Δεν έχουν τέλος οι μαρτυρίες επιζώντων του δυστυχήματος στα Τέμπη το βράδυ της Τρίτης, με τη σφοδρή σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών. «Χθες ήμουν στην Αθήνα και γυρνούσα το απόγευμα με τον δρομολόγιο των 19:30. ήμουν στο βαγόνι 5. Μέσα το τρένο ήταν γεμάτο, δεν υπήρχε ούτε μια κενή θέση. Πριν από τη Λάρισα γίνεται μια ανακοίνωση, λέει "αγαπητοί επιβάτες, θα έχουμε μια καθυστέρηση 15 λεπτών"».

«Βγαίνοντας από τη Λάρισα, ξεκίνησε το τρένο πάλι, γίνεται αυτή η ξαφνική σύγκρουση, πήραν φωτιά τα πρώτα βαγόνια, σπάνε όλα τα τζάμια του βαγονιού μας και μέσα μπαίνουν οι καπνοί κ.λπ. Μια κατάσταση τι να σας πω, χάλια μαύρα. Εγώ τινάχτηκα πάνω στο ταβάνι, χτύπησα το κεφάλι μου, είχα τραύμα, και μετά βγήκαμε σιγά σιγά, μας βοήθησαν οι άνθρωποι του ΟΣΕ να βγούμε σε έναν δρόμο παράλληλο προς το βαγόνι, έναν χωματόδρομο, όπου μας περίμεναν τα ασθενοφόρα».

«Εμένα με περιποιήθηκαν, μου έδεσαν το κεφάλι με τα αίματα. Μας δώσανε, η αστυνομία έφερε και νερά και μετά από τρεις ώρες περίπου μας βάλανε σε ιδιωτικά λεωφορεία της Λαρίσης και μας μετέφεραν Θεσσαλονίκη, όπου καταλήξαμε το πρωί σήμερα περίπου τρεισήμισι με τέσσερις η ώρα. Τον ευχαριστώ τον Θεό που με έβγαλε από εκεί μέσα σώο, μιλάμε μία κόλαση. (…) Μια κυρία έσπασε το πόδι της, άλλος το χέρι του, εγώ το κεφάλι μου», λέει, μιλώντας στο «MEGA Καλημέρα», ο Στέφανος Γωγάκος, επιβάτης τρένου.

Συγγενής επιβάτη σημειώνει στην εκπομπή: «Ξέρω απλά από τον ίδιο που το είπε στη μητέρα του γιατί με την εταιρεία δεν μπορώ να βγάλω άκρη, ήταν στο βαγόνι 5 στη θέση 22. Ενδέχεται να είχε μετακινηθεί την ώρα του ταξιδιού. Δεν γνωρίζω. Ή να είχε πάει προς το εστιατόριο ή σε κάποια τουαλέτα. Εγώ η ίδια τελευταία φορά που επικοινώνησα μαζί του ήταν χθες το απόγευμα λίγο πριν αναχωρήσει από το σπίτι μας στην Αθήνα για να φύγει να πάει στον σταθμό».