Συγκλονίζουν τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας,  σχετικά με την υπόθεση θανάτου των παιδιών από την Πάτρα. Στο «φως» ήρθε η συνομιλία που είχε ο Μάνος Δασκαλάκης με έναν από τους γιατρούς της Τζωρτζίνας, ενώ νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στο νοσοκομείο του Ρίου.

Σύμφωνα με την εκπομπή Tlive, οι γιατροί του παιδιού είχαν εκφράσει στον 30χρονο πατέρα τους φόβους τους για το αν η Ρούλα Πισπιρίγκου ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τους θανάτους των δύο παιδιών της, αλλά και τη δύσκολή κατάσταση στην οποία βρισκόταν το τρίτο παιδί της.

Η συνομιλία του γιατρού με τον Μάνο Δασκαλάκη

Γιατρός: Αν τυχόν η Ρούλα κάνει κάτι κακό στον εαυτό της, τότε, εμείς θα είμαστε πολύ κακοί επιστήμονες.

Μάνος: Η Ρούλα δεν κάνει κανένα κακό στον εαυτό της.

Γιατρός: Εγώ όμως δεν το ξέρω. Εσύ το ξέρεις. Εγώ πώς να το ξέρω; Όταν λοιπόν βλέπεις μια μαμά η οποία, βεβαίως εγώ είμαι πάντα υποστηρικτικός και λέω να έχετε πάντα δύναμη, όταν βλέπω μια μαμά που δεν έχει θρηνήσει, να θρηνήσει δε σημαίνει ότι πρέπει να φύγει ένα παιδί, να θρηνήσει σημαίνει να κλαίει, οπότε εγώ…

Μάνος: Η Ρούλα είναι όπως κι εγώ. Μέχρι αυτή την ώρα, εγώ πήγα πέντε φορές μέσα και τις τρεις έβγαινα, πρώτος, από εδώ και ερχόμουν και έκλαιγα. Η Ρούλα ερχόταν και έκλαιγε απ’ έξω, με το που βγαίναμε. Δεν την είδατε εσείς.

Γιατρός: Δεν είναι κακό το κλάμα.

Μάνος: Προσπαθούμε, αυτή είναι η δύναμή μας κι εγώ της το χω περάσει. Προσπαθούμε να κλαίμε όταν είμαστε μόνοι μας χωρίς κανέναν άλλον μπροστά.

Ο 30χρονος εμφανίζεται να προσπαθεί να καθησυχάσει τον γιατρό, ενώ του εκφράζει τις αγωνίες του για το μέλλον…

Γιατρός: Σίγουρα είναι μια δύσκολη κατάσταση, πρέπει να στηριχτείτε σε φίλους, στη δύναμή σας, στη δύναμη που θα σας δίνει το παιδί σας αλλά μπορεί το πρώτο ραντεβού με τον ψυχίατρο να μην πήγε καλά, αλλά μην το αγνοήσετε, δεν είναι κακό να ξέρετε με τι πυλώνες, μακροχρόνια, μπορείτε εσείς να λειτουργήσετε. Αυτή τη στιγμή το μωρό δεν το πιάσατε ακόμη, να το ζήσετε δηλαδή μόνοι σας μέσα στο σπίτι. Δεν θα είναι το παιδί που ξέρετε.

Μάνος: Κοιτάξτε να δείτε, αντί κάποιος να μας βοηθήσει για το μετά, έχουμε πιάσει όλα τα πίσω και δεν έχουμε δει τα μπροστά.

Γιατρός: Εγώ με τον ψυχίατρο που είδε τη Ρούλα, δεν μίλησα. Θα μιλήσω και αν μου πει ο ψυχίατρος, που οφείλω εγώ να τον ρωτήσω, αν μπορεί αυτή η μητέρα να βλέπει το παιδάκι της και να ξέρουμε ότι δεν θα κάνει κακά πράγματα στον εαυτό της, γιατί για τη μαμά έγινε ο έλεγχος. Δεν ξέρω τι θα μου πει. Γιατί είναι δύσκολο και θα της δώσουμε το παιδί εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Δεν είναι εύκολο να έχεις ένα παιδί με απινιδωτή που αύριο μπορεί να κάνει σπασμούς, εισρόφηση, χίλια δυο πράγματα.

Μάνος: αυτό θέλω να σας πω, έχουμε φτάσει σ΄ ένα σημείο μετά από τρεις βδομάδες και αντί να κάνουμε μια συζήτηση για το μετά, τι πρέπει να κάνουμε στο σπίτι, ψάχνουμε όλα τα υπόλοιπα.

Γιατρός: Το μετά είναι ήδη τακτοποιημένο. Η δίκη μας πρόταση προς το Ωνάσειο είναι να μπει απινιδωτής και το κέντρο αποκατάστασης.

Η ανησυχία του για την αντιμετώπιση της Ρούλας

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που φέρεται να είχε ο Μάνος Δασκαλάκης με τον γιατρό της Τζωρτζίνας αποκαλύπτει τη μεγάλη αγάπη που έτρεφε για την πρωτότοκη κόρη του. Την ίδια στιγμή εκφράζει την ανησυχία της Ρούλας για το αν οι γιατροί θα την αντιμετωπίζουν με καχυποψία μετά την ανακοπή της Τζωρτζίνας αλλά και μετά τον διάλογο που άκουσε μεταξύ του γιατρού και της ιατροδικαστή.

Μάνος: Εγώ ρωτάω τι θα κάνουμε στο σπίτι.

Γιατρός: Εμείς εδώ θα είμαστε πάντα. Δεν θα φύγουμε. Εάν εσείς θέλετε να έχετε ως βάση αναφοράς τη μονάδα, αυτό είναι δεδομένο.

Μάνος: Κάτι άλλο, μετά απ όλο αυτό που άκουσε η Ρούλα, έχει έναν φόβο και δικαιολογημένα, δεν ήθελε να έρθει καν στο παιδί. Και μου λέει, «θα με κοιτούν μέσα στα μάτια, μήπως κάνω κάτι στο παιδί, φτάσαμε σ αυτό το σημείο»; Έτσι μου λέει.

Γιατρός: Νιώσατε κάτι τέτοιο; Εσύ ένιωσες κάτι τέτοιο; Καταρχάς, αυτό το τμήμα έσωσε το παιδί σου. Δηλαδή οι νοσηλευτές και οι γιατροί νιώθουν τη Τζωρτζίνα ότι είναι κομμάτι της ζωής τους. Να ξέρει η Ρούλα ότι εδώ είναι το σπίτι της. Είμαστε δίπλα σας και όχι απέναντι σας. Μου λέει η Ρούλα «Είμαι ψυχρή, είμαι παγοκολώνα γιατί πέρασα πολλά».

Μάνος: Μου είπε η Ρούλα ότι μας είπατε αδιάφορους;

Γιατρός: Βγάζεις την αδιαφορία όταν μπαίνει μέσα και μετά από δύο λεπτά θέλεις να φύγεις. Και η Ρούλα μου είπε ότι ήθελε να φύγει για να μην της κάνουμε παρατήρηση. Η αδιαφορία που είπα, νιώθω αδιαφορία, ότι νιώθω αυτοί οι γονείς μπαίνουν μέσα και σαν να παρακολουθούν αυτή την ιστορία σαν τρίτοι.

Μάνος: Αυτό σας είπα, μ’ ενδιαφέρει μόνο η Τζωρτζίνα και τίποτα άλλο. Για μένα η Τζωρτζίνα είναι όλη μου η ζωή.