ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Economist για Αλεξανδρούπολη: Λιμάνι στρατηγικής σημασίας για τη Δύση - Ελκυστικό για το ΝΑΤΟ
Η Αμερική χρησιμοποιεί το λιμάνι για ανάπτυξη δυνάμεων και συν τω χρόνω θα μπορούσε να γίνει ενεργειακός κόμβος
Στρατηγικής σημασίας για τα δυτικά συμφέροντα είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης,
σύμφωνα με το περιοδικό Economist.
Η μικρή ελληνική πόλη της Αλεξανδρούπολης στο Αιγαίο Πέλαγος, 15 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία, είναι μια ακμάζουσα πόλη τα τελευταία χρόνια, που δεν εξαρτάται πλέον από την πώληση αναμνηστικών σουβενίρ στους τουρίστες. Γι’ αυτό η πόλη μπορεί να ευχαριστήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την εισβολή του στην Ουκρανία, η οποία έχει προκαλέσει την έκρηξη της δραστηριότητας στο λιμάνι της.
\Η γεωγραφία του λιμανιού το καθιστά ελκυστικό για τους σχεδιαστές logistics του ΝΑΤΟ. Αμερικανικά πλοία ελλιμενίζονται εκεί. Έχει επίσης καλές οδικές και σιδηροδρομικές συνδέσεις βόρεια μέσω της ανατολικής πλευράς της συμμαχίας.
Συγκεκριμένα, παρέχει πρόσβαση στην Ουκρανία μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Με τη χρησιμοποίησή του ως ενδιάμεσο σταθμό, παρακάμπτεται η Μαύρη Θάλασσα, στην οποία έχει δυνάμεις η Ρωσία, και ο Βόσπορος, ένα σημείο που ελέγχεται ασφυκτικά από την Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά «ιδιότροπο».
Η Αμερική χρησιμοποιεί το λιμάνι για ανάπτυξη δυνάμεων και συν τω χρόνω θα μπορούσε να γίνει ενεργειακός κόμβος, με σχέδια για δύο πλωτούς τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου μερικά χιλιόμετρα μακριά από τα παράλια. Αυτό θα βοηθήσει τις χώρες της περιοχής να μειώσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό αέριο.
Ακόμα καλύτερα, το λιμάνι έχει άφθονη πλεονάζουσα χωρητικότητα, σε αντίθεση με τα δύο μεγαλύτερα ελληνικά λιμάνια της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά (τα οποία τυγχάνει επίσης να ελέγχονται από εταιρείες με συνδέσμους με τη ρωσική και την κινεζική κυβέρνηση αντίστοιχα).
Ωστόσο, μια ελληνική εταιρεία με ρωσικούς δεσμούς θέλει να το αγοράσει. Οι συγκυρίες καθιστούν ευαίσθητη την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Το timing δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο, σημειώνει ο Economist.
Η μικρή ελληνική πόλη της Αλεξανδρούπολης στο Αιγαίο Πέλαγος, 15 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία, είναι μια ακμάζουσα πόλη τα τελευταία χρόνια, που δεν εξαρτάται πλέον από την πώληση αναμνηστικών σουβενίρ στους τουρίστες. Γι’ αυτό η πόλη μπορεί να ευχαριστήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν για την εισβολή του στην Ουκρανία, η οποία έχει προκαλέσει την έκρηξη της δραστηριότητας στο λιμάνι της.
\Η γεωγραφία του λιμανιού το καθιστά ελκυστικό για τους σχεδιαστές logistics του ΝΑΤΟ. Αμερικανικά πλοία ελλιμενίζονται εκεί. Έχει επίσης καλές οδικές και σιδηροδρομικές συνδέσεις βόρεια μέσω της ανατολικής πλευράς της συμμαχίας.
Συγκεκριμένα, παρέχει πρόσβαση στην Ουκρανία μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Με τη χρησιμοποίησή του ως ενδιάμεσο σταθμό, παρακάμπτεται η Μαύρη Θάλασσα, στην οποία έχει δυνάμεις η Ρωσία, και ο Βόσπορος, ένα σημείο που ελέγχεται ασφυκτικά από την Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά «ιδιότροπο».
Η Αμερική χρησιμοποιεί το λιμάνι για ανάπτυξη δυνάμεων και συν τω χρόνω θα μπορούσε να γίνει ενεργειακός κόμβος, με σχέδια για δύο πλωτούς τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου μερικά χιλιόμετρα μακριά από τα παράλια. Αυτό θα βοηθήσει τις χώρες της περιοχής να μειώσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό αέριο.
Ακόμα καλύτερα, το λιμάνι έχει άφθονη πλεονάζουσα χωρητικότητα, σε αντίθεση με τα δύο μεγαλύτερα ελληνικά λιμάνια της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά (τα οποία τυγχάνει επίσης να ελέγχονται από εταιρείες με συνδέσμους με τη ρωσική και την κινεζική κυβέρνηση αντίστοιχα).
Ωστόσο, μια ελληνική εταιρεία με ρωσικούς δεσμούς θέλει να το αγοράσει. Οι συγκυρίες καθιστούν ευαίσθητη την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Το timing δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο, σημειώνει ο Economist.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.