Υπάρχει ένας µύθος που συντηρείται ακόµα και σήµερα και βασίζεται στην υποτιθέµενη θρησκευτική συγγένεια δύο οµόδοξων λαών. Του ρωσικού και του ελληνικού. Και ο µύθος δηλοί ότι η Ρωσία υπήρξε παραδοσιακός υποστηρικτής της Ελλάδας, η οποία, άλλωστε, σχετικά πρόσφατα, διά του τότε πρωθυπουργού της, Αλέξη Τσίπρα, απευθύνθηκε στη Μόσχα για να διερευνήσει τις δυνατότητες τυπώµατος… δραχµών εκεί!

345
Ιστορικώς τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Οι Ρώσοι ή Σοβιετικοί ασκούσαν πολιτική έναντι της Ελλάδος που ευνοούσε τα δικά τους συµφέροντα και µόνο και γι’ αυτό την άφηναν πάντα εκτεθειµένη ή βοηθούσαν τους εχθρούς της, κρατώντας απλώς κάποια προσχήµατα. Το παραµύθι µε τη δήθεν υποστήριξη της Ρωσίας -την υποστήριξη από το «ξανθό γένος»- αρχίζει ήδη από τα λεγόµενα Ορλωφικά, που θα ήταν µια πρώτη εξέγερση των Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Ηταν το 1770, κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέµου, που οι Ρώσοι, για να προκαλέσουν και άλλο µέτωπο στην Τουρκία, παρέσυραν την Ελλάδα σε µια εξέγερση και µετά την εγκατέλειψαν, µε αποτέλεσµα να υποστούν οι Ελληνες τις συνέπειες από τους Τούρκους. Υποτίθεται ότι η Αικατερίνη είχε δώσει υποσχέσεις στήριξης και προστασίας στους Ελληνες για να εξεγερθούν, έστειλε τον έναν εκ των δύο αδελφών Ορλώφ, που ήταν αξιωµατικοί των ρωσικού Στρατού στην Ελλάδα, για να ηγηθεί της εξέγερσης, σηµειώθηκαν κάποιες στρατιωτικές επιτυχίες, αλλά στη συνέχεια ο Ορλώφ εγκατέλειψε και το τελευταίο προπύργιο επιτυχίας, το Ναυαρίνο, την πόλη που µάλιστα, έκαψε φεύγοντας.

Αργότερα, όταν άρχισε η ελληνική εξέγερση, οι Ρώσοι δεν µας υποστήριξαν. Ο τσάρος Αλέξανδρος, παρασυρµένος από τον Μέτερνιχ και τις λοιπές κεντρικές δυνάµεις της Ευρώπης, που δεν ήθελαν αλλαγές συνόρων και καθεστώτων µετά τους ναπολεόντειους πολέµους, απέφυγε να στηρίξει τον αγώνα των Ελλήνων. Απλώς οι Ελληνες διατηρούσαν τη φήµη της δήθεν ρωσικής στήριξης για να διατηρηθεί η συνοχή και να διογκωθεί η διάθεση για την επανάσταση. Στα µετέπειτα χρόνια υπήρξε συνεχής η στήριξη της Ρωσίας προς τους σλαβικούς λαούς, και ιδιαίτερα προς τη Βουλγαρία, διότι επεδίωκε να βγει στο Αιγαίο. Όµως, µε τη Βουλγαρία είχαµε διαχρονική αντιπαλότητα, η οποία, µάλιστα, είχε συνέχεια µέχρι και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης για τα ύδατα του Νέστου.

Το 1876 η Ρωσία είχε συνάψει µυστική συµφωνία µε την παραδοσιακή αντίπαλό της, την Αυστρία, ώστε κανένα βαλκανικό κράτος, και κυρίως η Ελλάδα, να µην επωφελείτο από τη διάλυση της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας.
Και κατά τον Εµφύλιο στόχος της Μόσχας ήταν να αποσταθεροποιήσει το νόµιµο καθεστώς της Ελλάδας


Την ίδια χρονιά, στη ∆ιάσκεψη της Κωνσταντινούπολης, ο Ρώσος πρεσβευτής είχε εµφανίσει χάρτη που στρεφόταν κατά της Ελλάδας και βάσει του οποίου η Βουλγαρία έφτανε µέχρι το Αιγαίο. ∆ύο χρόνια µετά, µε τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, µε πίεση των Ρώσων, οι Τούρκοι παραχωρούσαν µεγάλο κοµµάτι της Μακεδονίας και της Θράκης στους Βουλγάρους. Λόγω, όµως, της αντίδρασης της Αγγλίας και των λοιπών κεντρικών δυνάµεων της Ευρώπης, ακολούθησε η Συνδιάσκεψη του Βερολίνου, στην οποία η Ρωσία, απορρίπτοντας το αίτηµα της Ελλάδας να συµµετάσχουν αντιπρόσωποι των αλύτρωτων περιοχών όπου κατοικούσαν Έλληνες, µας είχε αποκαλέσει «ταραχοποιούς»!

Να µη λησµονούµε, ακόµα, ότι στη Μικρασιατική Εκστρατεία οι µπολσεβίκοι είχαν συµµαχήσει µε τον Κεµάλ, τους έδιναν όπλα, ενώ είχαν αποµακρύνει τον στρατό τους από τα σύνορα, ώστε οι Τούρκοι να αισθάνονται πιο ασφαλείς και να αποκρούσουν τους Έλληνες.

Και κατά τον Εµφύλιο στόχος της Μόσχας ήταν να αποσταθεροποιήσει το νόµιµο καθεστώς της χώρας µας, προµηθεύοντας όπλα στο ΚΚΕ και συστήνοντας στις όµορες βαλκανικές χώρες, που ήταν υπό κοµµουνιστικό έλεγχο, να παρέχουν βοήθεια στις κοµµουνιστικές αντιστασιακές οµάδες. Αυτό αποκάλυψαν άλλωστε προσφάτως αποχαρακτηρισθέντα ντοκουµέντα. Σύµφωνα µε αναφορά του Μολότοφ στον Στάλιν, η ΕΣΣ∆ έστελνε όπλα από το απόθεµα των ναζί και όχι σοβιετικής προέλευσης, ώστε να µην µπορεί να αποδειχτεί ότι παρείχε ενίσχυση στο ΚΚΕ.