Συγκλονίζει η αποκλειστική μαρτυρία στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» ενός 8χρονου αγοριού για την πολλαπλής μορφής κακοποίηση που υποστηρίζει ότι υπέστη μέσα σε δομή της Κιβωτού του Κόσμου.
Η μητέρα του ήταν εκείνη που επέμενε να ακουστεί η φωνή του παιδιού της να καταγγέλλει όσα ανατριχιαστικά αναφέρει ότι βίωσε μέσα στη δομή φιλοξενίας, όπου υποτίθεται τα παιδιά θα πρέπει να βρίσκουν μια ζεστή αγκαλιά, στοργή και φροντίδα.

Το παιδί αναφέρει ότι το κλείδωναν στο περιβόητο κλουβί όταν έκανε αταξίες και πως το «ξεχνούσαν» στην απομόνωση για ώρες, ότι του έδιναν να φάει χαλασμένο φαγητό, ότι το είχαν χωρίσει από τα αδέλφια του και ότι έχει υποστεί και σωματική βία από ανθρώπους της Κιβωτού του Κόσμου.

Η μαρτυρία του 8χρονου

«Μια φορά με είχαν βάλει, ήταν βράδυ. Έκανα χαζομάρες και μου είπε μια κυρία ότι η συμπεριφορά σου… Με έβαλε μέσα στο κλουβί και μετά μου είπε ότι "η συμπεριφορά σου είναι για κλουβί". Γι’ αυτό με έβαλε εκεί μέσα. Ναι, το πράσινο (ενν. κλουβί) που ήταν για τα παπαγαλάκια.

Πόση ώρα σε είχε εκεί μέσα κλειδωμένο;
Πολύ...

Σε είχαν χτυπήσει εσένα;
Αυτή η κυρία, ναι, πολύ. Με γρατζούναγε στην πλάτη. Όταν έκανα κάτι κακό, με γρατζούναγε... (Ενν. Άλλη φορά) με είχε βάλει σε ένα δωμάτιο μικρό κλειδωμένο και ένα παιδί που το λέγανε **** και **** , ο **** κι ο **** με βγάλανε. Τρεις ώρες και μετά ήρθε, επειδή φώναζα, φώναζα.. Πέρασε μια ώρα, δυο ώρες, τρεις ώρες και με άκουσε ο **** μόνο. Ήταν 17 στα 18.

Σε βγάλανε, δηλαδή, άλλα παιδιά, όχι αυτοί που έπρεπε;
Ναι, ναι. Παιδιά, όχι παιδαγωγοί.

Ήσασταν μαζί με τα αδέρφια ή σας είχαν χωρίσει;
Είχε χωριστεί η **** μόνη της και τον **** μ' εμένα μαζί.

Είχαν χτυπήσει και τον αδερφό σου;
Ναι, πρόσωπο, μπουνιές... Κι ένας άλλος φίλος μου είχε παίξει μπουνιές με τον κύριο **** (σημ.: αναφέρεται σε εργαζόμενο της δομής). Ένα παιδί το είχαν πετάξει κάτω με δύναμη στο κρεβάτι. Ήταν στο πάνω κρεβάτι, εγώ δεν ήθελα να κατέβω κάτω και αυτή η κυρία με τράβηξε από το πόδι και έπεσα κάτω μπρούμυτα και είχα καρούμπαλο.
(Ενν. άλλη φορά) Δεν μπορούσα να φάω το φαγητό μου και μου το βάζανε κάθε μέρα. Μου βάζανε το ίδιο φαγητό κάθε μέρα. Χαλασμένο. Μου το βάζανε κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα μέχρι να το φάω. Με το που με είδε η μαμά στο επισκεπτήριο, ήμουν κόκαλα και πέτσα κανονικότατα. Φαινόντουσαν τα κόκαλά μου.

Εσύ μπορούσες να μιλήσεις με τη μαμά σου να της τα πεις αυτά;
Δεν μπορούσα. Έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο η μαμά και της το κλείνανε.

Έπειτα από πόσο καιρό από τότε που σας χτύπησαν κατάφερες να το πεις της μαμάς;
Έπειτα από πάρα πολύ καιρό. Πάνω από βδομάδα».