Το ίδιο αιματοβαμμένο σημείο στον χάρτη. Το ίδιο νεαρό της ηλικίας στην πλειονότητα των θυμάτων
. Η ίδια αμέλεια και εγκληματικές ευθύνες των εμπλεκομένων στα τρία μεγαλύτερα δυστυχήματα στην κοιλάδα των Τεμπών, με το τελευταίο να έχει συμβεί μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, αργά το βράδυ της Τρίτης.
4 Οκτωβρίου 1999. Ενα τέταρτο μετά τις 4 τα ξημερώματα, το διώροφο τουριστικό λεωφορείο βρίσκεται στον δρόμο της επιστροφής από την Αθήνα για Θεσσαλονίκη, μεταφέροντας οπαδούς του ΠΑΟΚ, έπειτα από αγώνα ποδοσφαίρου με τον Παναθηναϊκό. Εχει προηγηθεί μια αλλαγή στο τιμόνι, όταν ο αρχικός οδηγός, Κ. Μανωλάς, όντας εξαντλημένος από την κούραση, δίνει τη θέση του στον 19χρονο φαντάρο Γ. Ντοκούση, γιο του ιδιοκτήτη του ταξιδιωτικού πρακτορείου Relax Travel, στο οποίο ανήκε το πούλμαν.
Λίγο πριν από τα διόδια των Τεμπών, με τους περισσότερους επιβάτες να έχουν αποκοιμηθεί, ο νεαρός οδηγός επιχειρεί να κάνει προσπέραση, προκαλώντας σφοδρή σύγκρουση με φορτηγό όχημα που έρχεται από το αντίθετο ρεύμα. Τότε, το λεωφορείο ανατρέπεται προσκρούοντας σε χαράδρα γύρω στα οκτώ μέτρα, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 33 άτομα (κυρίως όσα βρίσκονταν στον επάνω όροφο) και να σκοτωθούν έξι, όπως και ο οδηγός του διερχόμενου φορτηγού. Πρόκειται για τον Αστέριο Αγκζιώτη (68 ετών), τους μαθητές Κυριάκο Λαζαρίδη και Χριστίνα Τζιόβα, 17 και 18 ετών αντίστοιχα, και τους νεαρούς φιλάθλους Χαράλαμπο Ζαπουνίδη, 20 ετών, Αναστάσιο Θέμελη, 22 ετών, Δημήτρη Ανδρεαδάκη, 25 ετών και Γιώργο Γκανάτσιο, 22 ετών. Αν και τα ασθενόφορα κατέφθασαν εγκαίρως στο σημείο, ο θάνατος, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ήταν ακαριαίος.
Τα έξοδα των κηδειών καλύφθηκαν από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, στον σύνδεσμο της οποίας μέχρι σήμερα υπάρχει ένα αιματοβαμμένο πανό από την τραγκή εκείνη νύχτα. Οσο για τον νεαρό οδηγό, καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών από το Στρατοδικείο Λάρισας.
Το δυστύχημα με μαθητές
13 Απριλίου 2003. Είναι γύρω στις 7.30 το απόγευμα, όταν στην κοιλάδα των Τεμπών, στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη, ένα λεωφορείο με 49 μαθητές Λυκείου και δύο συνοδούς καθηγητές γυρίζει από σχολική εκδρομή στην Αθήνα. Διασχίζει το 388ο χιλιόμετρο στην εθνική οδό Λάρισας - Θεσσαλονίκης, όταν από το αντίθετο ρεύμα ο οδηγός νταλίκας χάνει τον έλεγχο, με αποτέλεσμα το φορτηγό να βγει από την πορεία του και να περάσει στην αντίθετη λωρίδα.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, προκαλείται πλαγιομετωπική σύγκρουση με το πούλμαν που μεταφέρει τους μαθητές, με αποτέλεσμα να χάσουν ακαριαία τη ζωή τους 21 μαθητές και να τραυματιστούν σοβαρά εννέα άτομα. Το φορτηγό που κατευθυνόταν από τον Προβατώνα Εβρου στην Αθήνα μετέφερε πλάκες μοριοσανίδας (νοβοπάν), οι οποίες κατά την πρόσκρουση εμβόλισαν το λεωφορείο, προκαλώντας τον θάνατο των επιβαινόντων εφήβων από το Μακροχώρι Ημαθίας (Ευαγγελία Γάτου, Αναστασία Παυλίδου, Περιστέρα Ι. Ουστά, Γεωργία Τραπεζανλή, Σταύρος Κανελλόπουλος, Ηλίας Π. Τσολερίδης, Παναγιώτης Μουρατίδης, Ανδρέας Αθανασιάδης, Χριστίνα Σταματέλλου, Ιωάννης Τριανταφυλλίδης, Βασίλειος Παπαδόπουλος, Ευανθία Ψαλίδα, Δημήτριος Κοσμίδης, Κωνσταντίνος Θαλαλαίος, Γεσθημανή Σταφυλίδου, Σάββας Παναγιωτίδης, Αθανάσιος Μαρκανταράς, Γιώργος Μήτσκας, Ιωάννα Καστίδου, Δημήτριος Σίγγας και Ολγα Αγγελίνα).
Αν και τα ακριβή αίτια αναλύθηκαν, η εικόνα του συμβάντος έμεινε θολή. Σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ, ο οδηγός της νταλίκας οδηγούσε για έξι ώρες ασταμάτητα, ενώ διαπιστώθηκε ότι το όχημα κινείτο με ακατάλληλα ελαστικά. Ευθύνες όμως υπήρξαν και για το σχολικό λεωφορείο, που κρίθηκε και αυτό ακατάλληλο λόγω παλαιότητας, με τους ειδικούς να γνωματεύουν ότι θα έπρεπε να έχει πάει για απόσυρση. Τελικά, ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών, ενώ οι ιδιοκτήτες του φορτηγού καθώς και του εργοστασίου ξυλείας νοβοπάν καταδικάστηκαν από 4 έως 14 χρόνια. Επιπλέον, η εταιρεία αποζημίωσε τις οικογένειες των θυμάτων με το ποσό των 8,5 εκατ. ευρώ. Ο οδηγός του σχολικού λεωφορείου αθωώθηκε, ενώ έπειτα από απόφαση της τότε δημάρχου Αθηναίων, Ντόρας Μπακογιάννη, οι μαθητές που θα αποφοιτούσαν με άριστα από το Λύκειο Μακροχωρίου θα σπούδαζαν στο πανεπιστήμιο με έξοδα του Δήμου Αθηναίων. Τον Ιούλιο του 2022 προστέθηκε άλλη μία μαύρη σελίδα στην «υπόθεση των Τεμπών», καθώς ένας από τους μαθητές που, ενώ είχε νοσηλευτεί μετά το δυστύχημα, κατάφερε να επιβιώσει, έδωσε τέλος στη ζωή του. Η αυτοκτονία αποδόθηκε σε βαριά ψυχολογικά αίτια που προκλήθηκαν από εκείνη την τραγική ημέρα του 2003.
Αίµα στις ράγες σε ∆ερβένι και ∆οξαρά
Ενας ξαφνικός κρότος και αλλεπάλληλες κραυγές πάγωσαν τους κατοίκους του ∆ερβενίου Κορινθίας στις 30 Σεπτεµβρίου του 1968, όταν δύο αµαξοστοιχίες συγκρούστηκαν ένα χιλιόµετρο πιο µακριά. Εχασαν τη ζωή τους 34 άνθρωποι, ενώ περισσότερα από 150 άτοµα τραυµατίστηκαν. Με προορισµό την Αθήνα και τον Πειραιά, το κάθε τρένο µετέφερε -µε µιάµιση ώρα διαφορά- γύρω στους 2.500 ετεροδηµότες από την Κυπαρισσία Μεσσηνίας, οι οποίοι ταξίδευαν για να συµµετάσχουν στο δηµοψήφισµα για το Σύνταγµα της Ελλάδας.
Το πρώτο δροµολόγιο εκτελούνταν µε στάσεις σε όλους τους προγραµµατισµένους σταθµούς, ενώ το δεύτερο, το «γρήγορο», µόνο µε στάσεις στους βασικούς σταθµούς. Ξαφνικά, ακινητοποιήθηκε το πρώτο τρένο όταν, για άγνωστο λόγο, ένας επιβάτης τράβηξε τον µοχλό του σήµατος κινδύνου. Αν και οι υπάλληλοι τοποθέτησαν προειδοποιητικό σήµα για τον µηχανοδηγό της υπερταχείας αµαξοστοιχίας που ακολουθούσε, η ταχύτητα που είχε αναπτύξει ήταν τέτοια, που ήταν αδύνατο να αποφευχθεί η µοιραία σύγκρουση. Σύµφωνα µε ρεπορτάζ της εφηµερίδας «Πελοπόννησος», οι εργαζόµενοι σιδηροδροµικοί είχαν πιάσει την κουβέντα και δεν πρόλαβαν να δουν το προειδοποιητικό σήµα, µε αποτέλεσµα κάποια βαγόνια να καταλήξουν σε µια άµορφη µάζα και άλλα να εκτροχιαστούν, γράφοντας ένα από τα πιο πολύνεκρα σιδηροδροµικά δυστυχήµατα στην ιστορία της Ελλάδας.
Μοιραία «διασταύρωση»
Τέσσερα χρόνια αργότερα, περίπου 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ αδιευκρίνιστος ήταν αρχικά και ο αριθµός των τραυµατιών, όταν µια αµαξοστοιχία από τη Θεσσαλονίκη µε προορισµό την Αθήνα «διασταυρώθηκε» µε άλλη στην αντίθετη γραµµή, στην περιοχή του ∆οξαρά. Οι εφηµερίδες της εποχής απέδιδαν αρχικά ευθύνες στη διαφωνία διαχείρισης των δύο σταθµαρχών Ν. Γκέκα και ∆. Παπαδόπουλου, µε την τελική απόφαση να λαµβάνεται από έναν ρυθµιστή κίνησης τρένων από την Αθήνα. Στη συνέχεια, πληροφορούσαν ότι οι µηχανοδηγοί της µιας αµαξοστοιχίας ήταν απορροφηµένοι σε ραδιοφωνική αναµετάδοση αγώνα ποδοσφαίρου, όπως επίσης και ότι ένας βοσκός έκανε νόηµα στους µηχανοδηγούς όταν είδε τα τρένα να πλησιάζουν µεταξύ τους, όµως εκείνοι νόµισαν ότι ήταν χαιρετισµός, ανταποδίδοντας µε... νεύµατα. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, τα δύο τρένα συγκρούστηκαν µετωπικά, αφαιρώντας 21 ζωές και τραυµατίζοντας πάνω από 40 επιβάτες.
