσει και τα εγκλήματα πολέμου που ενδεχομένως έχουν διαπραχθεί μέχρι στιγμής στην ευρύτερη Ουκρανία. Άρα υπό το κράτος αυτών των πιέσεων ο Πούτιν ίσως θα βάλει νερό στο κρασί του και θα αρχίσει να ζητάει λιγότερα από ότι αρχικά ζητούσε, από την άλλη το ερώτημα είναι αν θα βρεθεί κοινή γραμμή γιατί και η Δύση μπορεί να έχει δίκιο σε όλα αλλά δεν πρέπει ποτέ να λησμονεί ότι η Ρωσία είναι μια παγκόσμια δύναμη πρώτη σε πυρηνική ισχύ και συνεπώς ο Πούτιν δεν θα κάνει πίσω αν δεν πάρει κάτι. Πρέπει λοιπόν η Δύση να μην του δώσει φυσικά ότι ζητάει αλλά πρέπει κάτι να του δώσει ώστε και αυτός να μην γυρίσει ηττημένος».
Αν οι εξελίξεις διασφαλίζουν ότι θα υπάρξει μια περίοδος ηρεμίας με την Τουρκία ή απλά ένα διάλειμμα
«Μάλλον το δεύτερο και φοβούμαι μάλιστα ότι αν κατά οιοδήποτε τρόπο δικαιωθεί ο Πούτιν για την αναθεωρητική αυτή αυθαίρετη εισβολή μέσα σε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αν δηλαδή αποζημιωθεί καθ’ οιοδήποτε τρόπο ως προς αυτό, αυτό είναι και ένα πράσινο φως και μια ενθάρρυνση κατά κάποιο τρόπο σε άλλα κράτη τα οποία έχουν και αυτά ανάλογες αναθεωρητικές σκέψεις. Συνεπώς θα δούμε πως θα πάρει η πορεία αυτή, ελπίζω να λήξει με εξάλειψη ή αποσόβηση ή εξουδετέρωση των απαιτήσεων Πούτιν ακριβώς για να αποθαρρυνθούν και άλλα κράτη που έχουν ανάλογες πρακτικές».
«Είδατε ότι η Τουρκία ακόμα και στην εφαρμογή της συνθήκης του Μοντρέ για τα στενά φρόντισε να την εφαρμόσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για τη Ρωσία. Δηλαδή καθυστέρησε κάποιες μέρες, διερευνούσε αν είναι πόλεμος ή δεν είναι ενώ ο Πούτιν είχε ήδη εισβάλλει και κάποτε αποφάσισε ότι είναι πόλεμος και τότε έκλεισε τα στενά αφού πρώτα είχε ήδη εξασφαλιστεί ότι όλος ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας ήταν εκεί και μπορούσε να κάνει επιχειρήσεις με πλήρη ασφάλεια. Το κάνει πάντα κατ’ επιλογή η Τουρκία και ελπίζω να λάβει υπόψη η Δύση την τεράστια διαφοροποίηση μιας χώρας μέλος του ΝΑΤΟ ως προς τις κυρώσεις. Λυπούμαι που ακόμα δεν έχω δει μια έκφραση δυσαρέσκειας τουλάχιστον ως καταγραφή και βλέπουμε».
Για το αν ήταν σωστή η επιλογή της κυβέρνησης για την αναβάθμιση του εξοπλιστικού προγράμματος
«Πιστεύω ότι κάθε χώρα πρωτίστως ασχολείται και πρέπει να ασχολείται με την ασφάλεια και την άμυνα της γιατί αν δεν εξασφαλίσει ένα περιβάλλον ασφαλείας καμία άλλη δραστηριοποίηση δεν μπορεί να υπάρξει σε αυτή τη χώρα ούτε επενδυτική, ούτε επιχειρηματική, ούτε πολιτιστική, ούτε εκπαιδευτική. Τίποτα δεν μπορεί αν γίνει χωρίς αυτή την πρωταρχική προτεραιότητα. Η ασφάλεια και η άμυνα δεν μπορεί να γίνει μονομερώς μόνο με επίκληση του διεθνούς δικαίου ή με καθ’ ολοκληρία στήριξη σε συμμάχους. Έχει αποδείξει η πράξη, όχι τώρα αλλά από την εποχή του Θουκυδίδη, ότι οι σύμμαχοι χρειάζονται και πρέπει να επιδιώκονται αλλά δεν είναι αυτοί που θα σε σώσουν. Η θέση σου μέσα σε μια συμμαχία είναι ανάλογη με το ειδικό σου βάρος και το ειδικό σου βάρος το καθορίζει η σκληρή ισχύς σου. Σκληρή ισχύς είναι η οικονομία και οι Ένοπλες Δυνάμεις χωρίς αυτά κανείς διπλωμάτης σου δεν μπορεί να είναι αξιόπιστος στον καιρό ειρήνης σε οποιαδήποτε μορφή διαπραγματεύσεως άρα είναι εκ των ων ουκ άνευ. Και επειδή πολλές φορές προβάλει το ψευτοδίλημμα «βούτυρο ή κανόνια» δηλαδή γιατί δίνουμε τόσα πολλά στις ένοπλες δυνάμεις και δεν κάνουμε νοσοκομεία και σχολεία αυτό μάλλον προέρχεται από αφέλεια ή από δόλο γιατί αν ρίξουμε μια ματιά στο διεθνές περιβάλλον θα δούμε ότι τα κράτη τα οποία έχουν τις καλύτερες κοινωνικές παροχές ειναι αυτά που έχουν και ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, είναι έτερον εκάτερον. Θα μπορούσε η κυβέρνηση που παλεύει να βρει το δρόμο για μια οικονομική ανάπτυξη να κάνει θεμελιώδη πυλώνα της οικονομικής αναπτύξεως και την υψηλή αμυντική τεχνολογία. Όλες οι προϋποθέσεις υπάρχουν, έχουμε πρόσβαση στην τεχνολογία της ΕΕ το ίδιο και του ΝΑΤΟ , είναι στο χέρι μας».
Ακούστε αναλυτικά τη συνέντευξή του
Μεταξύ άλλων, στη συνέντευξη που παραχώρησε αναφορικά με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την επιλογή της κυβέρνησης για την αναβάθμιση του εξοπλιστικού προγράμματος αλλά και ενδεχόμενες εξελίξεις με την Τουρκία, επισήμανε τα κάτωθι:
Αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία
«Φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή ο Πούτιν μάλλον εγκλωβίστηκε γιατί έπεσε έξω σε κάποιους θεμελιώδεις υπολογισμούς. Περισσότερο επένδυσε στη μη συνοχή των κρατών της Δύσης. Για παράδειγμα στην Ευρώπη ξέρουμε ότι δεν υπάρχει κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα αντιθέτως επικρατούν τα εθνικά συμφέροντα των κρατών μελών που διαφοροποιούνται ως προς τη Ρωσία παρόλα αυτά αποδείχτηκε στην πράξη υπέρ το δέον συνοχή των κρατών μελών της Ευρώπης και σε συνεργασία με την Αμερική και βεβαίως δεν υπολόγισε και την αντίσταση του Ουκρανικού λαού. Βλέπουμε και στα ρεπορτάζ τους ρώσους στρατιώτες να λένε ότι εμείς περιμέναμε όπως μας είχανε πει ότι θα μας υποδεχτούν με λουλούδια σαν απελευθερωτές. Φυσικά δεν περίμενε να πάνε σε τόσο σκληρά οικονομικά μέτρα τη διαδικασία των διεθνών συναλλαγών μέσω swift. Όλα αυτά τον έριξαν έξω τον Πούτιν. Σε στρατηγικό επίπεδο κατάφερε να ξυπνήσει το υποτιθέμενο εγκεφαλικά νεκρό ΝΑΤΟ, να ξυπνήσει την Ευρώπη, να αρχίζουν όλοι να σκέφτονται όπως η Σουηδία και η Φινλανδία να μπουν στο ΝΑΤΟ, να αυξάνονται οι στρατιωτικές δαπάνες. Βγαίνει η Γερμανία για πρώτη φορά μεταπολεμικά και λέειότι θα δώσει 100 δις σε ένα χρόνο μέσα για τις ένοπλες δυνάμεις της. Αστρονομικό ποσό για το επίπεδο της Γερμανίας και όχι μόνο αυτό αλλά ότι στο εξής ετησίως θα δαπανά το 2% του ΑΕΠ. Το 2% είναι 70 δις το χρόνο, αν το έλεγε ένα χρόνο πριν θα την κοιτούσαμε καχύποπτα τώρα το δεχόμαστε όλοι και το δέχεται και το ΝΑΤΟ. Αυτό είναι επίτευγμα Πούτιν , κανονικά τώρα οι Βρυξέλλες και το ΝΑΤΟ πρέπει να του κάνουν ανδριάντα γιατι από εκεί που και τα δύο υπολειτουργούσαν ξαφνικά κατάφερε να τα ενώσει».«Αυτή τη στιγμή ο Πούτιν πιέζεται, έχει μπει σε ένα αδιέξοδο όχι επειδή δεν έχει ικανές ένοπλες δυνάμεις, θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά και σε δύο μέρες το ζήτημα είναι ότι καταρχήν δεν ήθελε να σκοτώνει αμάχους και εξακολουθεί να θεωρεί ότι η Ουκρανία είναι ρωσική άρα είναι αδελφός λαός και βεβαίως δεν θέλει να δώσει την αρνητική εικόνα, που ήδη έχει δώσει, στη διεθνή κοινότητα. Υπάρχει μια διεθνής κατακραυγή πλέον και με αυτά που έχει κάνει γιατί 2.000 νεκροί άμαχοι και βομβαρδισμός έστω και κατά λάθος βρεφονηπιακών σταθμών, νοσοκομείων και σχολείων έχει μεγάλο αντίκτυπο διεθνώς. Άρα πιέζεται ο Πούτιν, έχουμε τα οικονομικά μέτρα των οποίων τον αντίκτυπο δεν έχει καταλάβει ακόμα αλλά θα το δει στο επόμενο διάστημα. Έχουμε την καταδίκη από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ χθες με συντριπτική πλειοψηφία κρατών μόνο κράτη όπως η Βόρεια Κορέα, η Συρία και η Λευκορωσία ψήφισαν κατά και βεβαίως ενεργοποιείται με ταχείες διαδικασίες το Διεθνές Ποινικό δικαστήριο το οποίο θα διερευνήσει τυχόν εγκλημάτων πολέμου εκατέρωθεν. Δηλαδή και θα εξετάσει τις κατηγορίες Πούτιν για την υποτιθέμενη γενοκτονία στις αυτονομημένες περιοχές αλλά θα εξετάσει και τα εγκλήματα πολέμου που ενδεχομένως έχουν διαπραχθεί μέχρι στιγμής στην ευρύτερη Ουκρανία. Άρα υπό το κράτος αυτών των πιέσεων ο Πούτιν ίσως θα βάλει νερό στο κρασί του και θα αρχίσει να ζητάει λιγότερα από ότι αρχικά ζητούσε, από την άλλη το ερώτημα είναι αν θα βρεθεί κοινή γραμμή γιατί και η Δύση μπορεί να έχει δίκιο σε όλα αλλά δεν πρέπει ποτέ να λησμονεί ότι η Ρωσία είναι μια παγκόσμια δύναμη πρώτη σε πυρηνική ισχύ και συνεπώς ο Πούτιν δεν θα κάνει πίσω αν δεν πάρει κάτι. Πρέπει λοιπόν η Δύση να μην του δώσει φυσικά ότι ζητάει αλλά πρέπει κάτι να του δώσει ώστε και αυτός να μην γυρίσει ηττημένος».
Αν οι εξελίξεις διασφαλίζουν ότι θα υπάρξει μια περίοδος ηρεμίας με την Τουρκία ή απλά ένα διάλειμμα
«Μάλλον το δεύτερο και φοβούμαι μάλιστα ότι αν κατά οιοδήποτε τρόπο δικαιωθεί ο Πούτιν για την αναθεωρητική αυτή αυθαίρετη εισβολή μέσα σε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αν δηλαδή αποζημιωθεί καθ’ οιοδήποτε τρόπο ως προς αυτό, αυτό είναι και ένα πράσινο φως και μια ενθάρρυνση κατά κάποιο τρόπο σε άλλα κράτη τα οποία έχουν και αυτά ανάλογες αναθεωρητικές σκέψεις. Συνεπώς θα δούμε πως θα πάρει η πορεία αυτή, ελπίζω να λήξει με εξάλειψη ή αποσόβηση ή εξουδετέρωση των απαιτήσεων Πούτιν ακριβώς για να αποθαρρυνθούν και άλλα κράτη που έχουν ανάλογες πρακτικές».«Είδατε ότι η Τουρκία ακόμα και στην εφαρμογή της συνθήκης του Μοντρέ για τα στενά φρόντισε να την εφαρμόσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα για τη Ρωσία. Δηλαδή καθυστέρησε κάποιες μέρες, διερευνούσε αν είναι πόλεμος ή δεν είναι ενώ ο Πούτιν είχε ήδη εισβάλλει και κάποτε αποφάσισε ότι είναι πόλεμος και τότε έκλεισε τα στενά αφού πρώτα είχε ήδη εξασφαλιστεί ότι όλος ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας της Ρωσίας ήταν εκεί και μπορούσε να κάνει επιχειρήσεις με πλήρη ασφάλεια. Το κάνει πάντα κατ’ επιλογή η Τουρκία και ελπίζω να λάβει υπόψη η Δύση την τεράστια διαφοροποίηση μιας χώρας μέλος του ΝΑΤΟ ως προς τις κυρώσεις. Λυπούμαι που ακόμα δεν έχω δει μια έκφραση δυσαρέσκειας τουλάχιστον ως καταγραφή και βλέπουμε».
