«Δεν είμαστε ήρωες, είναι η δουλειά μας να σώζουμε ανθρώπους», έλεγαν οι πυροσβέστες της ΕΜΑΚ που επιχειρούσαν στα συντρίμμια της νότιας και της νοτιοανατολικής Τουρκίας από τις 7 Φεβρουαρίου, μία μέρα μετά το σεισμό των 7,8 Ρίχτερ. Πέρασαν τρεις εβδομάδες και ρίχτηκαν ξανά στη μάχη ανάσυρσης και απεγκλωβισμού, μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη. 

Ο υπεύθυνος επιχειρήσεων της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Μαγνησίας, Σωτήρης Παπαμαρκάκης, τόνισε στο protothema.gr πως ποτέ στη ζωή του δεν έχει ξαναδεί τέτοια καταστροφή, αν και επαγγελματίας επί χρόνια στο χώρο του σιδηροδρόμου, αλλά και εθελοντής διασώστης. «Αυτό που αντικρίσαμε είναι μια άμορφη μάζα σιδηρικών, δύσκολα διαχειρίσιμη. Για αυτό χρειάστηκε η βοήθεια των γερανών για να ανοίγει ο δρόμος, να μπαίνουν μέσα τα στελέχη της Πυροσβεστικής, να ψάχνουν, να ελέγχουν και να κουβαλάμε οτιδήποτε βρίσκουμε μέσα».



Τα βαγόνια «χτενίζονται» από το βράδυ της Τρίτης, προκειμένου να εντοπιστεί κάποιος επιβάτης, ενώ, εκτός από ανθρώπινα μέλη, ανασύρονται και αποσκευές με προσωπικά αντικείμενα για να προχωρήσει στη συνέχεια η διαδικασία της ταυτοποίησης.

«Βρίσκουμε ανθρώπινα μέλη τα οποία συλλέγονται, αλλά δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε σε ποιον ανήκουν. Σε κάθε περίπτωση μεταφέρονται για να γίνουν οι απαραίτητες διαδικασίες», τονίζει ο κ. Παπαμαρκάκης, ενώ, ερωτηθείς για το αν έχει αντιμετωπίσει πιο δύσκολη αποστολή έρευνας και διάσωσης στη ζωή του, ξεκαθαρίζει πως μπορεί να έχει δει πάμπολλα ατυχήματα, όμως δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό. «Το συγκεκριμένο θα αφήσει το στίγμα του σαν σιδηροδρομικό ατύχημα», αναφέρει.

«Μας πλησιάζει ο κόσμος. Είναι η ανάγκη που έχει ο καθένας που θέλει τον άνθρωπό του, όπως να ναι, για να του αποδώσει τις δέουσες τιμές. Είναι η ανάγκη, αλλιώς δε θα ησυχάσουν αυτοί οι άνθρωποι», υπογραμμίζει.