''Γιατρέ δεν έχω ανάσα!” . Αυτή είναι η φράση που με συνταράσσει σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας.

Ακόμα δεν μπορώ να την συνηθίσω. Στο Σισμανόγλειο, το οποίο μετατρέψαμε σε νοσοκομείο Covid-19, μπήκαμε εξαρχής στην πρώτη γραμμή. Αντιμετωπίσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Δοκιμάστηκε όχι μόνο η σωματική αλλά και η ψυχική μας υγεία. Κληθήκαμε να διαχειριστούμε εκείνα τα δραματικά λεπτά πριν τη διασωλήνωση κατά την οποία ο καταπονημένος ασθενής γεμάτος φόβους, ανησυχίες ζητά να πει δυο λόγια στους αγαπημένους του, να εκμηστυρευτεί, να κλάψει, να πάρει μια ψυχική ανάσα πριν βυθιστεί στο άγνωστο. Δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ επιτυχώς αυτή την κατάσταση αν δεν είχα την εμπειρία της Παρηγορικής Φροντίδας”.


Μαρία Κοκολάκη, Διευθύντρια Αναισθησιολογικού Τμήματος & Ιατρείου Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας, νοσοκομείο της Αθήνας “Σισμανόγλειο”.

“Είμαι ο Τ. Γ. από τις Σέρρες ,και με αυτή την επιστολή θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου ,για το ιατρικό ,νοσηλευτικό προσωπικό σας. Εδώ και 34 χρόνια πάσχω από τη νόσο του Κρον και έχω νοσηλευτεί ,κατά καιρούς σε περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας μας αλλά και σε κρατικά νοσοκομεία της Μ.Βρετανίας, το St Mary’sHospital του Λονδίνου. Έτσι έχοντας τόση εμπειρία και τόσες εικόνες από νοσοκομεία μπορώ να πω ότι τώρα που είμαι κάτω από τη Σκέπη του ΘΕΟΥ αλλά και του ‘’ΘΕΑΓΕΝΕΙΟΥ-ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΟΝΟΥ’’ αισθάνομαι τόσο πολύ ικανοποιημένος ,αλλά και τόσο ασφαλής . Οσες ευχές, όσα ευχαριστώ και να σας πω θα είναι λίγο για όλα αυτά που αισθάνομαι για σας κα Ανίσογλου και για τις συνεργάτιδες σας. Είναι λίγο γιατί χάρη σε σας αισθάνομαι πλέον ΑΣΦΑΛΗΣ. Είναι λίγο γιατί έχω εσάς τους «δικούς μου» άνθρωπος στους οποίους μπορώ να βασιστώ. Μπορώ να βασίζομαι πάνω σας γιατί εκτός του ότι έχετε πλήρη επιστημονική κατάρτιση έχετε και το καλύτερο φάρμακο, την ανθρωπιά σας, που ξέρω ότι θα σκύψετε και επιλύσετε το οποιοδήποτε πρόβλημα τώρα και στο μέλλον που θα μου παρουσιασθεί. Υ.Γ. Από καρδιάς ένα ταπεινό μικρό Ευχαριστώ”.

Ασθενής

Παγκόσμια Ημέρα Ξενώνων και Παρηγορικής Φροντίδας το ερχόμενο Σάββατο 8 Οκτωβρίου και τα τελευταία δύο χρόνια έχουν καταγραφεί περισσότεροι από 6 εκατομμύρια θάνατοι λόγω της πανδημίας του COVID. Εκατομμύρια οικογένειες και φροντιστές θρηνούν τις απώλειες, πολλοί από αυτούς χωρίς καν να τους έχει δοθεί η ευκαιρία να πουν «το τελευταίο αντίο» στα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Αν συνυπολογίσουμε τις άλλες ασθένειες και τους πολέμους, η κατάσταση στον παγκόσμιο πληθυσμό είναι τραγική. Δεδομένου ότι κάθε θάνατος επηρεάζει άμεσα έως και 9 άτομα κι ότι περίπου 120 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν τα τελευταία δύο χρόνια, υπολογίζεται ότι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι αυτήν την περίοδο βιώνουν πένθος από έναν ή περισσότερους θανάτους ανθρώπων που ήταν σημαντικοί για αυτούς.

Παράλληλα, η τεράστια πίεση στην υγειονομική περίθαλψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχει οδηγήσει σε άνευ προηγουμένου θλίψη και ταλαιπωρία το υγειονομικό προσωπικό το οποίο συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες του επιβαρυμένο σωματικά και ψυχικά.

Οι υπηρεσίες Παρηγορικής Φροντίδας είναι απαραίτητες για την υποστήριξη όλων αυτών των ανθρώπων καθώς αφορά όλα τα στάδια της ασθένειας, συμπεριλαμβανομένης της παροχής φροντίδας πένθους. Πρόκειται για την συνεργασία ασθενών, ειδικευμένων γιατρών, κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων και οικογένειας και θα πρέπει να παρέχεται μέσα από προγράμματα/υπηρεσίες σε όλες τις ηλικίες ώστε να εξασφαλίζεται μια ολιστική προσέγγιση των ασθενών και των πενθούντων.

Η παρηγορητική φροντίδα είναι η ενεργή ολιστική φροντίδα των ατόμων με σοβαρή ταλαιπωρία που σχετίζεται με την υγεία λόγω σοβαρής ασθένειας και ιδιαίτερα εκείνων που πλησιάζουν στο τέλος της ζωής. Η προληπτική αντιμετώπιση της επιβάρυνσης της ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια σοβαρής ασθένειας, θλίψης και πένθους είναι μια κρίσιμη επένδυση πόρων, από την οποία επωφελούνται οι κοινότητες καθώς εμποδίζει την απομόνωση και ενισχύει την κοινωνική συνοχή. Μέσω της επένδυσης στην υποστήριξη του πένθους στη βάση της κοινότητας, τιμάμε τη ζωή ενώ παράλληλα η ομαλά βιωμένη θλίψη μας ενώνει με συμπόνια και αλληλοϋποστήριξη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντίκτυπος της πανδημίας στους ευάλωτους πληθυσμός είναι δυσανάλογος καθώς έχει αυξηθεί το βάρος της θλίψης στις χώρες με τη μικρότερη πρόσβαση σε υπηρεσίες Παρηγορικής Φροντίδας. Το 86% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που χρειάζονται Παρηγορητική Φροντίδα δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. 18 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο με πόνο και ταλαιπωρία, λόγω έλλειψης πρόσβασης. Μεγάλο μέρος του προβλήματος αυτού προκαλείται από την άγνοια των ευεργετικών αποτελεσμάτων της Παρηγορικής Φροντίδας.